Sum to rodzaj białej ryby, która może żyć zarówno w wodzie słodkiej, jak i słonej. Chociaż możesz je kojarzyć z kuchnią kreolską i cajunską, w rzeczywistości istnieją tysiące rodzajów sumów, które są przygotowywane na różne sposoby. Ryby te są znane z tego, że są bogate w witaminy, minerały i kwasy tłuszczowe omega.
Sum na całym świecie
Sumy są spożywane na całym świecie, w tym w Ameryce Północnej, Azji, Europie i Afryce. Chociaż wiele gatunków sumów może się znacznie różnić, ogólnie uważa się je za niedrogie, wszechstronne ryby, niezależnie od tego, gdzie je znaleziono.
W Ameryce Północnej sum kanałowy , pochodzący z rzeki Missisipi, jest jednym z najczęściej spożywanych gatunków. Amerykanie spożywają średnio 15 funtów owoców morza rocznie. Ponad pół funta tej kwoty jest hodowane w sumach amerykańskich. Sum w Ameryce jest spożywany w różnych formach, od smażonego w głębokim tłuszczu do poczerniałego lub w gulaszu.
Bez względu na rodzaj suma, ryby te są uważane za wszystkożerne, jedzące rośliny, owady, skorupiaki, inne ryby, a nawet małe ssaki lądowe lub gady. Ta różnorodna dieta oznacza różnicę w żywieniu między sumami hodowlanymi i dzikimi. Oznacza to również, że jako drapieżniki sumy mogą wyhodować dość duże ryby. Sumy są faktycznie uważane za największe ryby słodkowodne w Europie.
Wartości odżywcze suma
Sumy są dobrym źródłem białka, z 49 procentami dziennej wartości w jednym filecie (około 159 gramów). Każda 159 gramowa porcja suma kanałowego zawiera również następujące witaminy i minerały:
- 10 procent dziennej wartości (DV) witaminy E.
- 38 procent DV dla tiaminy (witaminy B1)
- 7 procent DV dla ryboflawiny (witaminy B2)
- 18 procent DV dla niacyny (witaminy B3)
- 10 procent DV dla kwasu pantotenowego (witamina B5)
- 15 procent DV dla witaminy B6
- 65 procent DV dla witaminy B12
- 8 procent DV dla miedzi
- 9 procent DV dla magnezu
- 32 procent DV dla fosforu
- 14 procent DV dla potasu
- 29 procent DV dla selenu
- 8 procent DV dla cynku
W sumach występują również niewielkie ilości (od 1 do 4 procent) większości innych niezbędnych witamin i minerałów, w tym witaminy A, kwasu foliowego, witaminy C, wapnia, żelaza i manganu. Zawierają również inne składniki odżywcze, takie jak cholina i są dobrym źródłem zdrowych, niezbędnych tłuszczów. Sum ma zarówno kwasy tłuszczowe omega-3, jak i omega-6.
Farmed vs. Wild Catfish
Podobnie jak wiele innych stworzeń, żywienie sumów może się różnić w zależności od tego, czy są hodowane, czy dzikie. Białko i minerały w obu typach sumów są w przybliżeniu takie same. Jednak zawartość witamin ma pewne zasadnicze różnice. Na jeden filet przypada 199 procent DV dla witaminy D w sumie dzikim, w porównaniu z żadnym w sumach hodowlanych. Jednak tylko 22 procent DV dla tiaminy (witaminy B1) w tej samej ilości dzikiego suma, w porównaniu do 38 procent w sumach hodowlanych.
W dzikim sumie jest też mniej kwasów tłuszczowych omega-6, a więcej kwasów tłuszczowych omega-3. To właściwie dobra rzecz, ponieważ większość zachodnich diet jest już bogata w kwasy tłuszczowe omega-6, a wysoka zawartość omega-3 jest w rzeczywistości jedną z głównych korzyści zdrowotnych spożywania ryb. Oznacza to, że jedzenie dziko żyjących sumów może być dla Ciebie lepsze, ponieważ może pomóc utrzymać zdrowy, niski stosunek kwasów tłuszczowych omega-6 do omega-3.
Korzyści zdrowotne dla suma
Korzyści z suma pochodzą z jego składników odżywczych. Chociaż sum nie jest uważany za tłustą rybę jak łosoś, nadal jest dobrym źródłem kwasów tłuszczowych omega. W szczególności kwasy tłuszczowe omega-3, takie jak kwas eikozapentaenowy (EPA) i kwas dokozaheksaenowy (DHA), są dobre dla mózgu, serca, układu odpornościowego i oczu.
Sum jest również dobrym źródłem witaminy B12, składnika odżywczego, który zwykle występuje tylko w produktach pochodzenia zwierzęcego. Ten składnik odżywczy jest ważny dla zdrowia, ponieważ pomaga organizmowi wytwarzać DNA oraz utrzymuje prawidłowe funkcjonowanie nerwów i komórek krwi.
Ogólnie sum jest dobry dla zdrowia, ponieważ jest wypełniony różnymi składnikami odżywczymi. Jednak jeśli jesteś w ciąży lub karmisz piersią, możesz wybrać suma hodowlanego zamiast dzikiego. Wynika to z faktu, że metale ciężkie, takie jak rtęć, czasami znajdowano w dzikich sumach.
Metale ciężkie w sumach
Tradycyjnie sum uważany jest za rybę o niskiej zawartości rtęci. W rzeczywistości Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków zaleciła spożywanie do 12 uncji ryb i skorupiaków o niskiej zawartości rtęci co tydzień. Odnoszą się one w szczególności do łososia, konserwowanego tuńczyka lekarskiego, mintaja, krewetek i suma, a jednocześnie doradzają ludziom, aby unikali dużych drapieżnych ryb. Sum jest wymieniony jako jeden z „najlepszych wyborów” ryb, które można spożywać.
Sumy hodowane są prawdopodobnie dozwolone tylko do pewnego momentu. Jest również mało prawdopodobne, aby wykazywały szczególnie zachowania drapieżne, biorąc pod uwagę, jak zwykle hodowane są ryby hodowlane. Jednak sumy dziko żyjące, które mogą stać się bardzo duże, będą z czasem zużywać większą ofiarę. Większe ryby zwykle gromadzą w swoich ciałach rtęć i inne metale ciężkie.
Kilka badań, w tym badanie z 2014 r. W czasopiśmie Chemosphere i badanie z 2013 r. W czasopiśmie Journal of the Asiatic Society of Bangladesz, Nauka badały akumulację metali ciężkich w sumach. Nadmierne ilości rtęci, miedzi, kadmu, chromu i ołowiu znaleziono w dzikich sumach w całej Europie i Azji.
Częste spożywanie tych metali ciężkich może powodować problemy neurologiczne i uszkodzenie narządów. Oznacza to, że jeśli szczególnie poszukujesz ryb o niskiej zawartości rtęci i innych metali ciężkich, mniejsza, hodowlana odmiana suma może być bezpieczniejszą opcją.
