Mieszkanie na wysokościach lub podróżowanie na dużych wysokościach może podnieść ciśnienie krwi w zależności od szybkości wynurzania i ilości czasu spędzonego na dużej wysokości. Międzynarodowe Towarzystwo Medycyny Górskiej opisuje wysokość na wysokości od 5000 do 11 500 stóp nad poziomem morza. Na wyższych wysokościach ciało pracuje ciężej przetwarzając tlen. Stres ten może powodować wysokie ciśnienie krwi. Ale im więcej czasu osoba spędza na większej wysokości, tym lepiej aklimatyzuje się ciało.
Ostra choroba górska
Ostra choroba górska jest stanem, który może dotknąć alpinistów lub każdego podróżującego na dużych wysokościach. Jeśli dana osoba wejdzie zbyt szybko, może rozwinąć się niedobór tlenu lub niedotlenienie. Niedobór tlenu powoduje zwężenie naczyń krwionośnych, wzrost ciśnienia krwi i wyciek płynu do płuc. Stan ten można leczyć za pomocą dodatkowej inhalacji tlenu i leków obniżających ciśnienie krwi. Bez leczenia i zejścia stan może zagrażać życiu.
Nadciśnienie
Długotrwałe przebywanie na dużych wysokościach może mieć pozytywny wpływ na nadciśnienie lub wysokie ciśnienie krwi. W swojej książce „Medicine for Mountaineering: And Other Wilderness Activities” dr James Wilkerson pisze, że przedłużona ekspozycja na duże wysokości może hamować postęp nadciśnienia u niektórych osób z nadciśnieniem. Dr Wilkerson zauważa również, że wiele osób bez nadciśnienia doświadcza odwrotnego efektu, to znaczy wzrostu ciśnienia krwi po wystawieniu na duże wysokości.
Zmienna odpowiedź
W czasopiśmie „Journal of Travel Medicine” z listopada 2009 r. Dr Timothy O'Brien i jego koledzy donosili o badaniu, w którym stwierdzono, że grupa czarnych alpinistów doświadczyła spadku ich skurczowego ciśnienia krwi podczas wspinania się na dużą wysokość. Ciśnienie skurczowe to siła wywierana na ściany tętnicze ciała, gdy serce się kurczy. Jest oznaczony najwyższym numerem w odczycie ciśnienia krwi. Jednak ciśnienie skurczowe białych alpinistów wzrosło wraz ze wzrostem. Przyczyna różnic rasowych jest nieznana i może nie dotyczyć wszystkich osób. Autorzy spekulowali, że zaobserwowane różnice w tym małym badaniu mogły wynikać z różnic w genetyki, stresu hipoksyjnego, diety i ćwiczeń fizycznych.
