Łosoś i makrela dostarczają znaczne ilości kwasów tłuszczowych omega-3; jednak łosoś zapewnia więcej, według dr. Bruce'a Holuba, doktora nauk medycznych z DHA / EPA Omega-3 Institute. Łosoś i makrela również zapewniają źródła witaminy D, chociaż łosoś oferuje więcej. Jeśli chodzi o wartości odżywcze, łosoś jest lepszym wyborem dla tych niezbędnych składników odżywczych. Łosoś ma również niską zawartość zanieczyszczeń metalami ciężkimi, podczas gdy niektóre gatunki makreli zawierają duże ilości rtęci i należy tego unikać.
Kwasy tłuszczowe omega-3
Łosoś i makrela stanowią dobre źródło dietetycznych kwasów tłuszczowych omega-3, kwasu eikozapentaenowego lub EPA i kwasu dokozaheksaenowego, lepiej znanego jako DHA. 100 gramów porcji łososia atlantyckiego hodowanego zapewnia jednak 2, 15 gramów EPA i DHA łącznie, podczas gdy ta sama porcja sieci pacyficznej lub makreli 1, 84 gram, zgodnie z DHA / EPA Omega-3 Institute. Zatem łosoś jest lepszym źródłem EPA i DHA.
Witamina D
Tłuste ryby, takie jak łosoś i makrela, stanowią jedno z niewielu dietetycznych źródeł witaminy D. Według Narodowego Urzędu Zdrowia ds. Suplementów Diety źródła pokarmowe witaminy D pozostają rzadkie, a optymalnym źródłem jest światło słoneczne. 3 uncje łososia oferują 112 procent zalecanego dziennego spożycia witaminy D, podczas gdy ta sama ilość makreli zapewnia 97 procent. Dlatego łosoś pozostaje najlepszym wyborem witaminy D.
Korzyści zdrowotne
Kwasy tłuszczowe omega-3 i witamina D wykazują zdolność pozytywnego wpływania na liczne stany zdrowotne, szczególnie te związane z początkiem choroby sercowo-naczyniowej. Badania pokazują, że EPA i DHA podnoszą poziom dobrego cholesterolu HDL we krwi. EPA i DHA obniżają również ciśnienie krwi i zmniejszają stany zapalne. Wreszcie, zgodnie z University of Maryland Medical Center, EPA i DHA minimalizują ryzyko rozwoju zwyrodnienia plamki związanego z wiekiem.
Zanieczyszczenia
Z reguły zarówno łosoś, jak i makrela zawierają nieznaczne poziomy zanieczyszczeń metalami ciężkimi, takimi jak rtęć, w porównaniu z innymi gatunkami ryb. To powiedziawszy, jeden gatunek makreli znany jako makrela królewska zawiera sporo rtęci i zgodnie z American Heart Association należy jej unikać. Makrela królewska to duża ryba drapieżna pochodząca z Zatoki Meksykańskiej i Południowego Atlantyku. Odczyt około 1 części na milion rtęci u dowolnego gatunku ryb jest uważany za wysoki, a makrela królewska zawiera 0, 73 średni poziom rtęci na części na milion. Trzymaj się mniejszych gatunków makreli, aby utrzymać spożycie rtęci w bezpiecznym zakresie.
