Może ci się wydawać, że ludzie jedzący robaki są zarezerwowani dla biletów telewizyjnych, ale niekoniecznie tak jest. W rzeczywistości ludzie w prawie 90 krajach jedzą owady i robaki. W Stanach Zjednoczonych większość ludzi uważa jedzenie robaków za narzędzie przetrwania tylko wtedy, gdy są pozostawione na zewnątrz. Ale znany szef kuchni David George Gordon chce zmienić zdanie ludzi na temat owadów i robaków. W swojej książce „The Eat-A-Bug Cookbook” nazywa Superworm Tempura z sosem śliwkowym, Fried Green Tomato Hornworm i Alpha-Bait Soup.. ”
Robaki dla smakoszy
W niektórych częściach Azji, Afryki i Ameryki Łacińskiej ludzie regularnie jedzą robaki. Niektóre restauracje w Stanach Zjednoczonych wskoczyły na modę, aby zaoferować coś innego patronom, którzy uważają się za „smakoszy” lub chcą się pochwalić swoimi przyjaciółmi. Jednak jedzenie robaków raz na niebieskim księżycu w restauracji i regularne spożywanie ich w ramach normalnej diety to dwa różne zwierzęta. W rzeczywistości ludzie, którzy regularnie jedzą owady w ramach kultury, zazwyczaj robią to z konieczności. Gdy ludzie wejdą do królestwa klasy średniej, ich repertuar zjadający robaki prawdopodobnie upadnie i będą skłonni faworyzować mięso, zgodnie z Gabriella Petrick, historyk żywności cytowany na MSNBC.
Studiowanie kultury
Royal Society, akademia najwybitniejszych naukowców na świecie, opublikowała badanie na temat zawartości składników pokarmowych w dżdżownicach w swoim imiennym dzienniku „The Royal Society” w styczniu 2003 r. Naukowcy badali nawyki żywieniowe mieszkańców Wenezueli Yekuana, którzy tradycyjnie jedzą dwa rodzaje dżdżownic - jeden typ, który żyje w błotnistych strumieniach, a drugi, który żyje na dnie lasu. Ludzie Yekuana jedzą robaki na świeżo po podgrzaniu ich w wodzie lub palą robaki nad ogniem.
Białko i minerały
Robaki zawierają białko porównywalne z białkiem, które otrzymujesz po spożyciu jaj i mleka krowiego, a ludzie Yekuana uważają, że mają one również pewne zastosowania lecznicze. Dają robaki osobom cierpiącym na malarię i kobietom, które właśnie rodziły. Robaki i maniok są kobietami, które jedzą w rzeczywistości przez miesiąc po porodzie. Badanie Royal Society wykazało również, że dżdżownice zawierają znaczne ilości wapnia, podobne do tego, co można uzyskać z mleka krowiego i sera. Dżdżownice są również źródłem żelaza, magnezu, potasu, fosforu i miedzi.
Robaki pasożytnicze
Mimo że wyglądają podobnie, nie należy mylić dżdżownic, które są jadalne dla ludzi, z glistami, które są pasożytami, które zarażają ludzi. Dżdżownice żyją same z siebie jako wolny gatunek i jedzą substancje znajdujące się w glebie, podczas gdy glista jest pasożytem, który żyje i żywi się w jelitach człowieka. Owsiki można dostać z powodu złych warunków sanitarnych i złej higieny, szczególnie w ciepłym tropikalnym klimacie. Unikaj glisty poprzez częste mycie rąk, mycie owoców i warzyw przed jedzeniem oraz odrobaczanie zwierząt.
