Rodzaje
Kwasy chlorogenowe lub CGA obejmują grupę blisko spokrewnionych chemikaliów o podobnej strukturze molekularnej. Najczęstszym kwasem chlorogenowym w kawie jest kwas 5-kawoilochinowy. Twoje ciało metabolizuje kwas chlorogenowy w jego składowe substancje chemiczne, kwas chinowy i kwas kawowy. Inne CGA w kawie obejmują kwas dikawoilochinowy, feruloilochinowy i kumaroilochinowy. Względne stężenia różnych CGA w ziarnach kawy wpływają na smak i aromat kawy.
Ilość
Stężenie różnych kwasów chlorogenowych w kawie zmienia się w zależności od rodzaju ziaren kawy, palenia, mielenia i przygotowania. Ziarna kawy Robusta zazwyczaj zawierają wyższe poziomy CGA niż ziarna Arabiki, co częściowo tłumaczy różnicę smaku między tymi dwoma odmianami ziaren kawy. Poziomy CGA w ziarnach kawy zmniejszają się podczas prażenia. Dlatego kawa palona na ciemno zawiera mniej CGA niż lekkie palenie. Drobno zmielone ziarna kawy dają wyższe stężenia CGA niż grubo mielone ziarna. Poziom CGA w kawie również rośnie wraz z temperaturą parzenia. A 7 uncji. filiżanka kawy zawiera około 70 mg do 350 mg kwasów chlorogenowych, informuje dr Jane Higdon, naukowiec żywności, w tekście „Podejście oparte na dowodach na fitochemiczne substancje dietetyczne”.
Potencjalne działanie przeciwutleniające
W eksperymentach laboratoryjnych kwasy chlorogenowe wykazują silne działanie przeciwutleniające, co oznacza, że neutralizują substancje chemiczne, które mogą potencjalnie uszkodzić tkanki organizmu. Ponieważ CGA szybko rozkładają się w organizmie, naukowcy biomedyczni pozostają niepewni co do tego, w jakim stopniu przeciwutleniacze obserwowane w laboratorium mogą wpływać na zdrowie ludzi. Pomimo ogromnej uwagi mediów, dowody potwierdzające rolę przeciwutleniaczy w zapobieganiu chorobom przewlekłym pozostają słabe.
Potencjalna ochrona przed zaćmą cukrzycową
Diabetycy mają zwiększone ryzyko zaćmy lub zmętnienia soczewki oka. Ten stan może ostatecznie doprowadzić do znacznej utraty wzroku lub ślepoty. W artykule z Biuletynu Biologicznego i Farmaceutycznego z marca 2001 r. Dr Young Sook Kim i współpracownicy podają, że CGA pomogły zapobiec rozwojowi zaćmy cukrzycowej w badaniu na modelu zwierzęcym. Konieczne są dodatkowe badania w celu ustalenia, czy te obiecujące badania laboratoryjne można przełożyć na korzystną strategię profilaktyki dla osób chorych na cukrzycę.
