Insulinooporność i cukrzyca to nie to samo, ale te problemy medyczne są ze sobą ściśle powiązane. W przypadku insulinooporności organizm przestaje normalnie reagować na hormon insulinę. Prowadzi to do nagromadzenia cukru we krwi. Jeśli nie jest zaznaczone, insulinooporność zwykle prowadzi do cukrzycy typu 2 (T2DM). Niektóre osoby ze stanem zwanym stanem przedcukrzycowym są oporne na insulinę, ale nie mają jeszcze cukrzycy. Badania sugerują, że alkohol ma wpływ na insulinooporność. Efekt ten wydaje się jednak zmienny, w zależności od ilości spożytego alkoholu i schematu picia. Wydaje się, że płeć, rasa i wskaźnik masy ciała również wpływają na wpływ alkoholu na insulinooporność.
Potencjalna korzyść
Wcześniejsze badania sugerowały, że umiarkowane picie może zmniejszyć oporność na insulinę i chronić przed T2DM. Jednak bardziej aktualne badania podważają to. Artykuł „Diabetes Care” z września 2015 r. Donosił o zbiorczych wynikach 38 badań, w których oceniano związek między spożyciem alkoholu a ryzykiem T2DM. Naukowcy odkryli, że ogólnie rzecz biorąc, ludzie, którzy pili 1 standardowy napój alkoholowy dziennie, mieli o 18% mniejsze prawdopodobieństwo wystąpienia T2DM w porównaniu do innych napojów bezalkoholowych. Jednak gdy naukowcy dalej analizowali wyniki, odkryli, że efekt ochronny odczuwają tylko niektóre grupy ludzi.
Wpływ płci
Analizując wyniki badania „Diabetes Care” z 2015 r. Według płci uczestników, zmniejszone ryzyko T2DM związane ze spożywaniem alkoholu było widoczne tylko u kobiet. Największy poziom zmniejszonego ryzyka zaobserwowano przy umiarkowanym piciu wśród kobiet, około 2 standardowych napojów dziennie. Uczestniczki badania, które piły dużo - około 5 lub więcej drinków dziennie - nie doświadczyły zmniejszonego ryzyka T2DM. U mężczyzn stwierdzono, że picie wiąże się ze zwiększonym ryzykiem T2DM. Naukowcy odkryli zwiększone ryzyko cukrzycy u mężczyzn nawet przy lekkim piciu, 1 standardowym napoju alkoholowym dziennie lub mniej.
Wpływ rasy
Kiedy naukowcy ocenili połączone wyniki „Diabetes Care” z 2015 r. Według azjatyckiego i nieazjatyckiego dziedzictwa uczestników badania, stwierdzili, że umiarkowane spożycie alkoholu zmniejsza ryzyko T2DM tylko u osób spoza Azji. U azjatyckich uczestników badania nie zaobserwowano zmniejszenia ryzyka. Jak wyjaśniają autorzy artykułu przeglądowego „Asia Pacific Journal of Clinical Nutrition” z 2008 roku, różnice genetyczne między ludźmi pochodzenia azjatyckiego a nieazjatyckiego mogą odpowiadać za różne reakcje metaboliczne na spożywanie alkoholu i wyższe ogólne ryzyko T2DM wśród Azjatów. Potrzebne są dodatkowe badania, aby lepiej zrozumieć, w jaki sposób zmienność genetyczna wśród ludzi różnych ras może wpływać na związek między spożywaniem alkoholu, insulinoopornością i ryzykiem T2DM.
Wpływ BMI
Autorzy artykułu przeglądowego „Asia Pacific Journal of Clinical Nutrition” z 2008 r. Zauważyli, że BMI - miara względnej chudości lub powyżej normalnej wagi - wydaje się wpływać na wpływ spożywania alkoholu na insulinooporność i ryzyko T2DM wśród Japończyków. Po przejrzeniu wyników z 7 badań autorzy doszli do wniosku, że umiarkowane do intensywnego picia wśród chudych Japończyków zwiększa ryzyko T2DM. Jednak co najmniej jedno badanie wykazało, że umiarkowane picie - mniej niż 3 drinki dziennie - wśród cięższych Japończyków wiązało się ze zmniejszonym ryzykiem T2DM. Konieczne są dodatkowe badania, ponieważ nie wszystkie badania wykazały, że BMI wpływa na związek między spożyciem alkoholu a ryzykiem T2DM. W artykule zatytułowanym „Diabetes Care” z marca 2005 r., Który zebrał wyniki badań badających tę zależność, stwierdzono, że BMI nie był znaczącym czynnikiem.
Negatywne skutki alkoholu
Podczas gdy wpływ lekkiego do umiarkowanego spożycia alkoholu na insulinooporność i ryzyko T2DM wydaje się zmienny, intensywne picie jest wyraźnie związane ze zwiększonym ryzykiem. Badania sugerują, że picie może zwiększyć prawdopodobieństwo rozwoju T2DM poprzez zwiększenie oporności na insulinę i upośledzenie zdolności organizmu do przetwarzania cukru we krwi.
Raport z badania „World Journal of Biological Chemistry” z lutego 2015 r. Odnotował dowody z badań przeprowadzonych na szczurach, które sugerują, że picie alkoholu może zakłócać funkcję komórek produkujących insulinę w organizmie. Gdy komórki te nie działają prawidłowo, ryzyko oporności na insulinę i T2DM może wzrosnąć. W innym raporcie z badań na zwierzętach opublikowanym w styczniu 2013 r. W „Science Translational Medicine” odnotowano podobne wyniki w przypadku nadmiernego picia - spożywania 5 lub więcej napojów w ciągu 2 godzin dla mężczyzn lub 4 lub więcej dla kobiet. Naukowcy odkryli, że szczury karmione alkoholem w ilościach przypominających upijanie się u ludzi doświadczały zwiększonej oporności na insulinę, która trwała przez co najmniej 2 dni.
Ostrzeżenia i środki
Podczas gdy umiarkowane spożycie alkoholu może mieć korzystny wpływ na insulinooporność u niektórych osób, picie może nie przynieść korzyści i może potencjalnie zwiększyć ryzyko T2DM u innych. Picie alkoholu może również powodować problemy dla osób cierpiących na cukrzycę. Picie alkoholu może zwiększyć ryzyko niskiego poziomu cukru we krwi kilka godzin po wypiciu. I odwrotnie, w niektórych sytuacjach picie może prowadzić do wysokiego poziomu cukru we krwi. American Diabetes Association zaleca osobom z cukrzycą lub cukrzycą, które decydują się na picie, robić to z umiarem - nie więcej niż 1 standardowy napój dziennie dla kobiet i 2 dla mężczyzn. Standardowy napój to 12 uncji piwa, 5 uncji wina lub 1, 5 uncji destylowanego alkoholu.
Wszystkie osoby z cukrzycą, stanem przedcukrzycowym lub zwiększonym ryzykiem T2DM powinny porozmawiać ze swoim lekarzem na temat możliwych zagrożeń i korzyści wynikających z picia alkoholu. Szereg czynników wpływa na względne ryzyko picia alkoholu, w tym leki, masa ciała i obecność chorób wątroby.
