Aby skorzystać z molekuł składników odżywczych w pożywieniu, musisz je wchłonąć do swojego ciała, gdzie mogą one odżywiać twoje komórki. Kilka różnych mechanizmów ułatwiających wchłanianie cząsteczek składników odżywczych. Aby wchłonąć tłuszcz, należy go najpierw strawić, co zależy od procesu zwanego emulgacją.
Trawienie
Przed wchłonięciem większości składników w pożywieniu, musisz rozbić duże cząsteczki na mniejsze, które mogą zostać zabrane do krwioobiegu. Niektóre proste cukry, takie jak glukoza, nie wymagają trawienia przed absorpcją. Cukier stołowy, skrobie, białka i tłuszcze należy najpierw rozbić. Trawienie węglowodanów zaczyna się w jamie ustnej; trawienie białka rozpoczyna się w żołądku. Trawienie tłuszczu nie zaczyna się, dopóki nie dotrze do jelita cienkiego, wyjaśnia dr Lauralee Sherwood w swojej książce „Human Physiology”.
Emulgacja tłuszczu
Węglowodany i białka rozpuszczają się w wodzie, co pozwala na pracę enzymom trawiennym, ale tłuszcz nie. Wątroba wytwarza substancję zwaną żółcią, która jest wydzielana do jelita cienkiego. To rozkłada tłuszcz w procesie zwanym emulgacją, który skutecznie rozpuszcza tłuszcze w wodzie. Enzymy trawienne w jelicie cienkim mogą je następnie rozbić.
Wchłanianie węglowodanów i białek
Węglowodany i białka są wchłaniane w jelicie cienkim, ale ich cząsteczki składowe - odpowiednio monosacharydy i aminokwasy - nie mogą przenikać przez błony komórkowe jelita cienkiego do krwiobiegu. Białka transportujące w komórkach wyściełających jelito cienkie wykorzystują sód do przenoszenia monosacharydów i aminokwasów do krwi, wyjaśnia dr Gary Thibodeau w swojej książce „Anatomia i fizjologia”.
Absorpcja tłuszczów
Trójglicerydy, cząsteczki tłuszczu w żywności, składają się z cząsteczki szkieletu zwanej glicerolem związanej z trzema cząsteczkami zwanymi kwasami tłuszczowymi. Podczas trawienia tłuszcz rozkłada się na dwa kwasy tłuszczowe i monogliceryd, który jest glicerolem z dołączonym jednym kwasem tłuszczowym. Cząsteczki te nie muszą być transportowane przez błonę śluzową jelita cienkiego; mogą migrować bezpośrednio do komórek podszewki. Stamtąd przechodzą do układu limfatycznego i ostatecznie docierają do krwioobiegu.
