Jeśli chcesz schudnąć, możesz przejść na dietę niskowęglowodanową. Jednak węglowodany są biologicznie ważnym składnikiem odżywczym, więc znaczne zmniejszenie spożycia może mieć negatywne skutki o różnym nasileniu. Przejrzyj zalety i wady diety niskowęglowodanowej, aby ustalić, jaki poziom węglowodanów jest odpowiedni dla Twojego planu żywieniowego.
Zmniejszona energia i zmęczenie fizyczne
Pierwszym zauważalnym efektem ubocznym ograniczonego spożycia węglowodanów jest zwykle brak energii i zmęczenie fizyczne. W normalnej diecie węglowodany są rozkładane na glukozę, która może być łatwo wchłaniana do krwioobiegu i wykorzystywana do wytwarzania energii. Bez tej energii ciało jest zmuszone spalać tłuszcz. Dla osób aktywnych przyzwyczajonych do spalania glikogenu podczas ćwiczeń i uzupełniania go później, zmęczenie jest szybsze i bardziej intensywne. Badanie opublikowane w 2004 r. W „Nutrition and Metabolism” sugeruje, że jest to tylko efekt krótkotrwały, ponieważ niektóre osoby na długoterminowym planie ograniczenia węglowodanów mają niezakłócone wyniki sportowe.
Lekka depresja
Spożycie węglowodanów jest bezpośrednio związane z uwalnianiem serotoniny w mózgu, ważnym neuroprzekaźniku dla poczucia szczęścia i satysfakcji. Według Psychology Today, niskie spożycie węglowodanów obniża poziom serotoniny w mózgu, powodując łagodne objawy podobne do depresji. Niewystarczające spożycie węglowodanów może prowadzić do poczucia zwiększonego smutku i gniewu, a nawet może zagrozić normalnemu działaniu leków przeciwdepresyjnych.
Zaparcie
Błonnik pokarmowy jest rodzajem złożonego węglowodanu, który jest ważny dla utrzymania regularności stolca. Gdy ograniczysz pokarmy bogate w węglowodany, takie jak owoce, warzywa i zboża, twoje ciało może nie otrzymywać wystarczającej ilości błonnika pokarmowego i może wystąpić zaparcie. Większość diet niskowęglowodanowych pozwala na włókniste zielone warzywa liściaste, więc zapewnienie odpowiedniego spożycia może złagodzić te efekty.
Ketoza
Jeśli spożycie węglowodanów jest ograniczone przez kilka tygodni, twoje ciało może wejść w stan metaboliczny zwany ketozą. Ketoza jest zaburzeniem charakteryzującym się nadmiernym nagromadzeniem związków zwanych ketonami, produktem ubocznym metabolizowania tłuszczów z diety. Ketony zwiększają wydalanie przez organizm wody i elektrolitów, takich jak sód, co powoduje utratę masy wody, co jest zwykle zgłaszane przez dietetyków o niskiej zawartości węglowodanów. Według Vanderbilt University ketoza kojarzy się z ospałością i ospałością, szczególnie w ciągu pierwszych dwóch tygodni od wejścia w stan, a także zaburza proces umysłowy i elastyczność fizyczną. Skutki ketozy są odwracalne i zwykle zanikają w ciągu kilku dni lub tygodni od przywrócenia spożycia węglowodanów do normalnego poziomu.
