Potas jest elektrolitem niezbędnym do funkcjonowania mięśni. Za dużo lub za mało potasu we krwi powoduje problemy z mięśniami szkieletowymi, które poruszają twoim ciałem, mięśniami gładkimi w układzie trawiennym i tętnicach oraz mięśnia sercowego w sercu. Zbyt mało potasu lub hipokaliemia może powodować skurcze mięśni. Zbyt dużo potasu lub hiperkaliemia może powodować skurcze mięśni, osłabienie lub porażenie. Ciężka hiperkaliemia może potencjalnie zagrażać życiu, ponieważ jej wpływ na mięsień sercowy może powodować zatrzymanie pracy serca.
Przyczyny hiperkaliemii
Hiperkaliemia jest często wynikiem niewłaściwego zarządzania lekami na receptę, ponieważ niektóre leki moczopędne i obniżające ciśnienie krwi mogą wpływać na poziom potasu we krwi. Przewlekła niewydolność nerek powoduje również hiperkaliemię, ponieważ jedną z funkcji nerek jest utrzymanie prawidłowego poziomu elektrolitów we krwi. Brak hormonu aldosteronu spowodowany zaburzeniami, takimi jak choroba Addisona, może również powodować hiperkaliemię. Inne przyczyny obejmują rabdomiolizę, krytyczne oparzenia, krwawienie z przewodu pokarmowego lub niektóre rodzaje nowotworów.
Funkcja potasu i mięśni
Potas jest jednym z kluczowych elektrolitów zaangażowanych w funkcjonowanie mięśni. Mięśnie gładkie twojego ciała, mięśnie szkieletowe i mięsień sercowy potrzebują potasu do działania. Elektrolity mają swoją nazwę, ponieważ mają ładunek elektryczny, więc zmieniają ładunek komórek nerwowych, gdy wchodzisz do nich lub z nich wychodzisz. Kiedy komórka nerwowa osiągnie określony ładunek, „wystrzeliwuje” i wysyła komunikat chemiczny do twojego mięśnia, powodując jego skurcz. Jeśli masz za dużo potasu we krwi, komórki nerwowe mogą stać się „drażliwe” i wysyłać zmieszane wiadomości do mięśni, powodując ich skurcz.
Objawy hiperaklemii
Skurcze mięśni są objawem hiperkaliemii z powodu działania potasu na mięśnie szkieletowe. Skurcze brzucha i nudności występują z powodu wpływu potasu na mięśnie gładkie. Inne objawy obejmują drętwienie lub mrowienie, zmęczenie, osłabienie mięśni, zawroty głowy i biegunkę. Ciężka hiperkaliemia może prowadzić do porażenia mięśni, nieregularnego bicia serca lub śmierci.
Unikanie lub leczenie hiperkaliemii
Aby zapobiec hiperkaliemii, weź wszystkie leki na receptę prawidłowo. Jeśli zażywasz leki, które mogą zmieniać potas we krwi, pozwól swojemu lekarzowi przeprowadzać regularne badania krwi w celu monitorowania poziomu potasu. Jeśli lekarz zdiagnozuje hiperkaliemię, prawdopodobnie przyjmie cię do szpitala, aby personel medyczny mógł ściśle monitorować cię podczas leczenia. Zabiegi obejmują leki z żywicy kationowymiennej w celu usunięcia nadmiaru potasu z krwi, leki moczopędne, dożylny wapń, dożylną glukozę i insulinę, leczenie wodorowęglanem sodu lub dializę. Leczenie zależy od przyczyny i nasilenia hiperkaliemii.
