Pigmentacja skóry wynika z obecności melaniny, czarno-brązowego białka występującego również we włosach oraz w określonych komórkach jelit i mózgu. Im wyższy poziom melaniny w skórze, tym ciemniejszy wydaje się.
Odcień skóry i poziomy pigmentacji zależą od wielu czynników: genetyka zazwyczaj określa ogólny kolor skóry, a czynniki środowiskowe, takie jak poziom ekspozycji na światło słoneczne, mogą przyczyniać się do pigmentacji skóry. Wiele niedoborów witamin może również wpływać na koloryt skóry, prowadząc do utraty pigmentacji skóry i bladej cery.
Blada skóra z niedoborem witaminy C.
Jedną witaminą, która może wpływać na pigmentację skóry, jest witamina C lub kwas askorbinowy. Witamina C w organizmie pomaga wytwarzać kolagen, białko niezbędne dla zdrowej skóry, paznokci, naczyń krwionośnych, włosów, tkanki łącznej, kości i wielu innych tkanek.
Niedobór witaminy C powoduje szkorbut, stan, który prowadzi do nienormalnie bladej skóry. Ponadto szkorbut może powodować uszkodzenie kości, utratę zębów oraz uszkodzenie naczyń krwionośnych i skóry.
Możesz zapobiec niedoborowi witaminy C i szkorbutowi, jedząc wiele owoców i warzyw, ponieważ wiele rodzajów produktów stanowi źródło kwasu askorbinowego. Owoce cytrusowe, truskawki i brokuły to dobre źródła żywności. Zalecane dzienne spożycie witaminy C wynosi 75 miligramów dla kobiet i 90 miligramów dla mężczyzn.
Niedobór kwasu foliowego zmienia pigmentację skóry
Niedobór witaminy B-9 lub kwasu foliowego może również prowadzić do utraty pigmentacji skóry. Poziomy kwasu foliowego w organizmie pomagają utrzymać metabolizm i przyczyniają się do produkcji energii, a także okazują się ważne dla rozwoju czerwonych krwinek.
Przewlekłe niedostateczne spożywanie kwasu foliowego może prowadzić do niedokrwistości z niedoboru kwasu foliowego, która może powodować bladość skóry i zmniejszać widoczność pigmentacji skóry. Ten stan prowadzi również do zmęczenia i bólów głowy, ponieważ twoje ciało nie ma dostępu do tlenu wymaganego do prawidłowego funkcjonowania. Kwas foliowy znajduje się w zielonych liściach, fasoli i sokach wzmocnionych. RDI kwasu foliowego dla dorosłych wynosi 400 mikrogramów.
Witamina B-12 może powodować brak pigmentacji
Niewystarczające spożycie wystarczającej ilości witaminy B12 lub kobalaminy może również prowadzić do braku pigmentacji skóry. Kobalamina pomaga w produkcji hemoglobiny, a także w rozkładzie składników odżywczych na energię w twoich tkankach.
Niedobór witaminy B-12 może prowadzić do niedokrwistości złośliwej, formy niedokrwistości, która powoduje zmęczenie, gorączkę, drętwienie i niewyjaśnioną wagę, a także bladą skórę. Osoby stosujące dietę roślinną, taką jak dieta wegańska lub surowa żywność, mogą być narażone na zwiększone ryzyko niedoboru witaminy B-12 i powinny spożywać suplementy witaminy B-12, aby uniknąć anemii i utraty pigmentacji skóry. Witamina B-12 występuje tylko w pokarmach dla zwierząt, takich jak jaja i mięso, a wskaźnik RDI B-12 wynosi 2, 4 mikrograma.
Pigmentacja skóry i witamina D.
Chociaż nie jest związany z niedoborem witaminy D, poziom pigmentacji w skórze może wpływać na poziom witaminy D w organizmie. Melanocyty, komórki wytwarzające pigment skóry, służą jako miejsce produkcji witaminy D w organizmie. Pod wpływem światła słonecznego melanocyty zaczynają syntetyzować witaminę D, a odpowiednie światło słoneczne pomaga zwalczyć niedobór witaminy D.
Twój poziom pigmentacji skóry pomaga określić, ile światła słonecznego potrzebujesz do wytworzenia wystarczającej ilości witaminy D: Osoby o jaśniejszej karnacji zwykle wymagają mniej światła słonecznego niż osoby o ciemnej karnacji. Porozmawiaj ze swoim lekarzem na temat odpowiedniej ekspozycji na słońce dla odcienia skóry, aby wygenerować wystarczającą ilość witaminy D, nie uszkadzając skóry przy nadmiernym nasłonecznieniu.
Witamina D jest również dostępna w produktach wzbogaconych, takich jak mleko i płatki zbożowe. RDI witaminy D wynosi 600 jednostek międzynarodowych.
