Kiedy mówimy o cholesterolu, zwykle odnosi się to do cholesterolu we krwi. Jest woskowaty, tłusty i można go znaleźć we wszystkich komórkach organizmu. Ciało wykorzystuje cholesterol do produkcji hormonów, witaminy D i kwasu żółciowego, który pomaga rozkładać tłuszcze. Cholesterol przemieszcza się w krwioobiegu w lipoproteinach o niskiej gęstości (LDL) i lipoproteinach o wysokiej gęstości (HDL). Zbyt dużo LDL może powodować gromadzenie się cholesterolu (płytki nazębnej) w tętnicach, co powoduje, że serce trudniej pracuje z krążeniem krwi. Płytki mogą się otworzyć i spowodować zakrzepy, które blokują krew w mózgu (udar mózgu) lub sercu (zawał serca). Z tych powodów LDL nazywany jest „złym” cholesterolem. W przeciwieństwie do tego, HDL przenosi cholesterol z całego ciała z powrotem do wątroby, co usuwa go z organizmu, dzięki czemu uzyskuje się przydomek „dobrego cholesterolu”.
Wysoki poziom cholesterolu w dużej mierze oznacza zbyt duże stężenie LDL i zwiększa ryzyko chorób serca. Zazwyczaj nie ma oznak i symptomów wskazujących na wysoki poziom cholesterolu, co jest jednym z powodów, dla których choroba serca - zabójca nr 1 wśród mężczyzn i kobiet - nazywa się cichym zabójcą. Warto zauważyć, że organizm wytwarza cały potrzebny cholesterol, więc nie ma biologicznej potrzeby pozyskiwania go z pożywienia, chociaż jest obecny w pokarmach dla zwierząt i jest określany jako „cholesterol dietetyczny”.
Mit 1: Jedzenie cholesterolu podnosi poziom cholesterolu
To wydaje się dość rozsądnym założeniem, prawda? Dlatego przed 2015 r. Wytyczne dietetyczne dla Amerykanów (DGAC) zalecały dzienny limit 300 miligramów cholesterolu, z myślą, że spożywanie cholesterolu podnosi poziom cholesterolu we krwi, czynnik ryzyka chorób serca.
Jednak najnowszy przegląd dowodów wykazał, że spożywanie cholesterolu nie podnosi poziomu cholesterolu we krwi do niepokojącego poziomu i że nie jest już celem publicznej redukcji zdrowia (miłośnicy jajek, radujcie się). To powiedziawszy, wiele produktów zawierających cholesterol, takich jak czerwone mięso, zawiera także tłuszcze nasycone, które podnoszą poziom cholesterolu bardziej niż spożywanie cholesterolu. Ponadto diety o niskiej zawartości cholesterolu, takie jak oparte na roślinach, mogą być bardzo zdrowe.
Mit 2: Kawa podnosi poziom cholesterolu
Według DGAC z 2015 r. Niektóre badania krótkoterminowe wykazały, że niefiltrowana kawa podnosi LDL. Dobrą wiadomością jest to, że filtrowana kawa, która jest znacznie bardziej powszechna, wcale nie wpływa znacząco na poziom cholesterolu. Zauważają, że istnieją mocne dowody, że zdrowi dorośli mogą cieszyć się od trzech do pięciu filiżanek kawy dziennie (lub do 400 miligramów dziennie kofeiny) bez obawy o zwiększenie ryzyka chorób serca, raka lub przedwczesnej śmierci. Istnieją nawet dowody na to, że umiarkowane spożycie kawy faktycznie zmniejsza ryzyko cukrzycy typu 2, chorób serca oraz raka wątroby i endometrium. To jest coś do picia (kawy).
Mit 3: Tłuste potrawy są pełne cholesterolu
Nie wszystkie tłuste potrawy są bogate w cholesterol. W rzeczywistości cholesterol występuje tylko w pokarmach dla zwierząt. Oznacza to, że tłuste pokarmy roślinne, takie jak awokado, orzechy i oliwa z oliwek, są naturalnie wolne od cholesterolu. Te pokarmy występują w wielu najzdrowszych wzorcach żywieniowych. W szczególności orzechy i oliwa z oliwek są nazywane kluczowymi składnikami bardzo zdrowej dla serca diety w stylu śródziemnomorskim.
