Węglan sodu i wodorowęglan sodu mają podobnie brzmiące nazwy i wiele chemicznych podobieństw, ale są używane bardzo różnie. Węglan sodu ma zastosowanie w gospodarstwie domowym i przemyśle, ale bardzo rzadko jest stosowany w żywności i kuchni. Z drugiej strony wodorowęglan sodu jest powszechną domową sodą oczyszczoną - ma wiele zastosowań, w tym do pieczenia i czyszczenia.
Węglan sodu
Węglan sodu jest stosunkowo zasadową solą, gdzie „zasadowy” jest chemicznym przeciwieństwem kwasu. Ma wzór Na2CO3 i nosi potoczną nazwę „soda myjąca”. Ze względu na żrący charakter węglanu sodu ma on niewielkie zastosowanie w żywności, chociaż kilka wybranych artykułów spożywczych - w tym niektóre precle - wymaga użycia mocnej zasady, takiej jak węglan sodu. Jednym z jego najczęstszych zastosowań jest przemysłowa produkcja szkła.
Wodorowęglan sodu
Ze wzorem chemicznym NaHCO3 wodorowęglan sodu jest strukturalnie bardzo podobny do węglanu sodu. Jest jednak o wiele mniej żrący i stanowi jedynie bardzo łagodną bazę. Ma wiele typowych zastosowań domowych, w tym jako środek czyszczący i jako środek spulchniający w pieczywie. Możesz również spożywać wodorowęglan sodu w wodzie jako łagodny środek domowy na kwaśny żołądek; neutralizuje kwas żołądkowy, łagodzi objawy zgagi i wytwarza nieszkodliwe związki dwutlenek węgla i wodę.
W ciele
Węglan sodu nie ma praktycznie żadnego znaczenia fizjologicznego; twoje ciało ani go nie wykorzystuje, ani nie produkuje. Z drugiej strony wodorowęglan sodu jest dość ważny dla funkcji fizjologicznej. Naturalnie masz wodorowęglan we krwi, wyjaśnij dr. Reginald Garrett i Charles Grisham w swojej książce „Biochemistry”. Działa jak bufor, co oznacza, że pomaga regulować kwasowość krwi. Twoje komórki wytwarzają odpadowy dwutlenek węgla, który łączy się z wodą we krwi, tworząc wodorowęglan.
W jedzeniu
Wodorowęglan sodu i węglan sodu działają podobnie w żywności, chociaż węglan sodu reaguje znacznie silniej. Oba reagują z kwasem, w wyniku czego powstaje związek o nazwie kwas węglowy, który ma wzór chemiczny H2CO3. Kwas węglowy rozkłada się następnie na dwutlenek węgla i wodę, wyjaśniają dr. Mary Campbell i Shawn Farrell w swojej książce „Biochemistry”. Pęcherzyki dwutlenku węgla wytwarzają działanie spulchniające. Główną różnicą między wodorowęglanem sodu i węglanem sodu w żywności jest to, że chociaż wodorowęglan sodu nie zmienia znacząco kwasowości żywności, węglan sodu czyni żywność bardzo podstawową.
