Witamina D-2 lub ergokalcyferol i witamina D-3 lub cholekalcyferol są odmianami witaminy D, które organizm pozyskuje na różne sposoby. W szczególności ergokalcyferol jest dietetyczny, podczas gdy skóra wytwarza cholekalcyferol. Długotrwałe odpowiednie spożycie witaminy D może zapobiegać nadciśnieniu, osteoporozie, wielu chorobom autoimmunologicznym i rakowi, ale głównym celem tego składnika odżywczego jest ułatwienie wchłaniania wapnia i fosforu z diety. Niedobory witaminy D często nie powodują objawów, a pieczenie stóp jest szczególnie mało prawdopodobne.
Niedobór witaminy D.
Niedobór witaminy D może nie wywoływać żadnych objawów, ale wskazaniem może być ból kości i osłabienie mięśni. Z drugiej strony ból kości i osłabienie mięśni wskazują na kilka powikłań zdrowotnych, dlatego rozsądne może być ustalenie, czy jesteś zagrożony i skontaktowanie się z lekarzem w celu zbadania, czy podejrzewasz niedobór witaminy D. Do osób szczególnie narażonych należą osoby z zespołem złego wchłaniania tłuszczu, ograniczoną ekspozycją na słońce, ciemną skórą i operacją bypassu żołądka w przeszłości. Seniorzy i dzieci karmione piersią są również narażeni na rozwój niedoboru witaminy D, ale matki i seniorzy, którzy uzupełniają swoją dietę dodatkową witaminą D, mogą temu zapobiec. Osoby starsze powinny spożywać do 10 mikrogramów witaminy D dziennie, podczas gdy wszyscy inni powinni mieć 5 mikrogramów.
Wtórny niedobór wapnia
Niedobór witaminy D może prowadzić do wtórnego niedoboru wapnia. Zgodnie z artykułem z „New England Journal of Medicine” z lipca 2007 r., Ciało jest w stanie wchłonąć tylko 10 do 15 procent wapnia w diecie pod nieobecność witaminy D. W związku z tym wtórny niedobór wapnia może wystąpić pomimo odpowiedniej ilości wapnia wlot. Ciało magazynuje 99 procent wapnia w kościach, co czyni go niezbędnym dla zdrowia kości. Dlatego niedobór wapnia może prowadzić do osteomalacji lub przewlekłego bólu kości i osteoporozy, która jest połączeniem przewlekłego osłabienia kości i bólu kości, które mogą być zarówno okaleczające, jak i deformujące. Jednak wapń jest również niezbędny do skurczu i wzrostu mięśni, wydalania enzymów i hormonów oraz funkcji nerwów. Zatem niedobór wapnia może powodować powikłania nerwowe, które mogą objawiać się pieczeniem stóp, ale częściej występują jako mrowienie, drętwienie i niespecyficzny ból.
Wtórny niedobór fosforu
„New England Journal of Medicine” z 2007 r. Wskazuje, że organizm może wchłonąć do 60 procent fosforu w diecie bez witaminy D i 80 procent przy odpowiednim spożyciu witaminy D. Niedobory fosforu mają kilka objawów podobnych do niedoborów witaminy D i wapnia, w tym utrata apetytu, osłabienie mięśni, ból kości, osteomalacja, drętwienie lub mrowienie oraz trudności w chodzeniu. Według University of Maryland Medical Center niedobór fosforu może również powodować niedokrwistość, która wpływa na zakończenia nerwowe i może prowadzić do pieczenia stóp. Dlatego przypuszczalnie pieczenie stóp może wynikać z niedoboru witaminy D, który prowadzi do wtórnego niedoboru fosforu.
Dolna linia
Niedobór witaminy D, który nie spowodował jeszcze komplikacji z innymi składnikami odżywczymi, prawdopodobnie nie będzie wykazywał objawów. Objawy występują, gdy stan pogarsza się i prowadzi do wtórnych niedoborów wapnia i fosforu. Chociaż niedobór wapnia może powodować pieczenie stóp, najprawdopodobniej pieczenie stóp w wyniku braku spożycia lub produkcji witaminy D wynika z niedoboru fosforu. Inne przyczyny pieczenia stóp to alkoholizm, stopa sportowca, przewlekła niewydolność nerek, chemioterapia, HIV lub AIDS, zespół tunelu stępu, neuropatia cukrzycowa i niedoczynność tarczycy.
