Urazy mięśni są znane jako naprężenia, ale skręcenia kolan są wynikiem urazów więzadeł. Więzadła wspierają stawy w ciele i łączą kości ze sobą. Więzadła utworzone z tkanki włóknistej rozciągają się podobnie jak elastyczna. Większość skręceń występuje w kostce, kolanie lub nadgarstku i wynika z aktywności sportowej. Skręcenia kolana mogą być szczególnie bolesne.
Skręcone kolano często wynika z traumatycznego zdarzenia, takiego jak skręcenie kolana do nienaturalnej pozycji, zbyt szybkie opadanie lub spowolnienie ruchu. Gdy więzadła w kolanie rozciągają się poza ich granice, włókna więzadeł zaczynają się kolejno seksuować. Awaria włókna ostatecznie powoduje całkowite zerwanie więzadła. Cztery główne więzadła zapewniają stabilność kolana i mogą być zwichnięte: przyśrodkowe więzadło poboczne po wewnętrznej stronie kolana; boczne więzadło poboczne, na zewnątrz kolana; oraz więzadło krzyżowe przednie i więzadło krzyżowe tylne, oba głęboko w stawie kolanowym.
Jeśli doszło do skręcenia, możesz poczuć trzask, trzask lub łzawienie w momencie urazu. Po tym zwykle pojawia się ból, obrzęk i trudności z obciążeniem kolana. Sztywność i siniaki zwykle rozwijają się w ciągu 24 do 48 godzin po urazie. Najczęstsze urazy MCL występują w wyniku uderzenia bocznego na zewnątrz kolana, zmuszając go do silnego zgięcia do wewnątrz, na przykład podczas kolizji. Napięcia ACL są bardziej prawdopodobne w przypadku bezkontaktowego mechanizmu skręcającego, takiego jak nagłe zatrzymanie i obrócenie podczas manewru cięcia.
Zasięgnąć porady lekarskiej, szczególnie jeśli masz spuchnięte kolano. Aby określić stabilność kolana i stopień urazu, lekarz zbada obszar pod kątem obrzęku, tkliwości i siniaków. Jeśli uraz jest głęboko w stawie kolanowym, objawy mogą nie być łatwo widoczne. Zawsze dobrym pomysłem jest porównanie zranionego kolana z nieuszkodzonym. Badanie urazu może być trudne, ponieważ staw może być bardzo bolesny. Niektóre urazy więzadeł wymagają specjalnych technik badań klinicznych w celu ustalenia stopnia obrażeń i niestabilności. Testy wysiłkowe Varus lub Valgus są używane do diagnozowania zwichnięć MCL lub LCL. Podczas tego testu egzaminator kładzie dłoń na udzie, zgina kolano do 30 stopni zgięcia i albo wciska dolną nogę do wewnątrz (varus), albo na zewnątrz (valgus). Ból po wewnętrznej stronie kolana ze stresem koślawym reprezentuje obciążenie MCL i podobnie ból na zewnętrznym aspekcie kolana ze stresem varus reprezentuje naprężenie LCL. Nieleczone zwichnięcie lub przewlekłe uszkodzenie może powodować niestabilność stawu, a utrzymująca się niestabilność stawu może przyspieszyć pogorszenie stanu kolana.
