Wskaźnik masy ciała (BMI), formuła uzyskana z twojego wzrostu i masy ciała, jest dominującym wskaźnikiem w społeczności medycznej zdrowej masy ciała. BMI ma jednak swoich krytyków, ponieważ nie uwzględnia obwodu talii ani wieku. Na przykład u osób starszych badania mają mieszany wpływ nieznacznie podwyższonego BMI na zdrowie seniorów i śmiertelność, co wskazuje, że wytyczne mogą być zbyt restrykcyjne dla osób powyżej 60. roku życia.
Cel, powód
BMI jest wiarygodnym wskaźnikiem tkanki tłuszczowej w porównaniu z bardziej bezpośrednimi pomiarami, takimi jak podwodne ważenie, zgodnie z amerykańskimi Centrami Kontroli i Zapobiegania Chorób lub CDC. CDC ostrzega jednak, że BMI nie jest narzędziem diagnostycznym, a osoba uznana za otyłą na podstawie swojego BMI powinna przejść dalsze badania w celu ustalenia faktycznego odsetka tkanki tłuszczowej i ogólnego ryzyka dla zdrowia.
Definicje
Twoje BMI jest wynikiem obliczeń wykorzystujących Twój wzrost i aktualną wagę. W standardowych miarach podziel swoją wagę w funtach przez kwadrat wzrostu w calach pomnożony przez 703: aktualna waga / (wysokość X wysokość) X 703. Dopuszczalny zakres BMI wynosi od 18, 5 do 24, 9. BMI poniżej 18, 5 uważa się za niedowagę, podczas gdy BMI między 25 a 29, 9 uważa się za nadwagę. BMI powyżej 30 są oznaczone jako otyłe.
BMI u seniorów
Oznaczenie nadwagi - BMI między 25 a 29, 9 - jest wskaźnikiem ryzyka zgonu z przyczyn ogólnych i sercowo-naczyniowych u młodszych dorosłych, ale u seniorów tendencja ta wydaje się odwracać. Badanie Yale przeprowadzone w 2001 r. Z wykorzystaniem amerykańskich wytycznych klinicznych National Heart, Lung and Blood Institute dotyczących identyfikacji, oceny i leczenia nadwagi i otyłości u dorosłych nie wykazało korelacji między seniorami z umiarkowaną nadwagą a podwyższoną śmiertelnością. W rzeczywistości uczestnicy badania oznaczeni nadwagą mieli niższą śmiertelność niż osoby w dopuszczalnym zakresie, co sugeruje, że idealna waga dla seniorów, mierzona za pomocą BMI, jest być może zbyt restrykcyjna.
Składu ciała
Z wiekiem tracisz masę mięśniową. Nazywa się to sarkopenią, a gdy masa mięśniowa maleje, tkanka tłuszczowa centralizuje się, wypełniając luki, że tak powiem. W miarę starzenia się masz tendencję do gromadzenia większej ilości tłuszczu, utrzymując w ten sposób stałą lub nieznacznie zwiększającą się wagę. Sarkopenia u otyłych pacjentów w podeszłym wieku jest związana z upośledzeniem czynnościowym i niepełnosprawnością, więc górne zakresy BMI wskazujące na otyłość mogą wskazywać na złe wyniki zdrowotne u osób starszych i młodszych. Sugeruje to, że idealny przedział wagowy dla seniorów leży gdzieś pomiędzy górną granicą dobrego zdrowia młodszych dorosłych a otyłością, która jest szkodliwa dla pacjentów w każdym wieku. Badanie Yale stwierdza, że 27, a nie 25, być może powinno być idealną górną granicą BMI u osób starszych.
Utrata masy ciała u seniorów
Leczenie osób starszych z BMI w zakresie umiarkowanie nadwagi, takich jak młodsi dorośli, może mieć negatywny wpływ na ogólny stan zdrowia i śmiertelność. Ograniczona dieta kaloryczna u starszych pacjentów, którzy nie są otyli, jest skorelowana z negatywnymi skutkami zdrowotnymi, mówi dr Harlan M. Krumholz, który prowadził badanie Yale. Potencjalna szkoda dla osób starszych spowodowana utratą masy ciała spowodowaną dietą wspiera mniej sztywną definicję „idealnej wagi” dla seniorów.
