Podczas głodu ciało robi wszystko, co możliwe, aby zachować mózg. Mózg ma najwyższy priorytet, jeśli chodzi o dostęp do niezbędnych składników odżywczych i paliwa. Mózg jest zatem ostatnim obszarem, w którym brakuje żywności. Istnieją nawet dowody na to, że krótkie okresy głodu mogą być zdrowe dla mózgu. Jednak nawet mózg musi ostatecznie metabolizować własne neurony, aby utrzymać resztę mózgu przy życiu.
Ketoza
Podczas początkowych faz głodu lub głodówki organizm przekształca glikogen zgromadzony w wątrobie i mięśniach w glukozę. Po około 24 godzinach stosowania zmagazynowanego glikogenu jako źródła energii ciało przechodzi w spalanie tłuszczu. Pewna część mięśni i tkanek łącznych jest również wykorzystywana do zapewnienia budulca ważnych katalizatorów biologicznych. Ponieważ tłuszcze nie mogą przekroczyć bariery krew-mózg, mózg nie może wykorzystywać tłuszczów jako źródła energii. Jednak metabolizm tłuszczów w wątrobie wytwarza ciała ketonowe jako produkt uboczny. Mózg może wykorzystywać te substancje jako źródło energii. Stan, w którym ciała ketonowe stały się głównym źródłem energii dla mózgu, nazywa się „ketozą”.
Stabilność neuronów
Zdaniem Lyle McDonald, autora „The Ketogenic Diet”, ketoza nie jest niezdrowa dla mózgu. W rzeczywistości istnieją pewne dowody, że ketoza może stabilizować neurony w mózgu. Starożytni greccy lekarze z powodzeniem wyleczyli niektóre przypadki epilepsji. Napady, które występują w padaczce, występują, gdy zlokalizowane neurony stają się nadmiernie pobudzone, a intensywne strzelanie rozprzestrzenia się na większe obszary mózgu. Chociaż nie jest całkowicie jasne, dlaczego ciała ketonowe mogą stabilizować neurony i chronić przed napadami. W ostatnich latach jako leczenie padaczki stosowano tak zwaną dietę ketogenną. Ta dieta składa się głównie z tłuszczu.
Podział mięśni i neuronów
Kiedy głód może trwać przez dłuższy czas, większość tłuszczu zmagazynowanego w organizmie została zużyta, a niedobór witamin i minerałów staje się znaczny. W tym momencie jedyną szansą organizmu na przeżycie jest metabolizowanie własnych mięśni i tkanki łącznej. Mózg również nie ma niezbędnych składników odżywczych i zaczyna rozkładać własne neurony, aby utrzymać resztę przy życiu. Według badań opublikowanych w styczniowym numerze „Journal of Biological Chemistry” mózgi mężczyzn i kobiet reagują inaczej podczas głodu. Męski mózg szybciej zaczyna wykorzystywać własną tkankę do dostarczania składników odżywczych.
Zmniejszona objętość mózgu
Kiedy mózg zaczyna rozkładać własne neurony, mózg dosłownie się kurczy. Ten skurcz jest jednak odwracalny, jeśli głód zostanie zakończony. Badanie opublikowane w numerze „International Journal of Eating Disorders” z maja 2010 r. Wykazało zmniejszoną objętość mózgu u osób z jadłowstrętem psychicznym. Kiedy anorektycy głodują, aby stracić na wadze, ich mózg zaczyna metabolizować własną szarą materię. Jednak osoby, które odzyskały wagę, odzyskały również objętość mózgu.