Mit 4: Zastąpienie tłuszczów nasyconych węglowodanami to zdrowy sposób na obniżenie cholesterolu
Zgodnie z wytycznymi z 2015 r. Zastąpienie tłuszczów nasyconych węglowodanami obniża poziom cholesterolu całkowitego i cholesterolu LDL (jest to dobra rzecz). Jednak zwiększa również trójglicerydy i obniża HDL (nie tak dobrze). Zastąpienie tłuszczów nasyconych węglowodanami może być szczególnie szkodliwe, jeśli węglowodany te pochodzą z rafinowanych ziaren i dodanych cukrów (napoje gazowane, ciastka, krakersy i frytki).
Aby uzyskać lepszą ofertę zdrowotną, obniż poziom cholesterolu całkowitego i LDL, jedząc tłuszcze wielonienasycone (PUFA) zamiast tłuszczów nasyconych. Na każdy procent zamienionych kalorii (PUFA wewnątrz, SFA poza) ryzyko chorób serca spada o 2 do 3 procent. W przypadku diety 2000 kalorii jest to zaledwie 20 kalorii (około dwóch gramów) tłuszczu nasyconego, który można zastąpić, aby zacząć czerpać korzyści. Niektóre produkty bogate w PUFA to łosoś, pstrąg, olej słonecznikowy, orzechy włoskie, tofu i soja.
Mit 5: Zła dieta jest jedynym powodem zbyt wysokiego poziomu cholesterolu
Większość ludzi z wysokim poziomem cholesterolu stosuje niezrównoważone diety, aby podziękować. Jednak jedna na 500 osób brakuje genu, który usuwa LDL z krwiobiegu, pozostawiając go do gromadzenia się we krwi i powodowania uszkodzeń, które mogą prowadzić do wczesnego zawału serca, udaru mózgu lub zatrzymania akcji serca przed 65 rokiem życia.
Według Harvard Medical School do 90 procent osób z tą chorobą genetyczną nie wie, że ją ma. Mimo że jest to inna droga do wysokiego poziomu cholesterolu, leczenie nadal zaczyna się od lepszego jedzenia i większej ilości ruchu. W szczególności oznacza to regularne ćwiczenia, spożywanie mniej czerwonego mięsa i pełnotłustych produktów mlecznych oraz spożywanie większej ilości ryb, produktów pełnoziarnistych, warzyw, orzechów i olejów. W zależności od sytuacji lekarz może dodawać do mieszanki leki obniżające poziom cholesterolu, ale zdrowy styl życia jest ważnym fundamentem leczenia.
Mit 6: Tylko osoby dorosłe muszą zbadać poziom cholesterolu
Krajowe standardy badań przesiewowych zdrowia zalecają, aby nawet zdrowe dzieci sprawdzały poziom cholesterolu raz, gdy mają od 9 do 11 lat, i ponownie, gdy mają od 17 do 21 lat. Dla porównania dorośli bez czynników ryzyka powinni sprawdzać poziom cholesterolu raz na cztery do sześciu lat. Dobrze jest porozmawiać z lekarzem, jeśli istnieją czynniki ryzyka, które mogą wymagać bardziej regularnego monitorowania (np. Palenie tytoniu, cukrzyca, otyłość, wysokie ciśnienie krwi, wywiad rodzinny przedwczesnej choroby serca).
Mit 7: Jedyną liczbą, którą muszę znać, jest mój całkowity cholesterol
Punktacja całkowitego cholesterolu jest punktem wyjścia, ale nie całym obrazem cholesterolu. Ogólnie rzecz biorąc, wyniki całkowitego cholesterolu powyżej 200 miligramów na decylitr krwi są czerwonymi flagami. W zakresie całkowitych wyników cholesterolu są wyniki dla LDL, HDL i lipoprotein o bardzo niskiej gęstości (VLDL).
Najniższe ryzyko chorób serca wiąże się z LDL poniżej 100 miligramów na decylitr, HDL powyżej 60 miligramów na decylitr i trójglicerydami poniżej 150 miligramów na decylitr (tj. 30 miligramów na decylitr VLDL).
Wszelkie wyniki po niewłaściwej stronie tych poziomów oznaczają, że powinieneś rozpocząć dyskusję z lekarzem.
