Jabłka mają stosunkowo wysoką zawartość błonnika pokarmowego. Dla kogoś, kto ma do czynienia z zaparciami w wyniku zespołu jelita drażliwego lub IBS, jedzenie ich może często okazać się korzystne. Błonnik pokarmowy może pomóc zmiękczyć stolec, znacznie ułatwiając jego przekazywanie. Inni chorzy na IBS mogą jednak nie mieć takich samych wyników. Jabłka - i inne surowe owoce - mogą wywoływać, a nawet pogarszać objawy IBS ze wzrostu gazu jelitowego.
Błonnik pokarmowy
Błonnik pokarmowy w jabłkach - i innych owocach, warzywach i pełnych ziarnach - ma tendencję do przechodzenia przez żołądek i jelito cienkie stosunkowo nienaruszone. Dopiero gdy błonnik dotrze do jelita grubego, zaczyna się rozpadać, ale rozpad ten nie jest wynikiem kwasów i enzymów. Zamiast tego bakterie ułatwiają proces, wytwarzając produkty uboczne wodoru, dwutlenku węgla, a czasem metanu. Łącznie te trzy są inaczej znane jako gaz jelitowy.
Efekty
Wraz z tym gazem możesz również zacząć odczuwać wzdęcia, a także inne objawy związane z IBS, takie jak ból brzucha, skurcze i biegunka. Jak każdy stan trawienny, objawy mogą mieć nasilenie od łagodnego do ciężkiego. W rzeczywistości osoby cierpiące na IBS z bardziej wrażliwymi nerwami mogą odczuwać duży dyskomfort podczas dodawania błonnika do diety, ostrzega Narodowy Instytut Cukrzycy oraz Chorób Trawiennych i Nerek.
Środki samoopieki
Leczenie gazu i wzdęcia często wymaga środków samoopieki. Najbezpieczniejszym zakładem jest wyeliminowanie wyzwalaczy. Jeśli jabłka są problematyczne, odetnij je od diety, przynajmniej na krótko. Możesz również złagodzić objawy, jedząc mniejsze posiłki, pijąc dużo płynów i regularnie ćwicząc.
Po pokrojeniu jabłek i innych produktów bogatych w błonnik zacznij włączać je z powrotem do diety. Zacznij powoli, zwiększając spożycie z tygodnia na tydzień. Ta metoda może pomóc ci znaleźć dobry poziom spożycia błonnika, który nie zaostrzy objawów IBS.
Interwencja medyczna
Jeśli samoopieka nie poprawi IBS lub gazu i wzdęć związanych ze stanem, porozmawiaj z lekarzem lub dietetykiem. Specjaliści medyczni mogą ustalić najbardziej odpowiednią dietę w oparciu o twoje zdrowie, wagę i objawy. Lekarz może również zalecić przyjmowanie leków w celu złagodzenia objawów. Leki przeciwbiegunkowe mogą okazać się korzystne dla niektórych osób, ponieważ inne mogą wymagać leków antycholinergicznych, które mogą złagodzić skurcze mięśni poprzez zmianę autonomicznego układu nerwowego. Możesz także zaobserwować poprawę w przypadku antybiotyków lub antagonistów receptorów nerwowych.
