Syrop na kaszel robitussin sprzedawany bez recepty zawiera dwa leki: dekstrometorfan, środek przeciwkaszlowy i gwajafenezynę, środek wykrztuśny. Przyjmowane w dużych ilościach oba leki mogą powodować działania niepożądane, chociaż działania uboczne dekstrometorfanu są poważniejsze. Robitussin jest często stosowany jako lek rekreacyjny ze względu na jego silny wpływ na mózg. W 2008 r. 7 988 wizyt na pogotowiu było związanych z celowym przedawkowaniem dekstrometorfanu, jak podają amerykańskie organy administracji ds. Egzekwowania narkotyków. DEA dodaje, że od 5 do 10 procent rasy białej słabo metabolizuje dekstrometorfan, co zwiększa ryzyko poważnych reakcji.
Efekty euforyczne
Według Dartmouth College efekty euforii i oderwanie umysłu od ciała przy dużych dawkach to efekty, które sprawiają, że Robitussin jest popularnym narkotykiem. Podczas celowego przedawkowania leku dochodzi do halucynacji wzrokowych i słuchowych, zwiększonego poczucia percepcji, zmienionego poczucia czasu i doświadczeń podobnych do snu. Efekty zwykle trwają pięć lub sześć godzin. Inne działania na ośrodkowy układ nerwowy obejmują zawroty głowy, ból głowy, nadpobudliwość, paranoję lub splątanie. Według Dartmouth University paranoja może wystąpić z powodu panicznego uczucia, że niektórzy ludzie rozwijają się, gdy czują, że utknęli w niekończącej się „pętli czasu” lub że efekty będą trwałe.
Efekty fizyczne
Przedawkowanie robitussin może powodować szereg fizycznych skutków ubocznych oprócz zmian psychicznych. Może również wystąpić niewyraźna mowa, słaba koordynacja, pocenie się, oczopląs, szybki, niekontrolowany roztrzęsiony ruch gałek ocznych, suchość w ustach, zaparcia, skurcze lub sztywność mięśni, zaburzenia rytmu serca i skurcze mięśni. Gwajafenezyna może powodować nudności i wymioty w dużych dawkach.
Dawki
Pierwsze skutki przedawkowania robitussin zaczynają pojawiać się po przyjęciu 100 do 200 mg leku, co powoduje łagodną stymulację. Przy 200 do 400 mg rozpoczyna się euforia i halucynacja, z zaburzoną percepcją i efektami motorycznymi występującymi przy dawkach od 300 mg do 600 mg. Przy dawkach od 500 do 1000 mg dochodzi do sedacji dysocjacyjnej. W dużych dawkach dekstrometorfan działa podobnie jak fencyklidyna lub PCP, donosi DEA.
Niebezpieczne skutki
Łączenie robitussin z innymi lekami najprawdopodobniej spowoduje reakcję, która może doprowadzić do śmierci. Jednoczesne przyjmowanie innych leków depresyjnych może powodować depresję oddechową. Dekstrometorfan i inne leki wywołujące efekty dysocjacyjne, takie jak ketamina i PCP, mogą powodować powstawanie uszkodzeń Olneya w mózgu. Uszkodzenie mózgu w postaci utraty pamięci, efektów poznawczych i zmian emocjonalnych może wystąpić i może być trwałe. Może to spowodować padaczkę i trwałą psychozę.
