Asparaginian litu i orotan litu zyskują uznanie jako suplementy, które mogą pomóc zmniejszyć objawy starzenia się mózgu, powolnej demencji oraz walczyć z depresją i uzależnieniem. Lit jest minerałem od dawna stosowanym w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej, znanej również jako depresja maniakalna. Chociaż lek może być toksyczny w dużych dawkach, suplementy litu mogą spodobać się osobom starającym się leczyć choroby mózgu za pomocą naturalnych środków dostępnych bez recepty. Jednak skonsultuj się z lekarzem przed przyjęciem jakichkolwiek suplementów.
Co to jest lit?
Chociaż słowo „lit” wywołuje obrazy leków psychiatrycznych, w rzeczywistości jest to naturalna sól metalu alkalicznego z tej samej rodziny minerałów co potas i sód. Lit jest wydobywany ze źródeł mineralnych i basenów solanki. Wydobywa się go również ze skały magmowej. Dwoma głównymi źródłami litu na świecie są Kings Mountain, Karolina Północna i słona pustynia w Andach w Chile.
Środki wiążące sól litową
Lit wymaga spoiwa lub transportera, aby był dostępny dla ciała. Nie można go wchłonąć bez tego spoiwa. Eskalith i Lithobid, preparaty litu przepisywane pacjentom z chorobą afektywną dwubiegunową, wykorzystują węglan jako transporter. Węglan jest formułą węgla i tlenu. Orotat jest solą pochodzącą z kwasu orotowego często stosowaną jako środek wiążący w suplementach mineralnych. Asparaginian pochodzi z kwasu asparaginowego, aminokwasu.
Asparaginian litu i orotan litu są dostępne bez recepty i zawierają niższe dawki litu niż węglan litu, które musi przepisać lekarz. Większość zwolenników terapii litem w małych dawkach, jak dr Jonathan Wright, poleca je jednakowo. Uważa się jednak, że asparaginian jest ekscytotoksyną, substancją, która wiąże się z receptorami komórek nerwowych i może powodować szkodliwe nadmierne pobudzenie. Marlina E. Borkwood, mgr stwierdza, że ekscytotoksyny mogą powodować bóle głowy, obrzęk mózgu, zapalenie oczu, układ naczyniowy i problemy ośrodkowego układu nerwowego u wrażliwych osób. Ci, którzy chcą wypróbować małą dawkę terapii litowej i doświadczyli wrażliwości na inną ekscytotoksynę, glutaminian sodu - dodatek do potraw znany powszechnie jako MSG - mogą chcieć trzymać się orotanu litu.
Lit na chorobę Alzheimera
Suplementacja litu zyskuje uznanie jako środek zapobiegawczy przeciwko chorobie Alzheimera, z asparaginianem i orotatem środków wiążących stosowanych w zalecanych suplementach. Według dr Jonathana V. Wrighta, dyrektora medycznego Renton, kliniki Tahoma z siedzibą w Waszyngtonie, terapia litowa może spowolnić postęp choroby Alzheimera, choroby Parkinsona i demencji starczej. Badanie przeprowadzone w 2000 r. Przez dr Gregory'ego Moore'a, dyrektora Wydziału Badań nad Obrazowaniem Mózgu Wayne State University School of Medicine w Detroit w stanie Michigan, wykonało skany MRI 10 pacjentów z dwubiegunową terapią przed i po czterech tygodniach leczenia litem. Skany po leczeniu ujawniły znaczny wzrost objętości istoty szarej w porównaniu ze skanami przed traktowaniem. W badaniu dr Moore'a zastosowano węglan litu, ale zwolennicy leczenia asparaginianem litu i orotanu litu widzą wyniki jako wskazujące na ogólną skuteczność litu w chorobie Alzheimera.
Lit na choroby psychiczne i uzależnienia
Recepta węglan litu, wraz z kwasem walproinowym i lamotryginą, jest stabilizatorem nastroju pierwszej linii stosowanym w leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych. Czasami jest również stosowany jako lek wspomagający w depresji jednobiegunowej. Według dr Wrighta lit może być również pomocny w leczeniu alkoholizmu. Przepisuje swoim alkoholikom 10 mg orotanu litu trzy razy dziennie, w połączeniu ze zmianami diety, niacyną, glutaminą i innymi suplementami, i informuje, że większość jego pacjentów odczuwa poprawę nastroju i zmniejszenie chęci picia po około sześciu tygodniach terapii litem. Badanie z 2006 r. Opublikowane w British Journal of Addiction donosi, że objawy alkoholizmu i zaburzeń afektywnych zmniejszyły się u pacjentów leczonych węglanem litu.
Uwagi
Lit jest toksyczny w dużych dawkach, z objawami toksyczności, w tym drżeniem rąk, nadmiernym pragnieniem, częstym oddawaniem moczu, nudnościami i wymiotami. Na ekstremalną toksyczność wskazuje senność, utrata koordynacji, osłabienie mięśni, niewyraźne widzenie i dzwonienie w uszach. Znaczny przyrost masy ciała jest dobrze znanym efektem ubocznym, który powoduje, że część osób przepisanych na leczenie dolegliwości litu przestaje przyjmować leki. Ponieważ niewydolność nerek jest możliwa w przypadkach toksyczności litu, monitorowanie stężenia litu w surowicy ma kluczowe znaczenie w przypadku przyjmowania dawek wystarczająco wysokich, aby leczyć chorobę afektywną dwubiegunową.
