Średnie stężenie hemoglobiny w krwinkach (MCH) i średnie stężenie hemoglobiny w krwinkach (MCHC) są wskaźnikami poziomu hemoglobiny. Niski poziom MCHC i MCH jest oznaką niedokrwistości, często spowodowanej niedoborem żelaza, zgodnie z US National Library of Medicine.
Wskazówka
Niski poziom MCHC i MCH może wskazywać na niedobór żelaza, co oznaczałoby, że musisz uwzględnić więcej żelaza w diecie, a może nawet przyjmować suplementy żelaza, zgodnie z zaleceniami lekarza.
Co to są MCH i MCHC?
MCH i MCHC są wskaźnikami czerwonych krwinek, zgodnie z amerykańską National Library of Medicine. Oto co to znaczy.
Amerykańskie Towarzystwo Hematologiczne (ASH) wyjaśnia, że czerwone krwinki są jasnymi krwinkami czerwonymi, które stanowią około 40 do 45 procent objętości krwi; reszta to osocze, płytki krwi i białe krwinki.
Czerwone krwinki w kształcie pączków zawierają specjalne białko zwane hemoglobiną, które transportuje tlen. W rzeczywistości twoja krew wygląda na czerwoną, ponieważ twoje czerwone krwinki, które otrzymują czerwony kolor z hemoglobiny, są najbardziej obfitymi komórkami we krwi.
Krwinki czerwone przenoszą hemoglobinę i tlen z płuc do komórek w pozostałej części ciała. Dwutlenek węgla z komórek jest przenoszony z powrotem do płuc, dzięki czemu może zostać wydalony podczas wydechu.
Amerykańska Narodowa Biblioteka Medyczna zauważa, że badania krwi MCHC i MCH są częścią kompletnych badań morfologii krwi (CBC), które są przeprowadzane przy użyciu próbki krwi. Testy te są przeprowadzane w celu ustalenia, czy masz niedokrwistość, stan naznaczony zbyt małą liczbą czerwonych krwinek.
MCH to ilość hemoglobiny w każdej komórce krwi, a MCHC to stężenie hemoglobiny na krwinkę czerwoną lub ilość hemoglobiny w stosunku do wielkości czerwonych krwinek. Trzeci indeks, który jest zwykle sprawdzany wraz z testami krwi MCHC i MCH, to średnia objętość ciałka (MCV), która mierzy średni rozmiar czerwonych krwinek.
Badania krwi MCHC i MCH
Amerykańska biblioteka narodowa medycyny określa normalne poziomy MCH między 27 a 31 pikogramów na komórkę. Normalny zakres MCHS wynosi od 320 do 360 gramów na litr. Normalny zakres dla MCV wynosi od 80 do 100 femtolitrów.
Nieprawidłowe poziomy MCH, MCHC i MCV wskazują na problemy zdrowotne, wyjaśnia Lab Tests Online, organizacja non-profit, która dostarcza informacji na temat testów patologicznych. Na przykład niedokrwistość spowodowana niedoborem witaminy B12 może powodować podwyższony poziom MCV, w którym czerwone krwinki są większe niż zwykle. Towarzyszy temu podwyższony poziom MCH, ponieważ duże czerwone krwinki mają więcej hemoglobiny niż zwykle.
Z drugiej strony niedokrwistość z niedoboru żelaza i talasemia powodują niższe poziomy MCV, w których czerwone krwinki są mniejsze niż zwykle. Towarzyszy temu niższy poziom MCH, ponieważ małe czerwone krwinki mają mniej hemoglobiny niż zwykłe czerwone krwinki. Niedokrwistość z niedoboru żelaza i talasemia charakteryzują się również niskim poziomem MCHC, w którym stężenie hemoglobiny w czerwonych krwinkach jest niskie.
Według National Institutes of Health talasemia jest rzadką dziedziczną chorobą krwi przekazywaną przez rodziny, w których organizm nie jest w stanie wyprodukować wystarczającej ilości hemoglobiny. Powoduje to niedobór czerwonych krwinek i niższy poziom tlenu we krwi, co prowadzi do wielu problemów zdrowotnych.
Bardziej powszechnym wyjaśnieniem niskich poziomów MCHC i MCH jest niedokrwistość z niedoboru żelaza. Twój lekarz pomoże ci ustalić, czy twoje niskie poziomy MCHC i MCH są spowodowane niedokrwistością z niedoboru żelaza.
Niedokrwistość z niedoboru żelaza
ASH wyjaśnia, że żelazo jest kluczowym minerałem do produkcji hemoglobiny, dlatego niedobory tego składnika odżywczego powodują anemię. Niewielka część żelaza z pożywienia, które jesz, jest wchłaniana w przewodzie pokarmowym; reszta jest przechowywana w wątrobie i uwalniana w razie potrzeby w celu wytworzenia nowych czerwonych krwinek. Twoje ciało stale wytwarza nowe czerwone krwinki, ponieważ mają one żywotność tylko 120 dni.
Według ASH niedobór żelaza jest powszechny, szczególnie wśród kobiet i osób, które nie otrzymują wystarczającej ilości żelaza w swojej diecie. Kobiety miesiączkowe oraz kobiety w ciąży i karmiące piersią należą do grup podwyższonego ryzyka niedokrwistości z niedoboru żelaza. Inne grupy obejmują wegan i wegetarian, osoby ze schorzeniami przewodu pokarmowego, takimi jak celiakia i choroba Crohna, oraz osoby często oddające krew.
Objawy niedokrwistości z niedoboru żelaza obejmują bladą lub ziemistą skórę, brak energii, duszność i ból w klatce piersiowej, szybkie bicie serca, osłabienie, bóle głowy, głód lodu, łamliwe paznokcie i wypadanie włosów.
Odżywcze znaczenie niedokrwistości
Zgodnie z ASH dieta bogata w żelazo może pomóc zwiększyć spożycie żelaza. Niektóre pokarmy, które są dobrym źródłem żelaza, to wieprzowina, wołowina, jagnięcina, kurczak, kaczka, indyk, sardynki, skorupiaki, sardele, jarmuż, brokuły, zielenina, rzepa, groszek, fasola pinto, fasola Lima, czarnooki groszek i wzbogacony ryż, zboża, płatki zbożowe i makaron. Spośród mięs, najlepszym źródłem żelaza są mięso ciemne i wątroba.
Według ASH prawdopodobnie będziesz musiał przyjmować suplementy żelaza, jeśli masz niedokrwistość z niedoboru żelaza, dopóki poziom żelaza nie zostanie uzupełniony, a niedobór zostanie skorygowany. Jeśli przyczyna niedoboru jest nieznana i nie można jej naprawić, być może będziesz musiał brać suplementy żelaza na bieżąco.
Ilość żelaza potrzebna do skorygowania niedoboru żelaza jest wyższa niż w większości suplementów multiwitaminowych. ASH stwierdza, że potrzebna ilość będzie prawdopodobnie wynosić od 150 do 200 miligramów żelaza elementarnego na dzień i że nie ma dowodów na to, że jakikolwiek rodzaj płynu, pigułki lub soli żelaza jest lepszy niż inne.
Witamina C pomaga poprawić wchłanianie żelaza, więc lekarz może przepisać 250 miligramów witaminy C, które należy przyjmować wraz z suplementem żelaza. Suplementów żelaza nie należy przyjmować dwie godziny przed lub cztery godziny po przyjęciu leku zobojętniającego sok żołądkowy.
