Układu sercowo-naczyniowego
Zrozumienie interakcji między układem oddechowym a układem sercowo-naczyniowym wymaga wiedzy o tym, jak każdy z tych układów działa niezależnie. Układ sercowo-naczyniowy w ludzkim ciele składa się z serca i naczyń krwionośnych, które są podzielone na tętnice, żyły i naczynia włosowate. Serce jest odpowiedzialne za pompowanie krwi przez naczynia krwionośne i jest podzielone na cztery komory, z których dwie są odpowiedzialne za przemieszczanie słabo natlenionej krwi, a dwie z nich poruszają mocno utlenowaną krew. Dotleniona krew, która jest pompowana przez ciało przez tętnice, zaopatruje tkanki organizmu w tlen, którego potrzebują do życia. Krew w tętnicach jest pod wysokim ciśnieniem; jednak może to uszkodzić tkankę, więc ta natleniona krew musi najpierw dotrzeć do naczyń włosowatych, które są bardzo małymi i niskociśnieniowymi naczyniami krwionośnymi, które są odpowiedzialne za dostarczanie utlenowanej krwi do tkanek. Po dostarczeniu tlenu przez naczynia włosowate absorbują one również nadmiar dwutlenku węgla do krwi, a następnie dostarczają go do żył, które następnie dostarczają krew z powrotem do serca.
Układ oddechowy
Układ oddechowy składa się głównie z dróg oddechowych, płuc i struktur (takich jak mięśnie), które pomagają w przemieszczaniu powietrza do i z płuc. Drogi oddechowe, które zaczynają się od nosa i ust, przechodzą przez gardło do oskrzeli, które są małymi drogami oddechowymi, które ostatecznie zasilają płuca, wyściełane komórkami zwanymi pęcherzykami płucnymi. Drugą częścią układu oddechowego są mięśnie, takie jak międzyżebrowe (mięśnie między żebrami) i przepona, które powodują rozszerzenie i skurcz płuc. Kiedy zmienia się rozmiar płuc, zmienia się również ciśnienie wewnątrz, co prowadzi do napływu powietrza (wdech) lub wypchnięcia (wydech).
Interakcja
Układ sercowo-naczyniowy i układ oddechowy działają w tym samym celu: dostarczanie tlenu do tkanek i wydalanie dwutlenku węgla. Układ oddechowy bierze udział w dostarczaniu tlenu do krwi i usuwaniu dwutlenku węgla. Kiedy serce otrzymuje krew o niskiej zawartości tlenu i wysokiej zawartości dwutlenku węgla, pompuje ją do płuc poprzez tętnice płucne. Kiedy płuca rozszerzają się i otrzymują świeże powietrze z otoczenia, tlen jest przenoszony (przez pęcherzyki płucne) do krwi o niskiej zawartości tlenu, która następnie przesyła część swojego dwutlenku węgla z powrotem do płuc. Teraz, gdy ta krew ma w sobie świeży tlen, wraca do serca, a serce pompuje go w całym ciele.
