Nadmiarowe jelita grubego, czasami nazywane krętym jelita grubego, to termin używany do opisania, gdy ktoś ma dwukropek dłuższy niż normalnie. Oprócz dodatkowej długości, redundantny dwukropek ma również dodatkowe pętle.
Chociaż dodatkowa długość nie wydaje się bezpośrednio powodować żadnych problemów zdrowotnych, może prowadzić do zaparć. Ponieważ odległość jelita grubego jest większa, przemieszczanie się pokarmu i strawionego materiału z jamy ustnej do odbytu trwa dłużej - objaw ten nazywany jest „wolnym czasem tranzytu”. Chociaż środki przeczyszczające nie wydają się poprawiać zaparć u osób z wolnym czasem transportu z krętej okrężnicy, zgodnie z wydanym w listopadzie 2013 r. Wydaniem Molecular Medicine Reports , zmiany diety mogą pomóc.
Objawy redundantnego jelita grubego
Zaparcie jest częstym objawem, który dotyka 16 procent wszystkich dorosłych i około 33 procent dorosłych w wieku powyżej 60 lat. Podczas gdy większość ludzi uważa zaparcia za niemożność pójścia do łazienki, jest ono również definiowane jako przechodzenie tylko twardych, małych stolców i ciągłe poczucie, że nie cały stolec jest poza twoim systemem.
Według Harvard Health Publishing istnieją dwie główne kategorie zaparć: sporadyczne i przewlekłe. Sporadyczne zaparcia to rodzaj, który rozwija się czasami w czasie zmiany diety, na przykład na wakacjach lub gdy jesteś szczególnie zestresowany. Z drugiej strony przewlekłe zaparcia utrzymują się przez miesiące lub lata i mogą znacznie wpłynąć na jakość życia. Chociaż istnieje kilka przyczyn przewlekłych zaparć, jednym z nich jest nadmiar jelita grubego.
Jedynym sposobem na upewnienie się, czy masz zbędną okrężnicę, są testy obrazowe, takie jak ultradźwięki lub MRI, ale jeśli podejrzewasz, że twoja okrężnica może być dłuższa niż normalnie, możesz znaleźć pewne identyfikujące objawy.
Oprócz zaparć, które są zdecydowanie najczęstszym objawem zbędnej okrężnicy, zgodnie z raportem z lutego 2018 r. W World Journal of Gastrointestinal Surgery , mogą również wystąpić inne objawy, w tym niespecyficzne. Niektóre z tych objawów obejmują:
- Ogólna słabość
- Ataki łagodnej gorączki
- Bół głowy
- Ból, szczególnie w dolnej części brzucha
- Wzdęcia i wzdęcia żołądka
- Obecność delikatnej masy, szczególnie w dolnej części brzucha
Oczywiście brak tych objawów nie oznacza, że nie masz zbędnej okrężnicy. Możliwe jest również, że zaparcie jest twoim jedynym objawem.
Nadmiarowe jelita grubego i błonnika
Jednym z kluczy do łagodzenia zaparć jest upewnienie się, że w diecie jest wystarczająca ilość błonnika. Istnieją dwie główne kategorie błonnika - rozpuszczalne i nierozpuszczalne - i chociaż obie mogą pomóc pozbyć się zaparć, pomocne może być skupienie się na uzyskaniu bardziej nierozpuszczalnego błonnika.
Według US National Library of Medicine rozpuszczalne włókno wciąga wodę do przewodu pokarmowego i podczas trawienia zamienia się w żelopodobną substancję. Spowalnia to trawienie i skraca czas transportu. Z drugiej strony nierozpuszczalne błonnik zwiększa objętość stolca i przyspiesza czas transportu, co jest celem, gdy masz zbędne lub kręte jelita grubego i zaparcia. Źródła nierozpuszczalnego włókna obejmują:
- Warzywa, takie jak ciemne, liściaste warzywa
- Owoce (zwłaszcza skórki)
- Warzywa korzeniowe (zwłaszcza skórki), takie jak ziemniaki i buraki
- Całe ziarna
- Otręby pszenne
- Posiew
- Orzechy
Chociaż większość twojego spożycia błonnika powinna pochodzić z nierozpuszczalnego błonnika, dobrym pomysłem jest przyjmowanie obu form w diecie. Źródłami rozpuszczalnego błonnika są:
- Owies
- Otręby owsiane
- Suszona fasola i groszek
- Siemię lniane
- Orzechy
- Jęczmień
- Pomarańcze i jabłka
- Marchewki
Spełnij swoje potrzeby dotyczące włókien
Według Akademii Żywienia i Dietetyki mężczyźni powinni dążyć do co najmniej 38 gramów całkowitego błonnika dziennie, podczas gdy kobiety powinny otrzymywać co najmniej 25 gramów. Chociaż nie ma ustalonych zasad określających, ile powinno pochodzić z każdego rodzaju, Cleveland Clinic zaleca, aby 10 do 15 gramów było w postaci rozpuszczalnego błonnika, co oznacza, że reszta powinna pochodzić z nierozpuszczalnego błonnika.
Jeśli Twoja obecna dieta zawiera mało błonnika, najlepiej stopniowo dodawać błonnik do diety przez kilka tygodni zamiast drastycznie zwiększać ilość spożywanego błonnika z dnia na dzień. Zbyt szybkie dodanie zbyt dużej ilości błonnika może powodować nieprzyjemne objawy, takie jak ból brzucha, gaz i wzdęcia. Z drugiej strony, powolne zwiększanie spożycia daje organizmowi czas na dostosowanie się, dzięki czemu nieprzyjemne objawy są mniej prawdopodobne i zamiast tego odczujesz ulgę w zaparciach.
Pij więcej wody
Oprócz błonnika musisz upewnić się, że masz wystarczającą ilość wody. Kiedy jesteś odwodniony, twoje ciało wyciąga wodę z przewodu pokarmowego, aby spróbować to zrekompensować. W rezultacie masz twardy stolec, który jest trudny do przejścia. Jednak gdy jesteś prawdopodobnie nawodniony, stolec pozostaje miękki i nieporęczny.
Według National Institute of Diabetes and Digestive and Nerka Disease woda pomaga również włóknie lepiej wykonywać swoją pracę. Dokładna ilość potrzebnej wody zależy od poziomu aktywności i klimatu w okolicy, ale powinieneś dążyć do około 64 uncji dziennie.
Żywność, której należy unikać
Oprócz włączenia niektórych pokarmów do diety dobrym pomysłem jest również unikanie niektórych pokarmów, które są związane ze zwiększoną szansą na zaparcia. Niektóre z największych winowajców to produkty o niskiej zawartości błonnika, takie jak:
- Czipsy
- Fast food
- Zamrożone jedzenie
- Przekąski
- Mięso
- Przetworzona żywność, jak hot dogi i pakowane przedmioty
Cleveland Clinic zwraca również uwagę, że prowadzenie dziennika żywności może być pomocnym narzędziem. Śledź jedzenie, które jesz i zanotuj, które pokarmy mogą nasilać zaparcia. Chociaż istnieją pewne pokarmy, o których wiadomo, że powodują ogólnie zaparcia, mogą istnieć inne pokarmy, na które jesteś wrażliwy, co pogorszy twoją indywidualną sytuację.
Jeśli żadna z tych zmian w diecie nie zadziała, może być czas, aby skonsultować się z lekarzem lub wykwalifikowanym dietetykiem, który może pomóc w innych szczególnych dostosowaniach lub opcjach leczenia.
