Surowy miód był używany jako pokarm i lekarstwo przez pokolenia ludzi różnych cywilizacji. Kiedy patrzysz na makroskładniki miodu, odżywianie surowym miodem ujawnia, że jest to zwykły cukier, ale jeśli zagłębisz się nieco głębiej, zauważysz, że lepkie rzeczy mają wiele często pomijanych zalet.
Zanim zlekceważysz miód jako kolejny prosty lub dodany cukier, którego powinieneś unikać, poznaj fakty żywieniowe i potencjalne zalety surowego, nieprzetworzonego miodu.
Wskazówka
Surowy miód to głównie cukier, ale zawiera śladowe ilości składników odżywczych i przeciwutleniaczy, dzięki czemu jest cennym dodatkiem do diety.
Co sprawia, że miód jest „surowy”?
Surowy miód jest wytwarzany z nektaru kwiatowego, który jest przetwarzany przez górny przewód pokarmowy pszczoły miodnej i przechowywany w ulach o strukturze plastra miodu w ulu. Skład chemiczny tego surowego miodu zależy od źródła kwiatu.
Aby butelkować surowy miód, lepka substancja jest ekstrahowana z plastrów miodu w ulach i filtrowana przez nylon lub siatkę. Ten proces usuwa wosk pszczeli lub martwe pszczoły. Miód jest wtedy gotowy do spożycia.
Każdy miód nieoznaczony jako surowiec przeszedł dodatkowe procesy filtrowania i pasteryzacji, które obejmują ogrzewanie produktu w celu zniszczenia jak największej liczby toksyn. W tym procesie mogą jednak zostać utracone niektóre ważne składniki odżywcze.
Badanie badające wpływ filtracji i ogrzewania na konkretny rodzaj miodu opublikowane w Journal of Food Science and Technology w marcu 2019 r. Wykazało, że procesy takie jak szybkie wirowanie, podgrzewanie i dodawanie syropów cukrowych zmniejszają aktywność enzymów, zawartość przeciwutleniaczy i odżywczy makijaż miodu. Przetwarzanie ma poważny wpływ na jakość miodu.
Surowy miód prawie nie podlega przetwarzaniu, z wyjątkiem normalnej filtracji.
Wartości odżywcze surowego miodu
Miód składa się głównie z fruktozy i glukozy (rodzajów cukru). Irański Dziennik Podstawowych Nauk Medycznych (IJBMS) w czerwcu 2013 r. Wyjaśnił, że cukier stanowi od 95 do 99 procent miodu, a woda jest drugim najliczniejszym składnikiem.
Cukry w miodzie są słodsze i dają więcej energii niż sztuczne słodziki, zgodnie z artykułem Nutrition & Metabolism z czerwca 2012 r. Najbardziej rozpowszechnionym cukrem w miodzie jest fruktoza.
Jedna łyżka surowego miodu to 60 kalorii, 17 gramów węglowodanów i 16 gramów cukru. Zawiera również wiele aminokwasów, witamin, minerałów i enzymów. Dokładny skład surowego miodu różni się w zależności od roślin, z których pszczoły zbierały nektar, wyjaśnia artykuł opublikowany w irańskim czasopiśmie.
Miód zawiera białko w niewielkich ilościach - zaledwie 0, 1 do 0, 5 procent. Według artykułu Nutrition & Metabolism miód zawiera śladowe ilości następujących składników:
- Sód i potas
- Wapń i magnez
- Fosfor i selen
- Miedź, cynk i żelazo
- Mangan i chrom
- Witaminy z grupy B.
- Witamina C i K.
Ilość tych składników odżywczych jest tak niewielka, zaledwie 0, 1 do 1 procent, wyjaśnia artykuł IJBMS, że nie rejestrują się w bazie danych USDA. Ilość tych składników odżywczych w porcji miodu nie wpływa na twoje codzienne zapotrzebowanie na nie.
W artykule opisano, że miód zawiera również enzymy, przy czym amylaza, sacharaza i oksydaza glukozowa są najbardziej rozpowszechnione.
