Rośliny przyjmują sole mineralne i wodę w procesie zwanym osmozą. Sól i cukier w wodzie glebowej mogą niekorzystnie wpływać na rośliny. Życie roślinne wymaga soli mineralnych, ale rośliny wytwarzają cukry poprzez metabolizm i nie wymagają dodatku cukru.
Osmoza komórek roślinnych
Colorado State University wyjaśnia, że osmoza to dyfuzja wody przez błonę. Ruch przez membranę generuje ciśnienie osmotyczne. Membrana jest przepuszczalna, co umożliwia swobodny przepływ wody, ale nie rozpuszczonych cząsteczek ani jonów. Solute odnosi się w tym przypadku do cukru i soli rozpuszczanych w wodzie.
Ruch przez membranę
Zmieniające się stężenia cząsteczek substancji rozpuszczonych i jonów na powierzchni błony powodują zmienne stężenia cząsteczek wody po obu stronach błony. Ruch przez membranę ma miejsce, gdy woda przepływa z boku o niższym stężeniu substancji rozpuszczonej na stronę o wyższym stężeniu substancji rozpuszczonej, informuje CSU. Gdyby po obu stronach błony istniała czysta woda, różnica ciśnienia osmotycznego wynosiłaby zero.
Wpływ cukru
Ściany komórkowe roślin stają się spuchnięte i sztywne, gdy komórki wypełnią się wodą. Innymi słowy, komórki stają się jędrne lub spuchnięte i twarde, gdy w komórkach narasta ciśnienie osmotyczne. To działanie zapobiega więdnięciu liści rośliny i pozwala jej wstać w słońcu, pisze nauczyciel biologii Nigel D. Purchon na swoim websute. Kupujący dodaje, że po dodaniu stężonego roztworu cukru ściany komórkowe kurczą się i odsuwają od siebie - i roślina więdnie. Cukier obniża potencjał osmotyczny wody obecnej w glebie, dzięki czemu roślina ma mniej wody do pobrania z gleby.
Wpływ soli
Rośliny wymagają soli mineralnych do przetrwania. Jednak słona woda w wysokim stężeniu odwadnia roślinę. Wysokie stężenie substancji rozpuszczonej w glebie odciąga wodę z komórek roślinnych poprzez osmozę i osadza ją w glebie. Witryna internetowa Przewodnika zarządzania zasoleniem informuje, że różne gatunki roślin mają różne tolerancje poziomów soli w glebie. Uraz rośliny występuje, gdy poziomy tolerancji zostaną osiągnięte lub przekroczone.
Widoczne ślady zbyt dużej ilości soli
W Przewodniku zarządzania zasoleniem podano, że łagodne do umiarkowanego stężenie soli wykazuje zahamowanie wzrostu i mniejszy plon kwiatów, owoców lub warzyw. Oznaki wysokiego stężenia soli obejmują żółknięcie i brązowienie liści. Przy bardzo wysokich stężeniach soli gleba staje się twarda i krucha, a roślina straci liście i może umrzeć.
