Jeśli chodzi o zmianę pozycji w ringu, nie chodzi o to, czy możesz to zrobić, ale czy powinieneś to zrobić. Tradycyjnie trenerzy boksu mówili swoim uczniom, aby nie zmieniali stanowiska wobec niechętnego do współpracy przeciwnika. W końcu to nie jest taniec ani gimnastyka; żaden sędzia bokserski nigdy cię nie obniży, ponieważ nie utrzymałeś stylu. Jednak zmiana pozycji jest ruchem wysokiego ryzyka i nagrody; może zrzucić przeciwnika, ale także sprawić, że będziesz bardzo wrażliwy.
Nawigacja pracy nóg
Wojownicy ciągle się poruszają - kroczą do przodu, do tyłu i na boki, ale nigdy nie krzyżują stóp. Skrzyżowanie stóp powoduje utratę równowagi, przez co stajesz się podatny na ataki przeciwnika i osłabiasz siły z własnych ciosów. Aby zmienić postawę, musisz chwilowo skrzyżować stopy. Większość bokserów rozpocznie rundę dźgnięć, aby pokryć ruch.
Zalety zmiany pozycji
Większość bokserów jest praworęcznych, co oznacza, że są przyzwyczajeni do konkurowania z praworęcznymi wojownikami. Zmiana postawy z ortodoksyjnej na południowo-białą może otworzyć przeciwnika na więcej ataków, ponieważ będą one przychodzić z różnych punktów widzenia. Świetny boks Marvin Hagler rozpoczął karierę jako ortodoksyjny wojownik, ale przeszedł na południową łapę, aby zbliżyć swoją moc do dłoni podbródka przeciwnika.
Wady przełączania
Jest powód, dla którego większość bokserów i trenerów boksu utrzymuje jedną postawę: trudno jest zrobić jedno i drugie. Walka z dominującą ręką w plecy daje potężny prawy krzyż i solidną obronę przed uderzeniami mocy. Zmiana postaw stawia dominującą rękę na czele, osłabiając zdolności obronne i usuwając żądło z ciosu z tyłu. Jeśli nie czujesz się komfortowo w walce z obu stron, bardziej prawdopodobne jest popełnianie błędów w ustawianiu stóp i pozycji.
Czym zajmują się specjaliści?
Większość bokserów może odmówić zmiany postaw, ale zawsze są wyjątki. Nieortodoksyjny praworęczny bokser Roy Jones Jr. często zmieniał postawę, by zmylić przeciwników, podczas gdy leworęczny Oscar De La Hoya walczył z ortodoksyjnej postawy, podobnej do Haglera. Wielki Funt za funta Manny Pacquiao tradycyjnie walczył z postawy południowej łapie, ale intensywnie trenował w pozycji ortodoksyjnej, aby rozwinąć lewą rękę. Erik Morales przeszedł z ortodoksyjnej na południową w ostatnich dwóch rundach spotkania z Pacquiao w marcu 2005 roku. Wygrał, ale większość ekspertów uważała to za głupi ruch mający na celu uczynienie walki bardziej ekscytującą.