Kuchnia indyjska wykorzystuje kwaśne, słodkie, pikantne i gorące smaki, aby stworzyć bogate, soczyste potrawy, które często są przesiąknięte aromatycznym ryżem lub tostami naan. Jeśli szukasz różnorodności w swojej diecie, istnieje wiele opcji na węglowodany w indyjskim jedzeniu.
Żywność wysokowęglowodanowa w kuchni indyjskiej obejmuje wiele wegetariańskich potraw opartych na fasoli i podawanych z ryżem. Flatbreads, samosas i pakora to inne rodzaje indyjskiego jedzenia z węglowodanami.
Odżywianie w indyjskim jedzeniu często obejmuje również wysoką zawartość tłuszczu i sodu. American Heart Association oferuje porady dotyczące dokonywania zdrowszych wyborów podczas posiłków w indyjskiej restauracji z jedzeniem. Jeśli szukasz potraw indyjskich o niskiej zawartości węglowodanów podczas jedzenia poza domem, wybierz żywność, która nie znajduje się na tej liście produktów o wyższej zawartości węglowodanów.
Obfite węglowodany w indyjskim jedzeniu
Ryż jest podstawą kuchni indyjskiej. Prosta odmiana o smaku całych strąków kolendry, cebuli i kminku towarzyszy vindaloos na bazie mięsa, curry i tandoori - przyprawione, grillowane mięso. Pilaw o smaku limonki lub pomidora podaje się z pieczonym mięsem i warzywnymi lub mięsnymi curry.
Bez względu na sposób przyrządzania ryżu biały ryż basmati - typ powszechnie stosowany w kuchni indyjskiej - zawiera 23 g węglowodanów na 1/2 szklanki, zgodnie z USDA, co czyni go pokarmem wysokowęglowodanowym.
Pamiętaj, że dania vindaloo zwykle zawierają ziemniaki, nawet jeśli mięso jest głównym składnikiem w opisie menu.
Indyjscy szefowie kuchni wypiekają pieczywo płaskie, zakwasione i przaśne, w glinianych piecach tandoor lub nad ogniskiem; niektóre placki są smażone lub smażone na gorącej patelni. Mogą pojawiać się w menu jako chapati, phulka, roti, puri, naan lub paratha.
Są wytwarzane z różnych mąek, w tym uniwersalnej mąki lub atta, mąki z pszenicy durum - dzięki czemu są bogate w węglowodany. Na przykład jeden kawałek naanu ma 52 gramy węglowodanów, zgodnie z USDA.
Wegetariańskie indyjskie jedzenie z węglowodanami
Kuchnia indyjska jest szczególnie przyjazna dla wegetarian, ale wiele curry oparte jest na soczewicy, groszku czarnookim lub ciecierzycy, które są stosunkowo bogate w węglowodany.
Na przykład 1/2 szklanki zwykłej, ugotowanej ciecierzycy zawiera 22 gramów węglowodanów, a 1/2 szklanki zwykłej, ugotowanej zielonej soczewicy zawiera 19 gramów węglowodanów. Dodaj typowe składniki przepisu, takie jak cebula, czosnek, chili i pomidory, a liczba węglowodanów wzrasta na porcję.
Dal to klasyczne duszone danie z soczewicy zawierające cebulę, czosnek, kurkumę, chili i proszek curry. Chana masala to szczególny rodzaj curry o smaku czarnego pieprzu, goździków, cynamonu, kardamonu i kminku. „Chana” to małe ciecierzyca, dzięki czemu jest to bogate w węglowodany danie główne.
Wiele innych warzywnych dodatków i curry często zawiera ziemniaki, marchewkę i groszek - jedne z najbardziej obfitujących w węglowodany warzyw. Saag, czyli sos ze szpinaku na parze, jest często zagęszczany mąką, co zwiększa zawartość węglowodanów.
Rozważ węglowodany w przystawkach
Jednym z najczęściej spotykanych przystawek w indyjskich menu jest samosa - nadziewany trójkąt smażonego lub pieczonego ciasta. Samo ciasto jest bogate w węglowodany i często jest wypełnione groszkiem i ziemniakami.
Smażone i smażone warzywa, zwane pakora lub bhaji, służą również jako przystawka do wielu indyjskich potraw. Ciasto jest wykonane z mąki z ciecierzycy, która jest bogata w węglowodany, a wiele warzyw, które najlepiej znoszą gotowanie, ma również dużo węglowodanów. Marchewki, ziemniaki i cebula są powszechnie podawane jako pakora.
Papadums, które są dużymi krakersami z soczewicy, często rozpoczynają posiłek - podobnie jak frytki w meksykańskiej restauracji. Są stosunkowo ubogie w węglowodany, ale często są używane do zanurzania chutneyów wysokowęglowodanowych, wytwarzanych z brązowego cukru, tamaryndowca, daktyli i mango. Trzymaj się zielonych sosów lub sosów na bazie jogurtu, aby uniknąć dodatkowych węglowodanów z cukru i owoców.
Policz Carbs w dodatkach
Desery w każdej kuchni rzadko zawierają mało węglowodanów, a indyjskie jedzenie nie jest wyjątkiem. Dżem Gulab składa się z mąki i ciasta cukrowego smażonych i glazurowanych syropem cukrowym - co czyni je niewątpliwie pokarmem o wysokiej zawartości węglowodanów. Ryż zamienia się w budyń o zapachu kardamonu, znany jako kheer, na kolejny deser o dużej zawartości węglowodanów.
Podwozia z mango to połączenie mleka, jogurtu i mango o wysokiej zawartości węglowodanów. Napój jest gęsty jak koktajl lub koktajl mleczny i często słodzony dodatkowym cukrem. Wiele innych klasycznych indyjskich napojów wykorzystuje składniki wysokowęglowodanowe, takie jak mleko migdałowe, sok owocowy i cukier.
