Historycy wskazują na pierwsze igrzyska olimpijskie w 776 rpne w Grecji jako narodziny lekkoatletyki. Od tego czasu sport toru ewoluował i stał się standardowym nośnikiem doskonałości biegowej, od 50-metrowego wyścigu do 26, 2-kilometrowego maratonu, a także podczas skoków, rzutów i skoków w terenie, które składają się na Dziesięciobój. Od początków olimpiady greckiej po ustanowienie w szeregach kolegialnych; ogólnoświatowy, profesjonalny obwód; a teraz regularny sport uniwerek dla drużyn szkół młodzieżowych, lekkoatletyka jest podstawą świata sportu.
Nowoczesne początki
Oprócz pochodzenia lekkoatletycznego na igrzyskach olimpijskich szeregi kolegialne były odpowiedzialne za jego zwiększoną popularność na całym świecie i zawody. Pierwsze nowoczesne spotkanie na torach odbyło się w Anglii w 1864 roku między uniwersytetami w Oxfordzie i Cambridge. W Stanach Zjednoczonych Międzyuczelniane Stowarzyszenie Sportowców Amatorów z Ameryki zorganizowało pierwsze kolegium lekkoatletyczne w 1873 roku. Stowarzyszenie kierowało amerykańskimi boiskami aż do 1980 roku, kiedy to Athletic Union / USA zastąpiło go jako organ zarządzający. Wreszcie w 1992 r. Stany Zjednoczone Ameryki lekkoatletyka (USATF) przejęły funkcję obecnego organu zarządzającego w Ameryce.
Uruchamianie faktów dotyczących zdarzeń
Zawody biegowe na torze składają się z krótkich dystansów sprintu 100, 200 i 400 metrów, 800-metrowego wyścigu i dystansu 1600, 3000, 3200 i 5000 metrów. W innych zawodach zawodnicy biegają i skaczą przez przeszkody, przy czym kobiety pokonują 100 metrów, mężczyźni pokonują 110 metrów i 400-metrowe przeszkody wykonane przez obie płcie. Zawody sztafetowe są prowadzone z czterema biegaczami na drużynę, z których każdy wykonuje jedną czwartą całkowitego dystansu wyścigu. Członkowie zespołu sztafetowego niosą pałeczkę, która jest następnie przekazywana odpowiednim członkom drużyny. Dystans maratonu 26, 2 mil / 42, 2 kilometrów jest ogólnie zarezerwowany na igrzyska olimpijskie i międzynarodowe, a także maratony regionalne.
Fakty dotyczące zdarzeń terenowych
Terenowe wydarzenia na torze to skok w dal, potrójny skok, skok o tyczce, rzut dyskiem, pchnięcie kulą i skok w dal. Istnieją również dwudniowe wydarzenia zwane Decathlon (łaciński „Dec” odnosi się do 10 wydarzeń) i Heptathlon (siedem wydarzeń). Zawodnicy Decathlonu wykonują 100-metrowy sprint, skok w dal, pchnięcie kulą, skok wzwyż i 400-metrowy wyścig pierwszego dnia, oraz 110-metrową przeszkodę, dysk, skok o tyczce, oszczep i 1500-metrowy bieg drugiego dnia. Zawodnicy heptatlonu wykonują 200-metrowy bieg, 100-metrową przeszkodę, skok wzwyż i strzał postawiony pierwszego dnia, a następnie rzucają oszczep, skok w dal i ścigają się na 800 metrach drugiego dnia.
Obuwie lekkoatletyczne
Większość obuwia do zawodów lekkoatletycznych nazywana jest kolcami, które mają bardzo minimalną wagę, z agresywną przyczepnością dzięki zastosowaniu ostrych metalowych kolców o różnych długościach wkręconych w spód buta. Sprinterzy używają kolców bez amortyzacji, ponieważ cały ich bieg odbywa się na podstawie stopy. Biegacze na średnim dystansie używają kolców z niewielką amortyzacją pod piętą, a zawodnicy na dystans mają amortyzację od połowy stopy do pięty. Skoczkowie i skoczkowie używają kolców podobnych do kolców sprintu z opcją kolców pięty. Miotacze noszą buty z gładkim, miękkim gumowym dnem bez kolców, aby poprawić technikę wirowania.
Śledź odległość i projekt
Chociaż pierwszy wyścig olimpijski w Grecji w 776 rpne miał 600 stóp długości, dzisiejszy współczesny tor ma owalny kształt, a odległość wynosi 400 metrów z ośmioma pasami. W Stanach Zjednoczonych wcześniejsze trasy mierzyły 440 jardów. Najwcześniejsze utwory mają powierzchnię ziemi i popiołów. Dzisiejsze nowoczesne tory składają się z syntetycznych, gumowych kompozytowych powierzchni, które są trwałe i zbudowane dla lepszej przyczepności dla sportowców. Standardowa odległość dla dzisiejszego toru wewnętrznego wynosi 200 metrów, z 4 do 8 pasami i zakrętami ze względu na mały promień skrętu. Podczas gdy większość torów wewnętrznych zbudowanych jest z materiałów syntetycznych, niektóre są wykonane z drewna i twardych powierzchni z włókien.
