Różnice między kręgarzami a lekarzami osteopatycznymi wydają się subtelne, gdy porównamy te filozofie. Różnice stają się oczywiste, biorąc pod uwagę zakres praktyki i wymagania edukacyjne tych dwóch. Oba opowiadają się za koncepcją leczenia całego ciała. Podczas gdy kręgarze uważają, że interferencja nerwów powoduje chorobę, lekarze osteopatyczni uważają, że brak przepływu krwi prowadzi do choroby.
Medycyna Osteopatyczna
Medycyna osteopatyczna została założona w latach 60. XIX wieku przez Andrew Taylora Still. Andrew Still był lekarzem i chirurgiem, który służył w armii Unii. W 1864 roku nadal stracił troje dzieci z powodu rdzeniowego zapalenia opon mózgowych. Rozczarował go ortodoksyjna medycyna i zaczął badać związek między układem mięśniowo-szkieletowym a chorobą. Według American Association of Colleges of Osteopathic Medicine „Medycyna osteopatyczna jest charakterystyczną formą opieki medycznej opartej na filozofii, że wszystkie układy ciała są ze sobą powiązane i zależą od siebie dla dobrego zdrowia”.
Chiropraktyka
Chiropraktyka została założona w 1895 roku przez Daniela Davida Palmera. Według American Chiropractic Association kręgarz poświęca szczególną uwagę biomechanice, funkcji i strukturze kręgosłupa, jego wpływowi na układ mięśniowo-szkieletowy i neurologiczny oraz rolę, jaką odgrywa prawidłowe funkcjonowanie tych układów w konserwacji i odbudowie zdrowia. Kręgarze uważają, że ciało wyleczy się, jeśli struktura i funkcja zostaną skorygowane.
Zakres praktyki medycyny osteopatycznej
Lekarze osteopatyczni zyskali prawo do przeprowadzania operacji i przepisywania leków. Praktykują więcej zgodnie z lekarzami. Lekarze osteopatyczni nadal wierzą w filozofię leczenia całej osoby, a nie tylko objawów. Jednak liczba lekarzy osteopatycznych wykonujących manipulacje zmalała. Lekarze osteopatyczni są zobowiązani do szkolenia w szpitalach w podobnych dyscyplinach wymaganych od lekarzy, w tym w rezydencjach. Są również w stanie specjalizować się w różnych rodzajach praktyki medycznej.
Chiropraktyka. Zakres praktyki
Kręgarze ograniczają swoją praktykę do bólów głowy, bólu krzyża, rwy kulszowej, problemów ze stawami i powiązanych problemów. Leczą zapalenie kości i stawów, stany dysku kręgosłupa, zespół cieśni nadgarstka oraz problemy ze ścięgnami i więzadłami, takie jak skręcenia i napięcia. Kręgarze nie podają leków na receptę, chociaż zalecają witaminy i leki ziołowe. Nie wykonują zabiegów inwazyjnych. Wymagania edukacyjne kręgarzy nie są tak zaangażowane, jak wymagania lekarzy osteopatycznych, ponieważ kręgarze nie wykonują operacji. Główne sposoby leczenia stosowane przez kręgarza to manipulacja kręgosłupa, fizykoterapia i odżywianie. Filozofia chiropraktyki jest taka, że struktura i funkcja są od siebie zależne. Jeśli struktura zostanie skorygowana, funkcja sama się poprawi, pozwalając ciału wyleczyć się.
Kręgarz lub lekarz osteopatyczny
Przy podejmowaniu decyzji, który dostawca opieki zdrowotnej jest dla Ciebie najlepszy, należy wziąć pod uwagę wiele rzeczy. Charakter problemu zdrowotnego, dotkliwość i osobiste preferencje powinny odgrywać rolę w podejmowaniu decyzji. Problemy kręgosłupa, takie jak ogólny ból pleców, nadwyrężenia i skręcenia mięśni, rwa kulszowa i bóle głowy mogą być najlepiej leczone bardziej zachowawczo przez kręgarza. Choroby takie jak infekcje bakteryjne, infekcje wirusowe i choroby ogólnoustrojowe wymagające leczenia i bardziej agresywnego leczenia są bardziej odpowiednie do leczenia przez lekarza osteopatycznego.
