Uogólnione zaburzenie lękowe polega na nadmiernym zmartwieniu wieloma problemami w połączeniu z niemożnością opanowania tego niepokoju. Inne objawy to zaburzenia snu, niepokój, drażliwość i łatwe zmęczenie. Geny wydają się odgrywać pewną rolę, podobnie jak stresujące zdarzenia i wyuczone zachowanie. Leczenie może obejmować leki przeciwdepresyjne działające na układ serotoninergiczny oraz terapię poznawczo-behawioralną. W ostatnich latach pojawiło się zainteresowanie cynkiem jako możliwym sposobem leczenia tego schorzenia.
Lęk cynkowy i dziecięcy
W badaniu opublikowanym w wydaniu „American Journal of Clinical Nutrition” z listopada 2010 r. Zbadano wpływ suplementacji cynku na dzieci w Gwatemali. Wcześniejsze badanie określiło dzieci z poziomem cynku w surowicy poniżej 75 mikrogramów na decylitr jako z niedoborem cynku. W tym badaniu jedna piąta dzieci miała poziom cynku poniżej 65 mikrogramów na decylitr.
Dzieci losowo przydzielano do grupy otrzymującej suplementację cynku lub grupy otrzymującej placebo. Pod koniec badania nawet dzieci, które nie otrzymywały cynku, miały wyższe poziomy tego minerału w osoczu niż w momencie rozpoczęcia eksperymentu.
Kiedy dzieci były oceniane pod kątem depresji, lęku, nadpobudliwości i zaburzeń zachowania, naukowcy odkryli, że nie było istotnych różnic między grupami cynku i placebo pod względem jakiejkolwiek miary zdrowia psychicznego zastosowanej w badaniu. Jednak gdy dzieci badano indywidualnie, stwierdzono, że wyższe poziomy cynku były skorelowane z niższymi poziomami depresji i lęku.
Revew of Cynk Studies
Artykuł z listopada 2010 r. Opublikowany w „Current Opinion in Clinical Nutrition & Metabolic Care” przejrzał badania nad cynkiem i zaburzeniami nastroju. Badania na zwierzętach wykazały, że cynk zmniejsza objawy depresji i lęku. Badania kliniczne z udziałem ludzi wykazały, że poziom cynku jest zwykle niski u pacjentów z depresją. Suplementacja poprawiła ich reakcję na leki przeciwdepresyjne i może być szczególnie cenna dla pacjentów opornych na leczenie. Nic nie wskazuje jednak na to, że suplementy cynku przyniosłyby korzyści osobom z depresją, które mają już odpowiedni poziom tego minerału. Ponieważ uważa się, że depresja i stany lękowe są ściśle powiązanymi zaburzeniami, a ponieważ wiele takich samych leków stosowanych w leczeniu depresji stosuje się również w leczeniu lęku, odkrycie to może mieć znaczenie w leczeniu lęku.
Dlaczego cynk może łagodzić niepokój
Enzymy zawierające cynk są niezbędne do syntezy serotoniny. Ponieważ wiele obecnych farmakologicznych metod leczenia lęku działa na układ serotoninergiczny, implikacja jest taka, że poważny niedobór cynku może prowadzić do zmniejszenia syntezy serotoniny i wzrostu lęku.
Drugi neuroprzekaźnik, kwas gaba-aminomasłowy (GABA), reguluje stany nastroju. W rzeczywistości niektóre starsze leki stosowane w leczeniu lęków, takie jak Valium i Xanax, działają poprzez wiązanie z receptorami GABA-nergicznymi w mózgu. Cynk stymuluje jeden z kluczowych enzymów, kinazę pirydoksalną, zaangażowaną w syntezę tego neuroprzekaźnika.
Skutki zbyt dużej ilości cynku
Wyższe poziomy cynku niekoniecznie zmniejszają lęk. W rzeczywistości zbyt duża ilość cynku może mieć odwrotny skutek, zgodnie z wynikami badań na zwierzętach opublikowanych w wydaniu „Physiology & Behavior” z 11 maja 2010 r. W tym badaniu szczurom podawano zwykłą wodę, cynk w różnych stężeniach lub kombinację cynku i miedzi. W porównaniu ze szczurami, którym podawano tylko wodę, szczury zawierające wyłącznie cynk wykazywały większy niepokój, mierzony ich tendencją do „zamrażania” pod wpływem stresu. Szczury zawierające wyłącznie cynk wykazywały również upośledzoną pamięć podczas zadania, które wymagało od nich płynięcia na podwodną platformę, której położenie stało się niewidoczne przez dodanie do wody sproszkowanego mleka. Przeciwnie, szczury, którym podawano zarówno cynk, jak i miedź, zachowywały się tak samo, jak szczury, którym podawano tylko wodę. Wyniki te nie dowodzą, że cynk powoduje lęk lub utratę pamięci, ale wskazują, że odpowiednia równowaga cynku i miedzi jest niezbędna do optymalnego funkcjonowania psychicznego.
