Żucie betel pochodzi z tropikalnych regionów południowej Azji, ale stopniowo rozprzestrzeniło się na społeczności na Madagaskarze, we wschodniej Afryce i Indiach Zachodnich. Quid lub lek do żucia, wytwarzany z orzechów betelowych zazwyczaj zawiera kombinację orzechów palmowych betelu, liści winorośli betelu, limonki i tytoniu. Chociaż ten produkt psychoaktywny jest najczęściej stosowany jako lek rekreacyjny, może on oferować pewne właściwości lecznicze lub terapeutyczne. Jednak żucie orzechów betelowych wiąże się z kilkoma poważnymi skutkami ubocznymi.
Środek pobudzający
National Institutes of Health odnotowuje długoletnią reputację betel nut jako stymulanta. Żuta betel powoduje reakcję stymulującą, która w niskich dawkach jest podobna do kofeiny lub nikotyny. W dużych dawkach orzechy betelowe wywołują efekty podobne do kokainy, w tym podwyższone tętno, wysokie ciśnienie krwi, rozszerzone źrenice, lęk, bezsenność i arytmię serca.
Euforyk
Orzech betelowy zawdzięcza swoją popularność jako lek rekreacyjny swoim euforycznym skutkom ubocznym. Według NIH, gryzące orzechy betel zgłaszają, że czują się szczęśliwsi, bardziej energiczni i bardziej czujni podczas używania produktu. Niektórzy użytkownicy łączą żucie orzechów betelowych z innymi psychoaktywnymi ziołami, takimi jak efedryna, guarana i tytoń.
Cholinergiczny
NIH donosi, że orzech betelowy jest silnie cholinergiczny; silnie zmienia funkcję niektórych neuroprzekaźników i zmienia stan ośrodkowego układu nerwowego. Leki w tej klasie wywołują mnóstwo skutków ubocznych, w tym nadmierne wydzielanie śliny, zwiększone łzawienie, nietrzymanie moczu i kału, pocenie się, biegunkę i wymioty.
Teratogenny
Orzechy betelu mogą działać teratogennie lub zakłócać rozwój płodu. Witryna z informacjami zdrowotnymi Drugs.com ostrzega kobiety w ciąży, aby unikały żucia betelu, ponieważ może to uszkodzić DNA nienarodzonego dziecka i zaszkodzić jego rozwojowi.
Rakotwórcze
Orzechy betelu, zwłaszcza te zawierające tytoń, powodują raka. NIH łączy regularne żucie orzechów betelowych z rakami jamy ustnej i przełyku. Ponadto związki zawarte w betelu mogą sprzyjać rozwojowi raka wątroby, płuc, szyjki macicy, żołądka, jamy ustnej i raka prostaty.