Nie ma jednego typu nadwozia, który wskazywałby, że zawodnik odniesie sukces w boksie. Historia tego sportu pokazuje wielki sukces wysokich bokserów o długich ramionach, krótszych bokserów o mocniejszych sylwetkach i atletycznych bokserów, którzy potrafią generować prędkość i siłę.
Wysoki i wysportowany
Bokserzy, którzy są wyżsi od swoich przeciwników i mają atletyczną budowę, mają doskonałą szansę na odniesienie sukcesu na ringu. Kiedy wyższy wojownik, który ma długie ramiona, może ustanowić lewe dźgnięcie, może dyktować tempo walki. Ostry lewy dźgnięcie może być najważniejszym ciosem w boksie, ponieważ może ogłuszyć przeciwnika, gdy wyląduje on czysto, a także może ustawić przeciwnika na serię ciosów. Posiadanie dłuższych ramion pomaga bokserowi wykonać lewe dźgnięcie, jednocześnie unikając zasięgu przeciwnika.
Muskularny i silny
Bokserzy, którzy są rojami - na przykład były mistrz wagi ciężkiej Mike Tyson - są bardziej muskularni i silniejsi. Ten typ wojownika jest skłonny zaakceptować jeden lub dwa ciosy, aby mógł wykonać serię ciężkich ciosów. Rój jest nieugięty w swoim ataku. Próbuje używać kombinacji, aby zranić lub powalić przeciwnika. Mocna i muskularna budowa pomoże wojownikowi zadać najwięcej obrażeń, gdy jego seria ciosów się połączy.
Cienki i szybki
Szczupły bokser może nie wydawać się imponujący, gdy wchodzi na ring, ale jeśli temu brakowi obwodu towarzyszy przytłaczająca szybkość, ten typ ciała może sprawić, że bokser odniesie sukces. Wojownikom uzależnionym od prędkości często udaje się uniknąć obrażeń zadawanych przez ciosy. Może to frustrować przeciwnika, który zużywa znaczne ilości energii na rzucanie ciosami, ale wielokrotnie nie może się połączyć. Cienka i atletyczna budowa pozwala bokserowi wykorzystać jego kondycję do przejęcia walki i przejęcia kontroli nad tempem.
Duże kości
Teoria boksu podana przez Leandro Solisa na Bad Left Hook.com wskazuje, że wojownicy, którzy są „wielkimi kośćmi”, mają przewagę nad konkurentami. Chociaż jest to mgliste określenie, Solis użył rozmiaru nadgarstka jako wskaźnika posiadania większych i silniejszych kości. Teoria Solisa mówi, że wojownik o dużych kościach może przyjąć cios lepiej niż zawodnik i zadać mocniejszy cios. Większy nadgarstek jest często wskaźnikiem większej dłoni, która może zapewnić mocniejszy cios i większy podbródek, który może go wchłonąć. Solis zastosował pomiary nadgarstka kilkudziesięciu zawodników w kilku klasach średniej wagi i nic dziwnego, że mistrz bokser Manny Pacquiao miał największy nadgarstek mierzonych zawodników.
