Seler naciowy i pietruszka pochodzą z tej samej rodziny botanicznej co marchew, pasternak, koper, koper włoski i setki innych znanych roślin. Chociaż chrupiące, włókniste łodygi, które składają się na typową głowę selera, nie są bardzo podobne do obfitych, aromatycznych zielonych liści świeżej pietruszki, oba produkty są ze sobą ściśle powiązane.
Seler
Amerykanie najbardziej znają seler naciowy, wysoko uprawianą odmianę, która jest znacznie mniej rygorystyczna niż seler naciowy. Chociaż liściastą zieloną górę rośliny często odrzuca się, liście selera są jadalne i - podobnie jak pietruszka - dość aromatyczne. Seler jest niskokalorycznym źródłem witaminy C, potasu i błonnika pokarmowego. Możesz jeść na surowo lub włączyć do gotowanych potraw.
Pietruszka
Świeża pietruszka jest uważana za zioło, co oznacza, że jest ogólnie stosowana do uzupełniania lub aromatyzowania innych potraw. Podczas gdy jego długie, cienkie łodygi są jadalne, roślina ceniona jest za jasne zielone liście, które są mało kaloryczne i bogate w witaminy A, C, K i kwas foliowy, a także żelazo, potas i błonnik pokarmowy. Pietruszkę możesz zjeść na surowo lub dodać do gotowanych potraw tuż przed podaniem.
Uwagi
Dzięki ultracienkim łodygom przepełnionym jasnozielonymi liśćmi łatwo można pomylić seler naciowy - znany również jako seler ziołowy - z pietruszką o płaskich liściach lub włoską. Seler naciowy jest równie aromatyczny jak pietruszka - i można go jeść na surowo lub bardzo lekko ugotowany. Seler chiński, często dostępny na rynkach azjatyckich, wygląda jak skrzyżowanie tradycyjnego selera z pietruszką o płaskich liściach.
