Kwas L-asparaginowy, często nazywany kwasem asparaginowym, jest aminokwasem - budulcem białek i niezbędnym do kilku innych procesów zachodzących w organizmie. Na przykład możesz spalać aminokwasy na energię, przekształcać je w tłuszcz i inne cząsteczki lub wykorzystywać je do tworzenia własnych białek komórkowych.
Aminokwasy
Aminokwasy to małe cząsteczki na bazie węgla, których komórki potrzebują do wielu celów. Otrzymujesz je za każdym razem, gdy jesz białko; enzymy w żołądku i jelicie cienkim rozkładają białka pokarmowe na ich aminokwasy składowe, a ty wchłaniasz je do krwioobiegu i ostatecznie do komórek. Istnieje 20 „normalnych” aminokwasów oraz kilka zmodyfikowanych aminokwasów - z których jeden to kwas L-asparaginowy.
Kwas L-asparaginowy
Wszystkie aminokwasy mają trzy takie same grupy związane z centralnym atomem węgla: grupa „COOH”, grupa „NH3” i wodór. Każdy z nich ma także odrębny łańcuch boczny; kwasem asparaginowym jest „CH2COOH”. Powodem istnienia litery „L” przed nazwą kwasu asparaginowego jest to, że technicznie kwas asparaginowy - podobnie jak większość innych aminokwasów - jest asymetryczny i występuje w dwóch postaciach odbicia lustrzanego. Jednak tylko jedna forma, oznaczona literą L, występuje naturalnie w białkach.
Używa
Podobnie jak wszystkie aminokwasy, twoje ciało może używać kwasu asparaginowego, aby zapewnić komórkom energię; komórki spalają go, aby wytworzyć ATP lub trifosforan adenozyny, który jest walutą energii komórkowej. Chociaż kwas asparaginowy jest przydatny, nie jest niezbędny w diecie człowieka - twoje ciało wytwarza go z cząsteczki zwanej szczawiooctanem, którą produkujesz za każdym razem, gdy metabolizujesz paliwo, niezależnie od tego, czy jest ono węglowodanem, białkiem czy tłuszczem.
Specjalistyczne zastosowania
Jest kilka rzeczy, które twoje ciało może zrobić z kwasem asparaginowym, których żadna inna grupa aminowa nie może wykonać. Stymuluje receptor neuronowy zwany receptorem NMDA, który odgrywa rolę w pamięci i poznaniu. Możesz go również użyć do wytworzenia kilku innych aminokwasów, dzięki czemu jest przydatny w zapobieganiu niedoborom aminokwasów. Wreszcie, odgrywa ważną rolę w glukoneogenezie, która jest procesem wytwarzania glukozy lub cukru, gdy twój zapas jest niski.
