Niektóre witaminy i minerały nie zaszkodzą, jeśli zażyjesz ich zbyt dużo, ale nie jest tak w przypadku żelaza. Kiedy zobaczysz objawy zbyt dużej ilości żelaza we krwi, czas poszukać leczenia. Dla niektórych osób nadmierne nagromadzenie żelaza może być poważnym problemem medycznym, którym muszą się zająć.
Jak gromadzi się żelazo?
Minerał niezbędny do tworzenia czerwonych krwinek, żelazo można znaleźć w diecie człowieka poprzez wołowinę, drób, fasolę i produkty wzbogacone. Przeciętny zdrowy człowiek spożywający żelazo poprzez swoją dietę nie musi się zbytnio martwić. Ale ludzie, którzy biorą suplementy żelaza, otrzymują regularne transfuzje krwi lub są podatni na określone schorzenia, są narażeni na ryzyko gromadzenia się zbyt dużej ilości żelaza w ich ciele.
Ważne jest, aby pamiętać, że nadmierne gromadzenie żelaza różni się od zatrucia żelazem, które ma miejsce, gdy jednorazowo zużywa się zbyt dużo żelaza, zwykle z suplementów.
Gdy zażyjesz zbyt dużo żelaza, efekty uboczne mogą czasami nie pojawiać się przez 60 minut, ale nie wahaj się szukać leczenia. Zbyt dużo żelaza ma działania niepożądane, które zaczynają się od biegunki, gorączki, nudności, bólu brzucha i wymiotów. Później możesz rozwinąć niebieskawe usta, napady padaczkowe i cierpieć z powodu płytkiego oddychania.
Jest to jeden z powodów, dla których Urząd ds. Żywności i Leków wymaga suplementów zawierających ponad 30 miligramów żelaza pierwiastkowego do noszenia etykiet ostrzegawczych, a Komisja Bezpieczeństwa Produktów Konsumenckich wymaga, aby produkty o zawartości powyżej 250 miligramów były wyposażone w czapki ochronne dla dzieci.
Aby uniknąć zbyt dużej ilości żelaza i towarzyszących mu efektów ubocznych, Klinika Mayo podkreśla, że ważne jest, aby nie przekraczać zalecanej dawki suplementów żelaza, nie przyjmować doustnych suplementów żelaza w połączeniu z zastrzykami żelaza i nie przyjmować żelaza dłużej niż sześć miesiące bez zgody lekarza.
Nadmiar akumulacji żelaza jest inny. Dzieje się tak, gdy dana osoba za bardzo wchłania i gromadzi żelazo w swoim ciele. Najczęściej występuje u osób z hemochromatozą.
National Institutes of Health wyjaśnia, że ten stan powoduje, że ludzie naturalnie wchłaniają więcej żelaza w diecie niż potrzebują. Nadal stanowi to ryzyko medyczne, ponieważ nadmiar żelaza może gromadzić się w wątrobie, sercu i trzustce i uszkadzać te ważne narządy.
Istnieją dwa rodzaje hemochromatozy. Podstawowym rodzajem jest defekt genetyczny, który powoduje, że osoby z nim wchłaniają za dużo żelaza z pożywienia, które jedzą. Wtórna hemochromatoza wynika z innego stanu powodującego przeciążenie żelazem lub z doustnych tabletek żelaza lub zastrzyków żelaza. Może to być również spowodowane długoterminową dializą nerek i transfuzjami krwi.
Ludzie z warunkami, które wymagają regularnych transfuzji krwi, są narażeni na gromadzenie się żelaza w ich ciele, ponieważ każda transfuzja przynosi nowe żelazo, a ciało nie ma możliwości pozbycia się nadmiaru żelaza. Żelazo następnie gromadzi się w narządach.
Jakie objawy widzisz?
