Istnieje wiele dostępnych planów dietetycznych, które promują szybką utratę wagi. Dieta niskowęglowodanowa jest popularnym planem diety, w którym tylko 15 do 20 procent twoich kalorii pochodzi z węglowodanów, a reszta z tłuszczów i białek. (zob. 1, ust. 2) Możesz pociągać się tą dietą, jeśli lubisz pokarmy bogate w białko, ale jak każda inna dieta, dieta niskowęglowodanowa ma swoje pułapki. Węglowodany znajdujące się w ziarnach, owocach, warzywach i produktach mlecznych są kluczowym źródłem energii dla mózgu i ciała. Bez wystarczającej ilości węglowodanów mózg nie będzie w stanie wytworzyć wystarczającej ilości hormonów dobrego samopoczucia i możesz cierpieć z powodu niedoborów żywieniowych związanych z depresją. Miej oko na jedzone produkty i ich wpływ na nastrój i skonsultuj się z lekarzem lub dietetykiem przed rozpoczęciem diety niskowęglowodanowej.
Depresja, węglowodany i serotonina
Depresja kliniczna obejmuje smutek i rozpacz, które trwają kilka tygodni i zakłócają codzienne życie. Powoduje to również trudności ze snem, brak energii, zmiany apetytu, problemy z koncentracją, poczucie winy i beznadziejność, unikanie czynności, które wcześniej lubiłeś i myśli samobójcze. Na depresję wpływ mają twoje geny i może być wywołany stresem. (zob. pkt 3, 1 i 2 punkty)
Hormony i neuroprzekaźniki - substancje chemiczne, które przenoszą sygnały nerwowe w twoim ciele - wpływają na depresję. Serotonina neuroprzekaźnik poprawia nastrój, poprawia senność i relaks oraz promuje uczucie satysfakcji po jedzeniu. (zob. pkt 2, pkt 1)
Węglowodany zwiększają poziom serotoniny. Po zjedzeniu posiłku bogatego w węglowodany organizm uwalnia hormon insulinę. Insulina umożliwia aminokwasowi tryptofanowi dostanie się do mózgu i wytwarzanie większej ilości dobrego hormonu serotoniny (patrz 2, pkt 3) Ograniczenie węglowodanów może uniemożliwić mózgowi wytworzenie wystarczającej ilości serotoniny i nastrój na nią ucierpi.
Co mówią badania?
Badania są mieszane, czy dieta niskowęglowodanowa przyczynia się do depresji. Badanie opublikowane w 2009 r. W „Archives of Internal Medicine” przypisywało nadwagę lub otyłość osobom dorosłym diecie niskowęglowodanowej i wysokotłuszczowej lub diecie niskotłuszczowej i wysokowęglowodanowej na okres jednego roku. Obie grupy spożywały taką samą ilość kalorii. Osobników badano pod kątem masy, nastroju i funkcji mózgu przez cały rok badania. Podczas gdy obie grupy straciły na wadze, dietetycy o niskiej zawartości węglowodanów wykazywali znacznie wyższe wyniki w zakresie gniewu, splątania i depresji. Naukowcy przypisali wyniki dietetycznym czującym się pozbawionym, ponieważ są oni stale otoczeni chlebem i makaronem w typowej zachodniej diecie i niskim poziomem serotoniny w mózgu. (zob. 5, streszczenie, wyniki i wnioski oraz zasób 1)
Natomiast badanie opublikowane w 2007 r. W „The American Journal of Clinical Nutrition” przypisywało otyłym osobom dorosłym dietę niskowęglowodanową i wysokotłuszczową lub dietę wysokowęglowodanową i niskotłuszczową. Wyniki wskazały, że obie grupy straciły na wadze, ale dietetycy niskowęglowodanowi stracili na wadze i obie grupy wykazały poprawę nastroju. (ref 6, streszczenie) W innym badaniu opublikowanym w 2007 r. w „Apetycie” otyłe kobiety z zespołem policystycznych jajników znalazły się w tych samych dwóch grupach, co wyżej wspomniane badanie. Wyniki pokazały, że kobiety z grupy wysokobiałkowej i niskowęglowodanowej miały zmniejszone uczucie depresji i poprawę nastroju. (ref 7, streszczenie)
Depresja: więcej niż serotonina
Podczas gdy dieta uboga w węglowodany może obniżać poziom serotoniny, objawy depresyjne mają prawdopodobnie więcej niż brak węglowodanów. Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny - klasa leków, które zwiększają poziom aktywności serotoniny w mózgu - są powszechnie przepisywanymi lekami przeciwdepresyjnymi. Ale artykuł opublikowany w 2013 r. W „Transakcje filozoficzne Royal Society B” stwierdził, że są one skuteczne tylko u 50 procent pacjentów. (zob. 4, ust. 4) wskazując, że depresja jest czymś więcej niż niskim poziomem serotoniny. Oznacza to, że chociaż jest to możliwe, dieta może w niektórych przypadkach przyczyniać się do depresji, nie dotyczy to wszystkich.
Niedobory żywieniowe w diecie niskowęglowodanowej
Twoja dieta niskowęglowodanowa prawdopodobnie nie powoduje bezpośrednio depresji, ale pozbawienie się węglowodanów pozbawia cię ważnych składników odżywczych, które mogą prowadzić do objawów depresyjnych. Jeśli jesteś weganinem stosującym dietę niskowęglowodanową, możesz nie otrzymywać wystarczającej ilości witaminy B12 (zob. Pkt 8, ust. 2, pkt 2). W końcu niski poziom B-12 może uszkodzić nerwy, prowadząc do utraty pamięci, splątania i depresji zgodnie z „Harvard Health Publications”. (ref 8, ust. 1, pkt 1) Podczas gdy wegetarianie mogą uzyskać witaminę B-12 przez jaja i nabiał - i jest on również dostępny w mięsie i rybach - weganie powinni jeść żywność wzbogaconą
Błonnik jest kluczowym składnikiem odżywczym w produktach pełnoziarnistych, owocach i warzywach. Według badania opublikowanego w 2016 r. W „The Journal of Gerontology” odpowiednie spożycie błonnika może zmniejszyć uczucie depresji w miarę starzenia się. Odkryli, że dorośli, którzy spożywali więcej błonnika pokarmowego ze zbóż, pieczywa i owoców, mieli niższe wskaźniki problemów poznawczych i objawów depresji. (ref 9, streszczenie)
Zamiast ograniczać spożycie węglowodanów, rozważ zmniejszenie wielkości porcji i wybranie węglowodanów o wysokiej zawartości błonnika. Najprawdopodobniej twoje ponure uczucia nie pochodzą od jedzenia, zwłaszcza jeśli dieta niskowęglowodanowa jest krótkotrwała. Musisz także wziąć pod uwagę ilość snu, przyjmowane leki, rutynę ćwiczeń i poziom stresu. (ref 2, ust. 5)
