W ciągu pierwszych kilku godzin postu twoje ciało otrzymuje paliwo z zapasów glikogenu w wątrobie i mięśniach; glikogen jest rozkładany na glukozę. Gdy glikogen zniknie, twoje ciało rozkłada mieszankę zarówno tłuszczu, jak i mięśni, aby zapewnić mu potrzebne paliwo. Ilość utraconego mięśnia będzie zależeć od rodzaju postu oraz od ilości i rodzaju aktywności, w której uczestniczysz podczas postu.
Wskazówka
Podczas postu twoje ciało może wykorzystywać połączenie tłuszczu i mięśni jako paliwa. Jednak twoje ciało może preferować jedno źródło energii nad innym na podstawie twoich działań i rodzaju postu.
Post mięśni i tłuszczu
Twoje ciało gromadzi dodatkowe paliwo w mięśniach i wątrobie w postaci glikogenu, co wystarcza, aby utrzymać twoje ciało przez pierwsze kilka godzin postu. Chociaż białko nie stanie się głównym paliwem dla twojego organizmu, zaczniesz używać białka do przynajmniej niektórych potrzeb energetycznych, gdy tylko znikną zapasy glikogenu.
Twoje ciało musi rozkładać zarówno tłuszcz, jak i mięśnie, aby uzyskać wszystkie niezbędne składniki do wytworzenia glukozy, którą mózg wykorzystuje jako paliwo, ponieważ głównych składników tkanki tłuszczowej, zwanych kwasami tłuszczowymi, nie można przekształcić w glukozę.
Post i skład ciała
Zarówno post na co dzień, jak i całodzienny post pomagają zmniejszyć wagę i tkankę tłuszczową, zgodnie z artykułem przeglądowym opublikowanym w Nutrition Reviews w 2015 roku. Jednak nie cała waga, którą tracisz z tego rodzaju postem, pochodzi z tłuszczu. W badaniu opublikowanym w The American Journal of Clinical Nutrition w 2005 r. Ludzie, którzy próbowali przez 21 dni co drugi dzień tracili około 2, 5 procent masy ciała, część z mięśni, a część z tłuszczu.
Ćwiczenia w celu ograniczenia utraty mięśni
Przerywany post polega na tym, aby nie jeść przez określoną liczbę godzin w ciągu dnia lub tylko pościć co drugi dzień, zamiast nie jeść przez cały okres postu.
Badanie opublikowane w czasopiśmie Journal of International Society of Sports Nutrition w 2014 r. Wykazało, że jedzenie tylko w ciągu ośmiogodzinnego okna w ciągu dnia i głodzenie przez pozostałe 16 godzin - plus wykonywanie czterech treningów oporowych tygodniowo - doprowadziło do poprawy składu ciała, ale sam ten rodzaj przerywanego postu lub treningu oporowego nie pomógł znacząco poprawić składu ciała. Trening oporowy pomógł ludziom utrzymać mięśnie podczas odchudzania z powodu przerywanego postu.
Można również zwiększyć utratę tłuszczu i zminimalizować utratę mięśni, wykonując treningi cardio o umiarkowanej intensywności trzy do pięciu dni w tygodniu podczas 12–14 godzinnych mini postów i przestrzegając diety o niskiej zawartości tłuszczu i niskim indeksie glikemicznym, zgodnie z do innego badania opublikowanego w Medical Hypotheses w 2009 roku.
Przerywany post a zmniejszone kalorie
Według badania opublikowanego w International Journal of Obesity w 2011 r. Po diecie o obniżonej kaloryczności i przerywanym poście są równie skuteczne w odchudzaniu, ale przerywany post był nieco lepszy w zmniejszaniu oporności na insulinę. Obie grupy doświadczyły podobnych strat tkanki tłuszczowej i mięśni, więc przerywany post nie wydaje się lepszy dla utrzymania mięśni podczas utraty wagi.
Inne badanie, opublikowane w Menopauzie w 2012 r., Wykazało podobne wyniki w odniesieniu do zmian w składzie ciała i utraty masy ciała między stosowaniem diety ciągłej restrykcyjnej a dietą przerywaną ograniczającą. Na diecie o obniżonej kaloryczności około 25 procent odchudzania zwykle pochodzi z mięśni, chyba że uczestniczysz w treningu oporowym, który pomaga utrzymać mięśnie.
Biorąc pod uwagę swoje kalorie
Post może również spowolnić metabolizm, jeśli zjesz za mało kalorii, co zwiększa ryzyko odzyskania utraconej wagi po powrocie do normalnego jedzenia. Ta odzyskana waga najprawdopodobniej przybrałaby postać tłuszczu, dzięki czemu procent tłuszczu w ciele mógłby faktycznie być wyższy niż przed pójściem na dietę.
Diety zapewniające mniej niż 1200 kalorii dziennie nie są zalecane kobietom, a mężczyźni powinni jeść co najmniej 1800 kalorii dziennie, aby uniknąć niedoborów składników odżywczych i spowolnienia metabolizmu.
