Serce jest narządem mięśniowym, który jest wyjątkowo wrażliwy na zaburzenia równowagi elektrolitowej. Wynika to z faktu, że elektrolity są wymagane do utrzymania aktywności elektrycznej serca. Elektrolity są zwykle pozyskiwane z diety i, w normalnych warunkach, są utrzymywane we właściwych porcjach we krwi przez nerki. Niektóre stany mogą wyczerpać jeden lub drugi elektrolit, zaburzając równowagę i wpływając na aktywność elektryczną serca. To powoduje zmiany w czynności serca.
Rytm serca
Serce jest pompą mechaniczną, która bije w tempie lub rytmie kontrolowanym przez aktywność elektryczną. Sterowanie elektryczne pochodzi zarówno z autonomicznego układu nerwowego, jak i z wewnętrznej sieci nerwowej serca. Na neuronową kontrolę serca, a także same mięśnie serca wpływa wiele różnych czynników. Jednym z głównych czynników jest poziom elektrolitów we krwi. Elektrolity pomagają utrzymać prawidłowy rytm serca, ale mogą również powodować problemy, takie jak nieregularne bicie serca, gdy elektrolity nie są w optymalnych stężeniach. Jedna nieprawidłowość rytmu serca nazywa się kołataniem serca lub uczuciem nieregularnego bicia serca.
Funkcja elektrolitów
Elektrolity to substancje, które po umieszczeniu w wodzie mogą przenosić ładunek elektryczny. Elektrolity są wymagane do prawie każdej funkcji fizjologicznej, takiej jak utrzymanie równowagi wodnej w komórkach, wytwarzanie enzymów i wytwarzanie energii. Według „Podręcznika fizjologii” dwa najważniejsze elektrolity do funkcjonowania komórki to potas i sód. Ich względne stosunki we krwi są kontrolowane przez nerki. Ponadto różne typy ogniw mają własne indywidualne mechanizmy kontrolne, aby utrzymać te dwa elektrolity w ścisłej równowadze względnej. Ta równowaga jest szczególnie ważna w niektórych tkankach, które do prawidłowego funkcjonowania zależą od aktywności elektrycznej. Serce jest wyjątkowo wrażliwe na równowagę elektrolitową, ponieważ jego rytm jest kontrolowany elektrycznie.
Potas
Wszystkie elektrolity są ważne dla utrzymania prawidłowej czynności serca. „Encyklopedia chirurgii” zauważa, że potas jest szczególnie ważny, ponieważ niewielkie różnice we względnych poziomach potasu w surowicy i innych elektrolitów, takich jak sód i magnez, mogą mieć ogromny wpływ na rytm serca. Stężenie potasu wpływa bezpośrednio na układ elektryczny serca i mięsień sercowy. Według Pediatric Critical Care Medicine, gdy poziom potasu w surowicy spada poniżej 3, 5 mEq na litr, komórki serca zaczynają być niestabilne elektrycznie. Gdy stężenie potasu w surowicy spadnie poniżej 2, 5 mEq na litr, co jest uważane za ciężką hipokaliemię, działanie elektryczne na serce może być niebezpieczne.
Kołatanie serca
Nadmiar jednego lub drugiego elektrolitu może powodować przesunięcie względnych ilości elektrolitów wymaganych do utrzymania elektryczności komórek. Nadmiar elektrolitu może powodować nierówności między wewnętrznym a zewnętrznym ładunkiem elektrolizera, powodując zaburzenia elektryczne w błonie komórkowej. Usuwanie elektrolitu, jak ma to miejsce w przypadku biegunki, lub dodawanie elektrolitów, jak ma to miejsce w przypadku diety o wysokiej zawartości magnezu, może również mieć głęboki wpływ na elektrycznie kontrolowane narządy, takie jak serce. Niedobór potasu, zwany hipokaliemią, może również powodować kołatanie serca w układzie elektrycznym serca. Zwykle występuje to w przypadku ciężkiej hipokaliemii. Podobnie, zbyt dużo potasu lub hiperkaliemia może powodować migotanie serca, co oznacza, że układ elektryczny serca nie jest zsynchronizowany, powodując szybkie i nieregularne bicie. Aby przywrócić normalny rytm, należy zastąpić elektrolit potasu dożylnie lub doustnie. Należy kontrolować inne elektrolity, takie jak sód, chlorek, magnez i wapń, aby zapewnić odpowiednią równowagę z potasem.
