Niewiele rzeczy jest bardziej denerwujących niż naciągnięty mięsień. Właśnie wtedy, gdy zyskujesz na swojej sprawności i elastyczności, jeden zły ruch może odsunąć cię na bok przez kilka tygodni - lub dłużej. Chociaż nie możesz cofnąć czasu, możesz zmniejszyć dyskomfort i obrzęk, a także przyspieszyć powrót do zdrowia, aby móc wrócić do gry.
Co to jest wyciągnięty mięsień?
Naciągnięty mięsień lub napięcie mięśniowe występuje, gdy dowolny mięsień jest rozciągnięty poza punkt swojej naturalnej elastyczności. Kiedy tak się dzieje, włókna mięśniowe pękają. Nasilenie urazu zależy od liczby rozerwanych włókien mięśniowych i tego, czy całkowicie się rozdzielają.
Odmiany mięśni są klasyfikowane jako:
Stopień I: łagodna łza, w której tylko kilka włókien mięśniowych jest nadmiernie rozciągniętych lub rozdartych. Mięsień może być obolały i delikatny, może wystąpić lekkie zapalenie, ale nie dochodzi do utraty siły mięśniowej.
Stopień II: umiarkowane obciążenie z większą ilością włókien mięśniowych. Ból, tkliwość i obrzęk są silniejsze; prawdopodobnie nastąpi utrata siły, a także siniaki.
Stopień III: ciężki szczep, w którym mięsień pęka na pół lub oddziela się od ścięgna. Być może słyszałeś trzaskający dźwięk podczas kontuzji. Nastąpi znaczny ból, obrzęk i zasinienie oraz całkowita utrata funkcji mięśni.
Kiedy iść do lekarza
Niezależnie od tego, czy ciągniesz mięsień w plecy, czy nadmiernie naciągasz ścięgno podkolanowe, protokół leczenia zależy od stopnia obciążenia i powiązanych objawów. Do pewnego stopnia będziesz musiał dokonać własnej oceny, czy potrzebujesz pomocy medycznej, ale kilka wskazówek to:
- Większość szczepów klasy I można leczyć w domu bez wizyty u lekarza.
- Szczepy klas II i III powinny być leczone przez lekarza.
- Szczepy klasy III zazwyczaj wymagają natychmiastowej pomocy medycznej.
Ponadto należy skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpią poważniejsze objawy:
- Słyszałeś trzask w mięśniu podczas urazu.
- Twój ból, obrzęk i siniaki są poważne.
- Twoje osłabienie mięśni jest wyraźne i masz problemy z poruszaniem się.
- Objawy mięśniowe nie ustępują w ciągu 48 godzin.
- Masz silny ból pleców, który sprawia, że nie możesz wykonywać codziennych czynności lub masz łagodny ból pleców, który nasila się w ciągu następnych kilku dni.
Domowe leczenie obciążeń mięśniowych
Jeśli twoje napięcie mięśniowe jest łagodne, możesz użyć protokołu leczenia RICE. RICE oznacza:
Odpoczynek. Unikaj czynności obejmujących zraniony mięsień.
Lód. Nakładaj okład lodowy na obszar przez 20 minut w ciągu godziny lub tak często, jak to możliwe. Nie należy jednak pozostawiać woreczka z lodem na dłużej niż 20 minut. Unikaj umieszczania okładu z lodu bezpośrednio na skórze. Zamiast tego zawiń go w ręcznik. Możesz również użyć torebki mrożonych warzyw jako paczki lodu.
Kompresja. Owiń dotknięty obszar, taki jak udo lub tułów, elastycznym bandażem. Owinąć go dokładnie, ale nie tak mocno, aby odciął krążenie.
Podniesienie. Podnieś naciągnięty mięsień za pomocą poduszek podczas oblodzenia na poziomie serca lub powyżej niego.
RYŻ ma na celu zmniejszenie obrzęku i bólu oraz zapobieganie dalszym obrażeniom. Ważne jest, aby rozpocząć leczenie tak szybko, jak to możliwe po urazie i kontynuować przez co najmniej 48 godzin.
Leczenie bardziej poważnych szczepów
Lekarz zbada miejsce naciągniętego mięśnia i zadaje pytania dotyczące urazu. Co najważniejsze, będzie chciał wiedzieć, czy usłyszałeś trzaskający dźwięk, który wskazuje na całkowitą łzę. Może również poprosić cię o wykonanie niektórych ćwiczeń w celu oceny stopnia osłabienia mięśni i utraty funkcji.
Jeśli pojawi się pytanie dotyczące ciężkości obrażeń, lekarz zleci więcej badań, w tym zdjęcia rentgenowskie lub rezonans magnetyczny (MRI). Na podstawie diagnozy lekarz może skierować Cię do specjalisty w celu dalszego leczenia.
Poważne łzy wymagają zabiegu chirurgicznego. Niezależnie od tego, czy masz operację, będziesz musiał przejść program rehabilitacji, który będzie obejmował okres odpoczynku, po którym będą wykonywane określone ćwiczenia i ćwiczenia rozciągające w celu przywrócenia elastyczności, mobilności i siły. Twój program może być przeprowadzony w gabinecie fizjoterapeuty lub samodzielnie w domu.
Unikaj nadmiernie rozciągniętych mięśni
Możesz zapobiec dyskomfortowi i niedogodnościom nadmiernie rozciągniętego mięśnia, postępując zgodnie z kilkoma prostymi wskazówkami:
Rozgrzej się przed treningiem. Trening z zimnymi mięśniami zwiększa ryzyko nadwyrężenia. Wykonaj od 5 do 10 minut lekkiego treningu cardio, a także wykonuj określone ćwiczenia rozgrzewające dla mięśni, które będziesz pracował. Na przykład, jeśli trenujesz ramiona, wykonaj kilka zestawów kół ramion.
Pracuj nad elastycznością. Trening elastyczności i mobilności jest ważnym elementem każdego programu treningu siłowego. Wiele ćwiczeń siłowych, choć korzystne, powoduje skrócenie mięśni, co może zmniejszyć elastyczność i zwiększyć ryzyko nadmiernego rozciągania.
Po treningu zrób ćwiczenia rozciągające dla wszystkich głównych grup mięśni, zwłaszcza tych, które właśnie pracowałeś. Na przykład, jeśli trenowałeś górną część ciała, zrób kilka ćwiczeń na klatkę piersiową, ramiona, ręce i plecy. Jeśli wybierasz się na długi bieg, rozciągnij quady, ścięgna podkolanowe, pośladki i łydki. Przytrzymaj każdy odcinek przez co najmniej 30 sekund.
Nadmierne rozciąganie może również powodować obciążenie mięśni, jeśli posuniesz się za daleko. Bądź uważny i nie pchaj się ponad naturalną elastyczność mięśni. Podczas rozciągania możesz odczuwać lekkie dyskomfort, ale nigdy nie powinieneś odczuwać bólu.
Hydrat. Według Trinity Orthopaedics odwodnienie zwiększa ryzyko urazów ortopedycznych, w tym obciążeń mięśni. Pij co najmniej 20 uncji wody w ciągu dwóch godzin po treningu; następnie pij od 7 do 10 uncji wody co 10 do 20 minut podczas treningu. Pod koniec aktywności wypij 8 uncji wody i kontynuuj nawadnianie przez cały dzień i wieczór.
