Tylko kilka produktów spożywczych, takich jak kwasy tłuszczowe omega-3, ma bezpośredni wpływ na tętno. Inni wpływają na to, utrzymując serce i naczynia krwionośne w jak najlepszym stanie. Konieczne jest przestrzeganie zbilansowanej diety, ale równie ważne są regularne ćwiczenia, utrzymywanie optymalnej wagi i radzenie sobie ze stresem. Ponieważ tętno odzwierciedla ogólny stan zdrowia narządu, porozmawiaj z lekarzem, jeśli tętno staje się nieregularne lub utrzymuje się na wysokim poziomie w spoczynku.
Zmiany tętna
Twoje tętno zmienia się w odpowiedzi na poziom aktywności, emocje i stymulanty, takie jak kofeina. Powinien on mieścić się w zakresie od 60 do 90 uderzeń na minutę, jednak gdy jesteś w spoczynku, informuje Harvard Medical School.
Podwyższone tętno jest związane z wysokim ciśnieniem krwi. Kładzie również wystarczający nacisk na ściany naczyń krwionośnych, aby spowodować uszkodzenie. Zdrowe naczynia krwionośne są niezbędne do utrzymania tętna na niskim poziomie. Muszą się rozszerzać i kurczyć, aby uwzględnić zmiany objętości krwi spowodowane zmianami częstości akcji serca.
Kwasy tłuszczowe omega-3
Niektóre pokarmy pochodzenia roślinnego, takie jak orzechy włoskie i oleje roślinne, zawierają rodzaj omega-3 zwany kwasem alfa-linolenowym lub ALA. Ryby dostarczają dwie różne formy omega-3 znane jako kwas eikozapentaenowy lub EPA i kwas dokozaheksaenowy lub DHA.Twoje ciało przekształca niewielką ilość ALA w DHA i EPA, ale niewystarczająco, aby zaspokoić wszystkie jego potrzeby.
Zwiększone spożycie EPA i DHA wiąże się ze znacznie niższym tętnem, wynika z raportu Frontiers in Physiology z października 2012 r. W rzeczywistości kwasy omega-3 z oleju rybnego miały bezpośredni wpływ na skurcze mięśnia sercowego i pomogły utrzymać tętno niższe, gdy aktywność wzrośnie.
Pstrąg, łosoś, tuńczyk, makrela, śledź i sieja są jednymi z najlepszych źródeł EPA i DHA. American Heart Association zaleca spożywanie dwóch porcji ryb co tydzień.
Błonnik redukujący trójglicerydy
Według badań z 2005 r. Opublikowanych w International Journal of Cardiology wysoki poziom tłuszczów we krwi zwanych trójglicerydami może zwiększyć częstość akcji serca. Wysokie trójglicerydy również zwiększają ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, ale często obniżają się wraz ze zmianami diety.
Produkty obniżające poziom trójglicerydów obejmują kwasy tłuszczowe omega-3 i produkty pełnoziarniste, takie jak brązowy ryż, chleb pełnoziarnisty i komosa ryżowa. Błonnik pokarmowy pomaga również kontrolować trójglicerydy. Fasola, owies, mielone siemię lniane, otręby ryżowe, owoce i warzywa są dobrym źródłem błonnika obniżającego poziom trójglicerydów, zauważa University of Massachusetts Medical School.
Minerały regulują tętno
Jednym z najlepszych sposobów utrzymania prawidłowego tętna jest upewnienie się, że dieta zawiera pokarmy bogate w magnez i wapń, ponieważ regulują one tętno. W sercu i naczyniach krwionośnych wapń skurczy mięśnie, a magnez pomaga im się rozluźnić.
Dostaniesz oba minerały z zielonych liści, brokułów, pieczonych ziemniaków i łososia. Idź z niskotłuszczowymi produktami mlecznymi na wapń. Włącz różnorodne orzechy, nasiona, fasolę i produkty pełnoziarniste w menu, aby zwiększyć dawkę magnezu.
Pokarmy chroniące naczynia krwionośne
Wysokie ciśnienie krwi uszkadza ściany tętnic, a nadmiar cholesterolu w krwiobiegu przykleja się do uszkodzonych obszarów. Z biegiem czasu powoduje to zwężenie i stwardnienie naczyń krwionośnych, a następnie serce bije mocniej w celu uzyskania krwi przez ciało.
Potas jest niezbędny do obniżenia ciśnienia krwi. Z drugiej strony sód podnosi ciśnienie krwi. Stosunek potasu do sodu lub ilość potasu w diecie w porównaniu do spożycia sodu wpływa na ryzyko rozwoju wysokiego ciśnienia krwi.
Utrzymuj spożycie sodu poniżej 2300 miligramów dziennie i upewnij się, że otrzymujesz 4700 miligramów potasu z produktów takich jak pieczone ziemniaki, suszone śliwki, sok pomarańczowy, banany, pomidory i szpinak.
Jagody, truskawki, herbata, jabłka i owoce cytrusowe pomagają obniżyć ciśnienie krwi i zmniejszają sztywność tętnic, wynika z badań opublikowanych w American Journal of Clinical Nutrition w lutym 2011 r. I październiku 2012 r.
