Wiele osób w Tajlandii uważa Pueraria mirifica za wirtualną fontannę młodości. W rzeczywistości korzenie tej rodzimej tajlandzkiej rośliny zawierają co najmniej 17 fitoestrogenów, substancji chemicznych, które wywierają wpływ na organizm podobnie do naturalnie występującego estrogenu, jak wykazały badania Frontiers of Medicine z marca 2012 r.
Tajlandzcy pracownicy służby zdrowia przepisują Pueraria mirifica jako terapię odmładzającą dla osób starszych oraz w leczeniu szeregu schorzeń, w tym chorób serca, udaru mózgu, endometriozy i cukrzycy. Producenci sprzedają go również jako alternatywę hormonalnej terapii zastępczej w celu łagodzenia objawów menopauzy i promowania powiększania piersi.
Chociaż Pueraria mirifica była używana od wielu lat w Azji Południowo-Wschodniej, brakuje wysokiej jakości badań na ludziach oceniających jej bezpieczeństwo i skuteczność. Informacje o potencjalnie niebezpiecznych skutkach ubocznych Pueraria mirifica pochodzą głównie z badań laboratoryjnych i badań na zwierzętach.
Ostrzeżenie
Przed przyjęciem leku Pueraria mirifica porozmawiaj z lekarzem, aby upewnić się, że jest on bezpieczny dla Ciebie.
Zakłócenie cyklu miesiączkowego
Fitoestrogeny, takie jak Pueraria mirifica, wywierają swoje działanie na dwa sposoby. Substancje chemiczne wiążą się z receptorami estrogenowymi na powierzchniach komórek, co wyzwala określone działania w komórkach. Wpływają również na aktywność enzymów zaangażowanych w produkcję i rozkład naturalnie występującego estrogenu, wpływając w ten sposób na poziom hormonu w różnych tkankach organizmu. Dzięki tym mechanizmom działania fitoestrogeny mogą zakłócać cykl menstruacyjny kobiety.
Dwa przełomowe badania przeprowadzone na początku 2000 roku wykazały, że podawanie Pueraria mirifica zakłóciło cykl menstruacyjny małp, jak podano w styczniowym wydaniu Journal of Pharmacological Sciences i wydaniu czasopisma Endocrine z lutego 2005 roku. W badaniu opisanym w badaniu Endocrine cykle miesiączkowe zatrzymały się całkowicie u małp leczonych najwyższą dawką Pueraria mirifica . Badania te są nadal aktualne i są często cytowane w literaturze medycznej jako dowód na obawy związane z zaburzeniami hormonalnymi u osób przyjmujących Pueraria mirifica .
Soja i produkty sojowe zawierają niektóre z tych samych fitochemikaliów, które można znaleźć w Pueraria mirifica . Wydanie Human Reproduction Update z lipca / sierpnia 2009 r. Zawierało analizę połączonych wyników 47 badań, w których zbadano wpływ soi i fitoestrogenów pochodzących z soi na poziom hormonów rozrodczych kobiet i cykle miesiączkowe. Analiza pozostaje jak dotąd najbardziej wszechstronna w tym temacie. Wśród kobiet, które nie osiągnęły jeszcze menopauzy, spożycie soi i / lub fitoestrogenów sojowych wiązało się ze wzrostem długości cyklu miesiączkowego i zmniejszonym poziomem hormonu folikulotropowego i hormonu luteinizującego, które odgrywają kluczową rolę w regulacji cyklu miesiączkowego i owulacji. Chociaż w tym badaniu oceniono wpływ fitoestrogenów sojowych, wyniki są spójne z badaniami małp oceniającymi skutki Pueraria mirifica .
Ostrzeżenie
Nie bierz Pueraria mirifica, jeśli jesteś w ciąży lub karmisz piersią, i nie podawaj jej dzieciom, ponieważ bezpieczeństwo tego ziołowego leku nie zostało ustalone.
