Łękotka to gumowata chrząstka w kształcie klina, która znajduje się między kośćmi stawu kolanowego. Każde kolano ma dwa łąkotki, które pomagają ustabilizować kolano, absorbują wstrząsy i zapobiegają ocieraniu się kości udowej, piszczeli i rzepki. Jeśli staw kolanowy skręca się lub obraca nadmiernie, łąkotka może się rozerwać. Podarty menisk często powoduje ból, obrzęk, niestabilność i sztywność w pobliżu stawu kolanowego. Chociaż prawdopodobnie będziesz w stanie chodzić po zranionym kolanie, objawy będą się nasilać, dopóki uraz nie będzie mógł odpocząć i goić się.
Diagnoza
Rozerwany menisk często diagnozuje się poprzez badanie fizykalne lub badanie obrazowe. Podczas badania fizykalnego lekarz może delikatnie dotykać okolicy stawu kolanowego, aby sprawdzić tkliwość. Według badań Amerykańskiej Akademii Chirurgów Ortopedycznych badanie fizykalne może również obejmować test McMurraya, jeden z najczęstszych testów na łzy łąkotki. W tym teście lekarz delikatnie ugnie, wyprostuje i obróci kolano. Jeśli menisk jest rozdarty, zwykle można usłyszeć kliknięcie podczas poruszania kolanem. Test obrazowania MRI można również zastosować do potwierdzenia diagnozy.
Leczenie chirurgiczne
Dokładne leczenie wymagane dla rozdartej łąkotki zależy od lokalizacji i zasięgu urazu. Zewnętrzna część łąkotki korzysta z bogatego dopływu krwi - małe łzy, które występują w tym obszarze, często goją się bez leczenia chirurgicznego. Rozległe łzy w tym obszarze są często korygowane przez artroskopowe zabiegi chirurgiczne. Łzy występujące wzdłuż wewnętrznej 2/3 łąkotki są znacznie trudniejsze - jeśli nie niemożliwe - do poprawienia. Ponieważ w tym obszarze brakuje obfitego dopływu krwi, tkanki nie mogą się prawidłowo leczyć. W takim przypadku lekarz może tylko chirurgicznie odciąć podarte kawałki. Po operacji lekarz prawdopodobnie zastosuje gips lub aparat ortodontyczny, który uniemożliwia ruch i umożliwia prawidłowe gojenie.
Leczenie nieoperacyjne
Jeśli Twoja łza łąkotki nie była wystarczająco ciężka, aby wymagać operacji, rehabilitacja powinna po prostu obejmować odpoczynek, lód, ucisk i podniesienie. Połóż kolano na czas zalecany przez lekarza, unikając czynności, które mogłyby potencjalnie pogorszyć obrażenia. O ile nie zalecono inaczej, nakładaj lód na obszar przez 20 minut co dwie godziny. Zimno pomaga zmniejszyć obrzęk i ból, ale należy owinąć woreczek z lodem ręcznikiem, aby uniknąć obrażeń skóry. Elastyczny bandaż ciasno owinięty wokół kolana może pomóc ustabilizować staw kolanowy i zmniejszyć obrzęk. Podczas odpoczynku trzymaj kolano uniesione wyżej niż serce, aby jeszcze bardziej zmniejszyć obrzęk.
Rehabilitacja
Twój lekarz prawdopodobnie zaleci serię ćwiczeń, które pomogą przywrócić ruchomość i poprawić siłę. Program rehabilitacji zazwyczaj rozpoczyna się od szeregu ćwiczeń ruchowych, które wymagają delikatnego poruszania kolanem w przód iw tył w celu przywrócenia ruchu. W miarę poprawy stabilności kolana ćwiczenia rehabilitacyjne będą również dodawane do ćwiczeń wzmacniających. Twój lekarz lub fizjoterapeuta zaleci odpowiednie ćwiczenia dla twojego konkretnego stanu.
