Wapń, żelazo i potas są ważnymi składnikami odżywczymi zrównoważonej, zdrowej diety. Wapń jest minerałem ważnym w rozwoju, wzroście i gojeniu się kości. Żelazo jest ważne w funkcji czerwonych krwinek, komórek przenoszących tlen w całym ciele. Potas jest ważny dla prawidłowego funkcjonowania mięśni, nerwów i serca. Niedobory któregokolwiek z tych elementów mogą powodować poważne konsekwencje zdrowotne.
Niedobór wapnia
Większość wapnia w organizmie jest przechowywana w kościach. Ciało przesuwa wapń z kości w razie potrzeby, aby utrzymać stały poziom we krwi. Typowe przyczyny niedoboru wapnia obejmują obniżony hormon przytarczyc, hormon odpowiedzialny za utrzymanie prawidłowego poziomu wapnia; niski poziom magnezu, który zmniejsza aktywność przytarczyc; i niedobór witaminy D, który jest niezbędny do wchłaniania wapnia z jelit. Objawy niedoboru wapnia obejmują mrowienie języka, palców i stóp; bóle mięśni; objawy dysfunkcji mózgu, takie jak splątanie, majaczenie i omamy; i tężyczka lub bolesne skurcze mięśni.
Niedobór żelaza
Niedobór żelaza może prowadzić do anemii. Według Nemours Foundation niedobór żelaza jest jednym z najczęstszych niedoborów żywieniowych u dzieci. Żelazo jest ważne w produkcji hemoglobiny, białka w czerwonych krwinkach, które wiąże tlen do transportu w całym ciele. Niedobór żelaza powoduje, że organizm wytwarza coraz mniej czerwonych krwinek, co prowadzi do anemii. Przyczyny niedoboru żelaza obejmują niewystarczające żelazo w diecie, niezdolność do wchłaniania żelaza z jelit i ciągłą utratę krwi, tak jak podczas menstruacji. Objawy obejmują osłabienie, zmniejszony apetyt, bladość i zmęczenie.
Niedobór potasu
Typowe przyczyny niedoboru potasu lub hipokaliemii obejmują biegunkę, stany, które wpływają na zdolność nerek do zatrzymywania potasu, zaburzenia odżywiania i niektóre leki, takie jak antybiotyki i leki moczopędne, które są lekami powodującymi zwiększone wydalanie płynów i potasu z moczem. Początkowe objawy niedoboru potasu są subtelne, ale w miarę trwania niedoboru może prowadzić do zaparć, zmęczenia, osłabienia mięśni z rozpadem włókien mięśniowych lub rabdomiolizy i nieprawidłowych rytmów serca.
Leczenie
Leczenie niedoboru wapnia obejmuje doustną i dożylną suplementację wapnia i witaminy D. Niektóre leki moczopędne mogą faktycznie zmniejszać wydalanie wapnia z moczem. Niedokrwistość z niedoboru żelaza wymaga doustnych suplementów żelaza. Jeśli niedokrwistość jest ciężka, konieczna może być transfuzja krwi. W przypadku niedoboru potasu konieczne mogą być suplementy doustne i dożylne, aby zapobiec zaburzeniom rytmu lub zaburzeniom rytmu serca.