Artykuł opublikowany w Nutrition & Metabolism sugeruje jednak, że możesz czerpać korzyści z codziennego spożywania od 70 do 95 gramów surowego miodu. Naukowcy twierdzą, że ta ilość zapewnia mi w pełni pożądane korzyści odżywcze i zdrowotne. Siedemdziesiąt do 95 gramów to 3 do 5 łyżek stołowych (i 180 do 300 dodatkowych kalorii i 48 do 80 gramów cukru) każdego dnia.
Przeciwutleniacze w Surowym Miodzie
Artykuł IJBMS wyjaśnia, że cały naturalny miód zawiera między innymi flawonoidy, kwasy fenolowe, kwas askorbinowy (witaminę C), tokoferole i glutation.
Przeciwutleniacze występują naturalnie w miodzie ze względu na jego pochodzenie w nektarach kwiatowych. Obecne przeciwutleniacze zależą od rodzaju kwiatu, na którym żerują pszczoły. Ponadto kolor miodu wpływa na jego ogólną zawartość przeciwutleniaczy; ciemniejsze miody mają większą ilość niż wersje jaśniejsze.
Te składniki współpracują ze sobą, tworząc efekt przeciwutleniający. Przeciwutleniacze zwalczają uszkodzenia komórek i dysfunkcje, które mogą prowadzić do chorób. Uszkadza się komórki, gdy są narażone na wolne rodniki, elementy środowiska, które zakłócają naturalną integralność komórek. Artykuł w Nutrition & Metabolism wyjaśnia, że spożywanie pokarmów bogatych w przeciwutleniacze może chronić przed uszkodzeniem komórek i wynikającą z nich chorobą.
Wartości odżywcze dotyczące surowego miodu nie zawsze ujawniają wszystkie korzyści zdrowotne. Jak wyjaśniono w pracy IJBMS, miód działa hamująco na około 60 gatunków bakterii, niektóre grzyby i wirusy. Pojemność przeciwutleniacza miodu sprawia, że jest to możliwe leczenie uzupełniające w przypadku problemów żołądkowo-jelitowych, sercowo-naczyniowych i zapalnych.
Zagrożenia związane z surowym miodem
Podobnie jak każdy naturalny produkt, surowy miód jest podatny na zanieczyszczenie antybiotykami, pestycydami i metalami ciężkimi, informuje raport Nutrition & Metabolism.
Studium przypadku opublikowane w BMJ Case Reports w lipcu 2012 r., W którym opisano przypadek botulizmu niemowlęcia spowodowanego jedzeniem surowego miodu, sugeruje, aby ostrzegać ludzi, aby nie karmili niemowląt surowym miodem z powodu ryzyka choroby.
Miód jest produktem naturalnym, ale spożywanie zbyt dużej jego ilości powoduje dodatkowe kalorie i poważnie zwiększa spożycie cukru. Zbyt dużo miodu może powodować przybieranie na wadze, co - jeśli przytyjesz zbyt dużo - może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych, takich jak choroby serca i cukrzyca. Jeśli chcesz cieszyć się surowym miodem, dodaj jego umiarkowane porcje do diety, która składa się głównie z całych, nieprzetworzonych produktów spożywczych i rozsądnych porcji.
Naturalnie występujące cukry to te, które są częścią makijażu żywności, takie jak cukier w jabłku lub szklance mleka. Dodane cukry to te, które dodajesz do żywności, aby były słodsze. Surowy miód to dodatek cukru, wyjaśnia American Heart Association. Zasadniczo nie jesz miodu prosto ze słoika - dodajesz go do herbaty, płatków, koktajli lub wypieków, aby poprawić ich smak.
Dodane cukry mogą wypierać żywność zawierającą wiele cennych składników odżywczych. Dla większości ludzi zdrowa ilość dodanego cukru, którego należy się trzymać, to nie więcej niż 100 kalorii dziennie dla kobiet i 150 kalorii dziennie dla mężczyzn, co stanowi około 1 1/2 do 2 1/2 łyżki miodu.
Zbyt dużo dodanego cukru, wyjaśnia artykuł w Nutrients opublikowany w listopadzie 2016 r., Wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wielu chorób przewlekłych, w tym otyłości, cukrzycy, bezalkoholowej stłuszczeniowej choroby wątroby, chorób serca, pogorszenia funkcji poznawczych i niektórych nowotworów.