Według Aplastic Anemia i MDS International Foundation objawy nadmiernej ilości żelaza we krwi mogą się różnić u poszczególnych osób, a czasem pojawią się przez wiele lat. Objawy te mogą obejmować zmęczenie lub osłabienie, utratę popędu płciowego, utratę masy ciała, ból brzucha i bóle stawów lub ból - wszystkie objawy, które są bardzo niespecyficzne.
Gdy żelazo gromadzi się w niektórych narządach, może powodować ich poważne uszkodzenie. Narodowy Instytut Serca, Płuc i Krwi wyjaśnia, że zbyt dużo żelaza w wątrobie może prowadzić do powiększenia wątroby, niewydolności wątroby, raka wątroby i marskości wątroby; zbyt dużo żelaza w sercu może powodować nieregularne bicie serca; a zbyt dużo żelaza w trzustce może powodować cukrzycę. Te objawy zbyt dużej ilości żelaza we krwi nie są widoczne u wszystkich pacjentów; jednak nawet z bardzo wysokim poziomem żelaza w ich ciele.
Kiedy zobaczysz objawy zbyt dużej ilości żelaza we krwi, porozmawiaj ze swoim lekarzem, aby ustalić, czy masz przeciążenie żelazem. Jeśli to zrobisz, powinieneś podjąć środki zapobiegawcze, aby nie pogorszyć sytuacji. Należy unikać przyjmowania suplementów żelaza lub multiwitamin z żelazem, a także należy unikać witaminy C, która zwiększa zdolność organizmu do wchłaniania żelaza. Mądrze jest także unikać alkoholu, ponieważ alkohol może jeszcze bardziej zaszkodzić wątrobie.
Jakie są zabiegi przeładowania żelazem?
Pierwsze leczenie przeciążeniem żelazem, flebotomia terapeutyczna, jest podobne do oddawania krwi. Ta procedura wymaga od pacjenta pobrania krwi za pomocą igły, co obniży poziom żelaza w ciele. Recenzja z lipca 2016 r. Opublikowana w Journal of Blood Medicine wykazała, że terapeutyczna flebotomia jest skuteczna i niedroga, ale potrzebne są dalsze badania w celu ustalenia odpowiednich wytycznych leczenia.
Dla tych, którzy nie mogą rutynowo pobierać krwi, chelatacja żelaza jest dobrym rozwiązaniem. Chelatory żelaza to rodzaj leku, który usuwa nadmiar żelaza z organizmu.
Dwa rodzaje chelatorów żelaza są zatwierdzone przez US Food and Drug Administration. Pierwszym z nich jest deferoksamina, która jest podawana w infuzji, a druga to deferazyroks, który jest podawany w postaci tabletek.
Chociaż chelatacja jest skutecznym sposobem leczenia przeciążenia żelazem, ma skutki uboczne, w tym nudności, zawroty głowy, wysypki, wymioty oraz problemy ze wzrokiem i słuchem. W przeglądzie z października 2016 r. Opublikowanym w International Journal of Hematology-Oncology i Stem Cell Research podkreślono, że wybór odpowiedniego chelatora żelaza będzie zależeć od tego, jak ciężkie jest nadmierne obciążenie żelazem pacjenta, jak długo planują przyjmować chelatory żelaza i ogólny koszt.
Wreszcie każdy, kto przechodzi leczenie przeciążeniem żelazem, powinien zastosować środki dietetyczne, aby uniknąć pogorszenia problemu. Pacjenci powinni nie tylko unikać pigułek żelaza i ograniczyć spożycie witaminy C, ale także nie jeść niegotowanych ryb i skorupiaków, takich jak sushi, ponieważ mogą one powodować infekcje u osób z hemochromatozą.
Dzięki tym środkom ludzie cierpiący na wysokie wchłanianie żelaza lub wymagający regularnych transfuzji mogą nadal prowadzić normalne, zdrowe życie i nie muszą martwić się o uszkodzenie swoich ważnych organów na skutek nadmiernego gromadzenia się tego potężnego minerału.
