Identyfikacja
Insulinooporność oznacza, że komórki mięśniowe, tłuszczowe i wątrobowe organizmu nie reagują normalnie na insulinę, wymagając od trzustki wytwarzania coraz większej ilości insuliny, aby pomóc glukozie we krwi dostać się do komórek, dzięki czemu można ją wykorzystać jako energię. Cały ten nadmiar glukozy gromadzi się w krwioobiegu i może prowadzić do cukrzycy i innych chorób. Naukowcy dowiedzieli się również, że brzuszne komórki tłuszczowe mogą zakłócać normalną równowagę i funkcjonowanie hormonów, takich jak leptyna i adiponektyna, które według Harvard University Medical School odgrywają rolę w reakcji organizmu na insulinę.
Znaczenie
Nieleczona insulinooporność nie tylko powoduje cukrzycę, ale może prowadzić do otyłości, wysokiego poziomu cholesterolu i chorób sercowo-naczyniowych, chociaż związek między opornością na insulinę a rozwojem tych chorób nie jest jeszcze znany, zgodnie z American Academy of Family Physicians. AAFP zauważa również, że istnieje silny związek między otyłością brzuszną a stopniem insulinooporności, niezależnie od ogólnej masy ciała. Aby oszacować swój poziom otyłości brzusznej, możesz użyć stosunku talii do bioder, mierząc talię w najwęższym miejscu, zwykle tuż nad pępkiem, a biodra w najwyższym punkcie wokół pośladków. Następnie dzielisz pomiar talii przez pomiar bioder. Stosunek talii do bioder większy niż 1, 0 u mężczyzn i 0, 8 u kobiet jest silnie związany z otyłością brzuszną i opornością na insulinę.
Ekspertyza
W 1996 r. Badanie przeprowadzone w Garvan Institute of Medical Research w szpitalu St. Vincent's w Sydney w Australii badało związek między tłuszczem brzusznym a opornością na insulinę u kobiet z prawidłową nadwagą. Ich wyniki, opublikowane w czasopiśmie „Diabetes” w maju 1996 r., Wykazały, że tłuszcz brzuszny jest nie tylko silnym markerem oporności na insulinę, ale może być głównym czynnikiem determinującym oporność na insulinę u kobiet.
Zapobieganie / rozwiązanie
Aby stracić tłuszcz z brzucha, eksperci Harvard University Medical School zalecają umiarkowaną aktywność fizyczną trwającą co najmniej 30 minut dziennie, najlepiej dłużej. Wskazują na badanie w Duke University Medical Center, które wykazało, że osoby nie ćwiczące doświadczyły prawie dziewięciu procent wzrostu trzewnej tkanki tłuszczowej po sześciu miesiącach, podczas gdy pacjenci, którzy ćwiczyli równowartość biegania 20 mil tygodniowo, tracili zarówno trzewny, jak i podskórny tłuszcz. Trening siłowy trwający godzinę dwa razy w tygodniu może również pomóc w zmniejszeniu tłuszczu trzewnego. Ważna jest również dieta, dlatego należy obserwować wielkość porcji i skupić się na złożonych węglowodanach, takich jak owoce, warzywa i produkty pełnoziarniste.
Ostrzeżenie
Chociaż ćwiczenia mogą być korzystne, jeśli masz nadwagę lub otyłość, MayoClinic.com ostrzega, że powinieneś skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem jakiejkolwiek aktywności fizycznej. Możesz z nią współpracować, aby zaplanować odpowiedni program ćwiczeń.
