Podobnie jak inne ryby, tilapia jest wysokobiałkowym, niskokalorycznym pokarmem. Konsumenci lubią to za rozsądną cenę i brak „rybnego” smaku. Ale ci sami konsumenci mogą błędnie założyć, że wszystkie ryby zawierają dużo zdrowych dla serca kwasów tłuszczowych omega-3 lub że gatunki hodowane w gospodarstwach, takie jak tilapia, stanowią sposób na uniknięcie zagrożenia dla gatunków oceanicznych. Rzeczywistość nie jest jednak tak jednoznaczna.
Problem Omega
Lekarze zalecają spożywanie od jednej do dwóch porcji ryb bogatych w kwasy tłuszczowe omega-3, takich jak łosoś, śledź i tuńczyk. Kwasy tłuszczowe omega-3 działają przeciwzapalnie na organizm i przypisuje się im obniżenie poziomu cholesterolu, obniżenie ciśnienia krwi, złagodzenie bólu stawów i zwiększenie odporności. Z drugiej strony kwasy tłuszczowe omega-6 pomagają kontrolować poziom cholesterolu we krwi, gdy są spożywane w małych ilościach, ale regularne spożywanie dużych ilości może powodować wewnętrzne zapalenie, które może prowadzić do zapalenia stawów, zakrzepów krwi i raka.
W 2008 r. Raport opublikowany w „Journal of American Dietetic Association” zakwestionował korzyści zdrowotne tilapii i suma, zwłaszcza odmian hodowanych w gospodarstwach. Naukowcy odkryli, że tilapia i sum zawierają zbyt mało kwasów tłuszczowych omega-3 i zbyt wiele kwasów tłuszczowych omega-6, aby uznać je za zdrowe. Ogólnie stosunek kwasów omega-6 do omega-3 wynoszący od 2 do 4 do 1 uważa się za zdrowy. Tilapia ma stosunek 11 do 1. Zawiera dwa razy więcej kwasów tłuszczowych omega-6 niż chudy hamburger i dostarcza tylko około 6 procent kwasów tłuszczowych omega-3 zawartych w łososiu.
Wpływ środowiska
W 2011 r. Amerykańskie połowy tilapia nie były w stanie zaspokoić popytu krajowego. Według raportu z „The New York Times” z maja 2011 r. Tylko około 5 procent tilapii spożywanej przez amerykańskich konsumentów pochodzi z amerykańskiego rybołówstwa. Kupowanie tilapii z łowisk spoza USA może zachęcać do kontynuowania niebezpiecznych dla środowiska praktyk. Na przykład niektóre kraje, takie jak Nikaragua, zezwalają na hodowanie tilapii w klatkach w naturalnych jeziorach, co prowadzi do zanieczyszczenia odpadami rybnymi. Ponadto tilapia żywi się innymi rybami i roślinami wodnymi, więc przypadki ucieczki tilapii z klatek jeziornych zagrażają wszechstronności rodzimych populacji ryb i roślin wodnych, jak wynika z raportu.
Witaminy i minerały
Tilapia ma niższą zawartość kilku witamin niż niektóre inne ryby. Nie ma witaminy C, w przeciwieństwie do średniej 4% dziennej wartości witaminy C, jaką zapewnia porcja łososia i pstrąga. Tilapia ma również niższą zawartość witamin z grupy B, w tym kwasu foliowego, tiaminy, ryboflawiny, niacyny, B-5, B-6 i B-12. W przeciwieństwie do konserwowanych łososia, sardynek i ostryg, tilapia nie zawiera wapnia. Tilapia zawiera znaczną ilość potasu w ilości 331 miligramów na ugotowany filet.
Perspektywiczny
Tilapia ma mniej korzystny stosunek kwasów tłuszczowych omega-3 do omega-6 niż niektóre inne gatunki - takie jak łosoś, według SkipThePie.org - ale ryba nie jest z natury niezdrowa. Czasami jedzenie tilapii raczej nie będzie miało negatywnego wpływu na twoje zdrowie, chyba że zastąpisz je bogatym w omega-3 gatunkiem, który lekarze zalecają spożywanie dwa razy w tygodniu. Plusem jest to, że tilapia jest obecnie jednym z gatunków ryb o najniższej zawartości rtęci. Spożywanie zbyt dużej ilości rtęci może prowadzić do uszkodzenia układu nerwowego i negatywnie wpływać na rozwój mózgu. Według American Pregnancy Association dzieci, kobiety w ciąży i kobiety próbujące zajść w ciążę mogą bezpiecznie jeść tilapię. Jeśli jesz ryby o wysokiej zawartości rtęci, zapytaj swojego lekarza, czy potrzebujesz uwzględnić czynniki o niskiej zawartości rtęci w swoim tygodniowym „budżecie” na rtęć. Tilapia ma więcej białka niż łosoś lub pstrąg i ma mniej tłuszczów nasyconych. Zawiera tylko 128 kalorii na porcję. Tilapia pokonuje nawet inne ryby w selenie mineralnym, co stanowi 78 procent DV.
