Kontrola tętna jest regulowana przez dwa mechanizmy w układzie nerwowym: układ współczulny zwiększa częstość, a przywspółczulny zmniejsza częstość. Sód i chlorek poza komórkami oraz potas wewnątrz komórek współpracują ze sobą, aby zainicjować przewodzenie impulsu nerwowego, który powoduje skurcze mięśni. Twoje nerki równoważą poziomy niezbędne do utrzymania, w wąskim zakresie, normalnego tętna. Sód można spożywać, wdychać lub podawać dożylnie.
Stężenie
Pierwotne objawy związane ze zbyt dużą lub zbyt małą ilością sodu wpływają na układ nerwowy i obejmują splątanie, ospałość i drżenie mięśni. Zmiany w sodu są związane ze zmianami ilości wody we krwi, ponieważ sód pobiera wodę. Zmniejszony poziom sodu obniża objętość krwi, powodując obniżenie ciśnienia krwi i zwiększenie częstości akcji serca. Sód zwiększa objętość krwi i powoduje gromadzenie się płynu, zmuszając serce do cięższej pracy.
Przyjmowanie pokarmu
Według Linusa Paulinga, chlorek sodu, nazwa chemiczna soli, jest stosowany w przetwórstwie spożywczym i produkcji i stanowi około 75 procent spożycia soli w Stanach Zjednoczonych. Równowagę częściowo przypisuje się spożywaniu soli kuchennej i przyprawianiu podczas gotowania. Możesz zauważyć zwiększoną wrażliwość na działania niepożądane sodu, jeśli jesteś czarny, cierpisz na cukrzycę, cierpisz na przewlekłą chorobę nerek lub serca lub w wyniku starzenia się.
Inhalacja
Roztwór chlorku sodu służy do indukcji produkcji plwociny do badań medycznych. Plwocina wytwarzana w płucach jest cennym narzędziem diagnostycznym podczas analizy pod kątem zawartości bakterii lub wirusów. Do działań niepożądanych sodu należą splątanie, trudności w oddychaniu, skurcze mięśni, zmęczenie, ból w klatce piersiowej i nieregularności serca. Niewydolność lub choroba serca, nadciśnienie, choroba nerek, obrzęk i diety o niskiej zawartości soli mogą wykluczać stosowanie. Przed użyciem mogą być konieczne leki na otwarte drogi oddechowe, unikające skurczu oskrzeli lub skurczów mięśni w drogach oddechowych.
Dożylny
Dożylny chlorek sodu leczy hiponatremię lub niski poziom sodu, jeśli wyniki badań laboratoryjnych są niebezpiecznie niskie. Przyczyny obejmują stosowanie leków moczopędnych, biegunkę i wymioty, niewydolność serca, choroby nerek i zatrucie wodą. Poziom sodu jest przywracany do normy poprzez infuzję dożylną, ograniczając wodę, zwiększając wydalanie moczu i lecząc przyczynę. Hipernatremia lub wysokie stężenie sodu występuje w chorobach nerek i serca, powodując przyspieszenie akcji serca, podwyższone ciśnienie krwi i zatrzymanie płynów, z leczeniem skierowanym na podstawową przyczynę.
