Dieta bogata w błonnik może przyczynić się do zdrowia i ogólnego samopoczucia. Rozpuszczalne produkty z błonnika, takie jak psyllium i metyloceluloza, nie tylko pomagają utrzymać regularność, obniżają poziom cholesterolu, łagodzą wzrost poziomu cukru we krwi po cukrzycy, zmniejszają ryzyko raka jelita grubego i piersi, leczą zespół jelita drażliwego i pomagają schudnąć. Chociaż mają one podobną funkcję, istnieją przypadki, w których jeden rodzaj włókna może być bardziej odpowiedni niż inny rodzaj. Poproś lekarza, aby pomógł ci wybrać produkt z błonnikiem pokarmowym najlepiej dostosowany do twojego stanu zdrowia.
Źródła
Zarówno włókno psyllium, jak i metyloceluloza pochodzą ze źródeł naturalnych. Włókno psyllium jest wytwarzane z łuski Plantago ovata lub rośliny „blond psyllium”. Kiedy łuski lub nasiona są dodawane do wody, pochłaniają i zatrzymują wodę, a wokół nich tworzy się galaretowata substancja. Łuski psyllium stosowane w produktach handlowych są suszone i siekane lub sproszkowane.
Metyloceluloza jest wytwarzana przez chemiczną obróbkę naturalnej celulozy roślinnej. Cząsteczka metylocelulozy nie występuje naturalnie w żadnej tkance roślinnej ani zwierzęcej. Metyloceluloza to polimer: łańcuch identycznych cząsteczek połączonych ze sobą. Po dodaniu metylocelulozy do wody łańcuchy łączą się z innymi łańcuchami i tworzą matrycę żelową, która absorbuje i zatrzymuje wodę.
Smak
Łatwiej jest przyjmować suplement z błonnikiem każdego dnia, jeśli dobrze smakuje. Popularna marka proszku metylocelulozowego ma aromat pomarańczowy. Metyloceluloza swobodnie rozpuszcza się w wodzie lub soku. Metyloceluloza jest również sprzedawana w postaci tabletek.
Włókno psyllium faktycznie nie rozpuszcza się w wodzie, ale tworzy żel. Możesz również mieszać proszek psyllium ze swoim ulubionym sokiem, aby poprawić jego smak. Psyllium jest dostępne w postaci kapsułek, grubo zmielonych z zawartymi włóknistymi częściami łuski psyllium, waflami, smakowymi i niesmacznymi proszkami. Każdą dawkę psyllium lub metylocelulozy należy uzupełnić 8 oz. wody, aby zapobiec krzepnięciu błonnika w przełyku i powodowaniu zadławienia.
Zaparcie
Psyllium i metyloceluloza są stosowane w leczeniu zaparć. Oba wchłaniają wodę i zwiększają masę, gdy przechodzą przez jelito. Wynikający z tego wzrost całkowitej ilości kału stymuluje mięśnie jelit i szybciej usuwa odpady. Zarówno psyllium, jak i metyloceluloza zmiękczają kał, zwiększają wielkość i wagę kału oraz zwiększają częstotliwość wypróżniania.
Skutki uboczne brzucha
Błonnik psyllium jest częściowo trawiony lub fermentowany przez bakterie w jelicie. Może to tworzyć gaz i powodować wzdęcia, skurcze brzucha i zwiększone wzdęcia. Jako pochodna błonnika celulozowego metyloceluloza nie jest fermentowana w jelicie grubym człowieka. To powinno uczynić metylocelulozę alternatywnym źródłem błonnika, jeśli nie tolerujesz psyllium. Naukowcy z badania z 1996 r. Opublikowanego w „Annals of Internal Medicine” odkryli jednak, że psyllium nie powoduje więcej dolegliwości gazowych i brzusznych niż metyloceluloza.
