Identyfikacja diety Cambridge
Dieta Cambridge została pierwotnie opracowana w latach 70. XX wieku przez Alana Howarda, chemika z Cambridge University w Wielkiej Brytanii. Dieta Cambridge opiera się częściowo na VLCD (diecie bardzo niskokalorycznej) i jest w dużej mierze oparta na płynach, a niskokaloryczne zupy, koktajle i batony zastępujące posiłki stanowią podstawę diety. Ta dieta zapewnia większość kalorii poprzez płynne suplementy, które są również wzbogacone witaminami, aby zapobiec niedożywieniu. Ludzie na tej diecie spożywają od 400 do 800 kalorii każdego dnia, a dieta jest kontynuowana, aż dana osoba osiągnie docelową wagę, zgodnie z DietSpotlight.com. Dieta była bardzo popularna w latach 80., pisarka New York Timesa Jane E. Brody powiedziała w artykule z 16 listopada 1983 r., Ale spotkała się z poważnym sprzeciwem w związku z obawami o bezpieczeństwo, a także zarzutami fałszywej reklamy.
Oświadczenia dietetyczne Cambridge
Zwolennicy diety zwracają uwagę, że jej efekty działają bez konieczności wykonywania ćwiczeń przez dietetyków. Wskazują również na korzyści wynikające z diety, w której wszystkie posiłki są przygotowywane i pakowane z wyprzedzeniem. Według strony internetowej firmy dietę Cambridge można również zmodyfikować w celu obejścia ograniczeń spowodowanych alergiami pokarmowymi. Według DietSpotlight jednym z aspektów diety Cambridge jest wykorzystanie stanu zwanego ketozą. Ketoza występuje, gdy organizm jest pozbawiony glukozy, co powoduje, że wątroba rozkłada tłuszcze i lipidy na ketony, które można wykorzystać jako alternatywne źródło energii. Tak więc, utrzymując obniżony poziom glukozy, zwolennicy diety Cambridge twierdzą, że tłuszcz można spalić bardzo szybko. Dieta Cambridge jest ukierunkowana na chorobliwie otyłych, i odnotowano ekstremalne wyniki (około 30 funtów utraty masy ciała w ciągu jednego miesiąca). Strona internetowa Cambridge Diet wyjaśnia również, że z powodu ograniczeń, które dieta narzuca, osoby chcące rozpocząć dietę Cambridge muszą spotkać się ze specjalnymi dietetykami Cambridge Diet i może być wymagane regularne spotkania z tymi dietetykami w celu monitorowania.
Bezpieczeństwo diety Cambridge
Wielu lekarzy niechętnie lub odmawia rekomendacji diety Cambridge ze względu na jej bardzo restrykcyjny charakter. Ogólnie rzecz biorąc, lekarze zalecają, aby pacjenci spożywali co najmniej 1200 kalorii dziennie, jak podaje DietSpotlight, podczas gdy dieta Cambridge zapewnia tylko 400 do 800. Rodzi to obawy dotyczące bezpieczeństwa, ponieważ ten poziom ograniczenia kalorii jest niebezpiecznie bliski głodu, napisał Brody. Innym niebezpieczeństwem diety Cambridge jest indukowanie ketozy, która jest zasadniczo zaburzeniem równowagi metabolicznej. Według artykułu w University of California Berkeley Wellness Letter, podczas gdy ketoza powoduje spalanie tłuszczu, chude mięśnie są również spalane, co może być szkodliwe dla organizmu. Niektórzy krytycy wyrażają również obawy, że szybka utrata masy ciała może prowadzić do utraty niektórych ważnych składników odżywczych, takich jak potas, wapń i sód. Niski poziom potasu może prowadzić do arytmii serca i śmierci. Wreszcie, ponieważ dieta dostarcza dużą część białka za pośrednictwem produktów mlecznych, istnieją obawy dotyczące wpływu tej diety na osoby nietolerujące laktozy, powiedział Brody. W skrócie, Brody zgłosiła, że dieta Cambridge wiąże się ze znacznymi zagrożeniami dla zdrowia i powinna być stosowana tylko w odpowiednich okolicznościach (tj. Chorobliwa otyłość, ale poza tym dobre zdrowie) i pod ścisłym nadzorem lekarza.
