Oddychanie tlenowe jest procesem biologicznym, który pobiera energię z glukozy i innych związków organicznych w celu utworzenia cząsteczki zwanej trifosforanem adenozyny (ATP). ATP jest następnie wykorzystywany jako energia przez prawie każdą komórkę w ciele - największym użytkownikiem jest układ mięśniowy. Oddychanie tlenowe składa się z czterech etapów: glikolizy, tworzenia acetylokoenzymu A, cyklu kwasu cytrynowego i łańcucha transportu elektronów.
Glikoliza
Pierwszym etapem oddychania tlenowego jest glikoliza. Ten etap odbywa się w cytozolu komórki i jest w rzeczywistości beztlenowy, co oznacza, że nie potrzebuje tlenu. Podczas glikolizy, co oznacza rozpad glukozy, glukoza jest dzielona na dwie cząsteczki ATP i dwie cząsteczki NADH, które są wykorzystywane później w procesie oddychania tlenowego.
Tworzenie się acetylokoenzymu A
Następnym etapem oddychania tlenowego jest tworzenie się acetylokoenzymu A. W tym etapie pirogronian jest wprowadzany do mitochondriów w celu utlenienia, tworząc grupę 2-węgloacetylową. Ta 2-węglowa grupa acetylowa wiąże się następnie z koenzymem A, tworząc acetyloenzym A. Następnie acetyloenzym A jest ponownie wprowadzany do mitochondriów w celu użycia w następnym etapie.
Cykl kwasu cytrynowego
Trzeci etap oddychania tlenowego nazywa się cyklem kwasu cytrynowego - jest również nazywany cyklem Krebsa. Tutaj szczawiooctan łączy się z acetylokoenzymem A, tworząc kwas cytrynowy - nazwa cyklu. Aby rozbić oryginalny acetyloenzym A z pojedynczej cząsteczki glukozy, wymagane są dwa obroty cyklu kwasu cytrynowego. Te dwa cykle tworzą dodatkowe dwie cząsteczki ATP, a także sześć cząsteczek NADH i dwie cząsteczki FADH, z których wszystkie są później używane.
Łańcuch transportu elektronów
Ostatnim krokiem w oddychaniu tlenowym jest łańcuch transportu elektronów. W tej fazie NADH i FADH przekazują elektrony w celu wytworzenia dużych ilości ATP. Jedna cząsteczka glukozy tworzy łącznie 34 cząsteczki ATP.
