Mięśnie romboidalne łączą wewnętrzne krawędzie łopatek z kręgosłupem. Gdy włókna mięśniowe są rozciągnięte lub rozdarte, powstaje napięcie lub uraz. Jest to powszechny problem dla sportowców i często występuje w grach takich jak tenis lub wioślarstwo. Wszechstronna wiedza na temat zapalenia ścięgien romboidalnych jest ważna dla graczy, aby podjąć natychmiastowe i skuteczne działanie.
Wskazówka
Rombowe zapalenie ścięgien charakteryzuje się stanem zapalnym ścięgien mięśni romboidalnych, znajdujących się między łopatkami.
Funkcja mięśni romboidalnych
Mięśnie romboidalne znajdują się w górnym odcinku kręgosłupa i są połączone z łopatką. Po każdej stronie ciała znajduje się romboidalny major i romboidalny minor. Mięśnie te chowają łopatki lub zbliżają je do siebie, aby pomóc Ci wyprostować się. Mięśnie te pomagają również w dotarciu do ramion nad głową.
Rombowe zapalenie ścięgien jest stanem zapalnym, a nawet mikrotearingiem ścięgna lub połączeniem mięśnia brzucha i kości.
Przyczyny obrażeń rombowatych
Główną przyczyną zapalenia ścięgna romboidalnego jest nadużywanie ramienia i ręki. Wraz ze sportowcami ludzie, którzy noszą ciężkie plecaki, mają słabą postawę lub używają komputera przez dłuższy czas, mogą cierpieć na zapalenie ścięgna romboidalnego.
Objawy urazu romboidalnego
Ból w górnej części pleców, skurcze lub napięcie mięśni między łopatkami i kręgosłupem to niektóre z typowych objawów zapalenia ścięgna romboidalnego. W cięższych przypadkach mogą wystąpić zasinienia i obrzęki. Ze względu na położenie romboidów uszkodzenie tych mięśni może powodować ból przy oddychaniu.
Leczenie i interwencje
Natychmiastowe leczenie romboidalnego zapalenia ścięgien polega na zminimalizowaniu i ograniczeniu ilości stanów zapalnych w schemacie znanym jako RICE, skrót od odpoczynku, lodu, kompresji i uniesienia. Leki przeciwzapalne są często podawane jako pierwszy środek. Skonsultuj się z lekarzem, aby upewnić się, że te leki są dla Ciebie bezpieczne.
W zależności od ciężkości uszkodzenia romboidalnego można zastosować zabiegi na gorąco i na zimno. Do szybkiego powrotu do zdrowia ultradźwięki i elektroterapia są innymi środkami przeciwbólowymi stosowanymi przez pracowników służby zdrowia. Fizjoterapia i masaż zmniejszają napięcie w uszkodzonych mięśniach romboidalnych, a także wzmacniają i poprawiają elastyczność uszkodzonego ścięgna i przyczepionego mięśnia.
Czas trwania okresu rekonwalescencji zależy od wieku, stanu zdrowia i liczby wcześniejszych obrażeń, jeśli występują. Według Mayo Clinic podrażnienie ścięgien, które utrzymuje się przez kilka tygodni lub miesięcy, może prowadzić do przewlekłego urazu. Może to spowodować, że ścięgno rozpadnie się w wyniku mikrotearingu. W ciężkich przypadkach może wystąpić zerwanie ścięgna, wymagające interwencji chirurgicznej.
Zapobieganie zapaleniu ścięgna
Najlepszym środkiem zapobiegawczym jest właściwe rozgrzanie i rozciąganie przed rozpoczęciem takich działań, jak tenis, wiosłowanie lub inne ruchy nad głową. Według PhysioAdvisor.com można wykonać wiele ćwiczeń romboidalnych, ale najpierw omów je z fizjoterapeutą.
Podstawowe ćwiczenie wzmacniające romboid należy wykonywać około trzy razy dziennie i stopniowo zwiększać, aby nie powodowało ani nie zwiększało bólu. Ćwiczenia te mogą obejmować ściskanie łopatki, rzutki, odciąganie z opaską oporową, ręce nad głową w leżącym, siedzącym rzędzie i romboidalne odrzuty na szwajcarskiej piłce.