Ryzyko raka
Stosowanie fitoestrogenów, w tym tych występujących w Pueraria mirifica , budzi obawy dotyczące potencjalnie zwiększonego ryzyka nowotworów wrażliwych na hormony, w tym raka piersi, jajnika i endometrium. Od 2019 r. Nie przeprowadzono długoterminowych badań na ludziach oceniających stosowanie Pueraria mirifica i ryzyko tych lub innych nowotworów. Jednak badanie opublikowane w czasopiśmie Toxicological Sciences z marca 2012 r. Wykazało, że narażenie na mieszaninę fitoestrogenów zawierającą dwa najliczniejsze fitoestrogeny w Pueraria mirifica sprzyjało rozwojowi raka sutka i raka endometrium u szczurów. Rak sutka u szczurów jest podobny do raka piersi u ludzi.
Fitoestrogen zwany genisteiną jest obfity zarówno w Pueraria mirifica, jak i soi. Substancja ta wiąże się i aktywuje określony receptor estrogenowy zwany GPER. GPER jest powszechnie wyrażany w szerokim zakresie typów komórek rakowych, w tym w endometrium, jajniku, piersi, tarczycy, płucach, prostacie i jądrach. W laboratorium stymulacja GPER przez genisteinę sprzyja proliferacji tych komórek rakowych, zgodnie z przeglądem z lipca 2015 r. Opublikowanym w Przeglądach Farmakologicznych .
Nie ma dowodów na to, że Pueraria mirifica zwiększa ryzyko raka u ludzi. Wyniki badań laboratoryjnych i badań na zwierzętach wskazują jednak na znaczenie prowadzenia długoterminowych, dobrze zaprojektowanych badań w celu rozwiązania tego ważnego problemu.
Ostrzeżenie
Inne możliwe zagrożenia
Podobnie jak w przypadku każdego leku, leczenie leczniczym estrogenem niesie pewne zagrożenia dla zdrowia. Obecnie nie wiadomo, czy fitoestrogeny w Pueraria mirifica stanowią zagrożenie dla zdrowia podobne do estrogenów leczniczych. Zgodnie z Digital Reference dla lekarzy przepisujących obejmują one między innymi:
- Zwiększone ryzyko demencji u osób starszych niż 65 lat
- Pogorszenie nietrzymania moczu
- Nowa lub nasilająca się choroba pęcherzyka żółciowego
- Zapalenie trzustki (zapalenie trzustki)
- Zakrzepy
- Zatrzymanie płynów
- Nowe lub pogarszające się wysokie ciśnienie krwi
- Wysoki poziom cukru we krwi
- Bóle głowy
- Przybranie na wadze
- Tkliwość piersi
- Przełomowe krwawienie między miesiączkami
- Drażliwość
Ponieważ nie wiadomo, czy Pueraria mirifica stanowi ryzyko podobne do leczniczego estrogenu, przed rozpoczęciem stosowania tego suplementu skonsultuj się z lekarzem, jeśli masz schorzenia wrażliwe na estrogeny, takie jak:
- Endometrioza
- Mięśniaki macicy
- Choroba wątroby lub rak wątroby
- Choroba pęcherzyka żółciowego
- Zapalenie trzustki
- Toczeń rumieniowaty układowy
- Niedoczynność tarczycy
- Astma
- Choroba serca
- Depresja
- Poprzedni udar, zakrzepica żył głębokich lub zapalenie żył
Wskazówka
Tylko dlatego, że suplement pochodzi z rośliny, niekoniecznie oznacza, że jest bezpieczny. Pueraria mirifica zawiera wiele biologicznie aktywnych substancji chemicznych, które wywierają złożone działanie na organizm. Brak badań na ludziach oceniających ich bezpieczeństwo uzasadnia ostrożność. Jeśli chodzi o nieznane, lepszym rozwiązaniem jest bezpieczniej niż przykro.
