W twoim ciele są trzy rodzaje mięśni: mięśnie gładkie, sercowe i szkieletowe. Każdy typ ma charakterystyczne cechy i funkcje.
Wskazówka
Każdy rodzaj komórek mięśniowych ma charakterystyczną rolę. Podstawowe typy mięśni obejmują:
- Gładkie mięśnie, które znajdują się wokół pustych narządów i pomagają im wykonywać swoje funkcje
- Mięśnie sercowe, które umożliwiają bicie serca
- Mięśnie szkieletowe, które umożliwiają ruch twojego ciała
Funkcje gładkich mięśni
Gładkie włókno mięśniowe znajduje się w podszewce narządów wewnętrznych w całym ciele i ogólnie mimowolnie kurczy się i rozluźnia - w przeciwieństwie do mięśni szkieletowych. Jego specyficzne funkcje różnią się w zależności od jego położenia w ciele. Komórki mięśni gładkich mają wygląd wrzeciona pod mikroskopem, w przeciwieństwie do mięśni szkieletowych, które wydają się prążkowane.
W wielu przypadkach mięśnie gładkie pomagają popychać lub napędzać płyny lub żywność. Na przykład w układzie żołądkowo-jelitowym skurcze mięśni gładkich są odpowiedzialne za przenoszenie pokarmu przez żołądek i jelita. U mężczyzn wypychają nasienie z penisa, au kobiet odpowiadają za skurcze podczas ciąży i porodu.
W układzie sercowo-naczyniowym mięśnie gładkie wyrównują naczynia krwionośne i mogą zmieniać ciśnienie i przepływ krwi poprzez kurczenie się i relaksację w celu zmiany oporu naczyń krwionośnych. Wpływa również na oddychanie, ponieważ może zmieniać rozmiar oskrzeli lub gałęzi dróg oddechowych, w płucach.
Inne funkcje mięśni gładkich obejmują:
- Regulacja przepływu moczu w układzie nerkowym
- Podnosząc włosy na skórze
- Rozszerzający i zwężający się rozmiar źrenicy
- Zmiana kształtu soczewki w oku
Zespół Dysfunkcji Gładkich Mięśni
Zaburzenia wpływające na mięsień gładki ciała są rzadkie. Jeden z takich stanów, wielosystemowy zespół dysfunkcji mięśni gładkich, występuje niezwykle rzadko i może być spowodowany mutacją genu. Zaburzenie to powoduje upośledzenie mięśni gładkich w całym ciele. Niektóre objawy mogą obejmować:
- Osłabiony pęcherz
- Hipoperistalizacja lub osłabione skurcze mięśni gładkich w żołądku i jelitach niezbędne do trawienia pokarmu
- Choroba płuc
- Nieprawidłowości w naczyniach krwionośnych
- Tętniaki
- Rozszerzone źrenice
- Nieprawidłowości istoty białej w mózgu
Jeśli stan występuje u noworodka, jednym z objawów może być przetrwały przewód tętniczy. Płód ma naczynie krwionośne omijające płuca, ponieważ w macicy nie ma powietrza do oddychania. Kiedy dziecko się rodzi, naczynie to powinno się zamknąć, ponieważ dziecko oddycha i nie potrzebuje krwi, aby ominąć płuca. Przetrwały przewód tętniczy to brak zamknięcia tego naczynia.
Funkcje mięśnia sercowego
Serce składa się z mięśnia sercowego. Jest pod mimowolną kontrolą, w przeciwieństwie do mięśni szkieletowych, i jest moderowany przez układ hormonalny i nerwowy. Komórki mięśnia sercowego zwykle wytwarzają energię przy metabolizmie tlenowym i mają zdolność do magazynowania tlenu w mioglobinie komórek. Serce składa się przede wszystkim z komórek kurczliwych mięśnia sercowego, które pozwalają mu bić.
Około 1 procent mięśnia sercowego składa się z włókien mięśniowych zwanych komórkami przewodzącymi mięsień sercowy. Włókna te są mniejsze niż komórki kurczliwe i pozwalają sercu wykazywać wyjątkową cechę wśród komórek mięśniowych, ponieważ generują własny rytm skurczu.
Celem mięśnia sercowego jest spowodowanie bicia serca i pompowania krwi w całym ciele. Kiedy włókna mięśniowe się rozluźniają, krew może dostać się do komór serca. Krew jest następnie wypompowywana z serca, gdy mięsień sercowy kurczy się. Stamtąd krąży po całym ciele.
Kardiomiopatia i niewydolność serca
Kardiomiopatia jest zaburzeniem, które wpływa na mięsień sercowy i powoduje, że serce bije mniej skutecznie. Może również powodować utratę rytmu i nieregularne bicie. Ten stan może być spowodowany infekcją wirusową lub bakteryjną, spożywaniem alkoholu, zażywaniem narkotyków, nadciśnieniem, wrodzonymi wadami serca, chemioterapią lub zaburzeniami mięśni, takimi jak dystrofia mięśniowa.
Zaburzenie to, w przeciwieństwie do wielu innych chorób serca, często występuje u młodszych pacjentów i z czasem powoduje zmianę kształtu serca. Istnieje kilka rodzajów kardiomiopatii, które w różny sposób wpływają na mięsień sercowy. Obejmują one:
- Przerostowa kardiomiopatia, pogrubienie mięśnia sercowego w lewej komorze
- Kardiomiopatia rozstrzeniowa, powiększona i rozciągnięta jama serca, która zapobiega normalnemu skurczowi i rozluźnieniu mięśnia sercowego
- Ograniczająca kardiomiopatia, usztywnienie mięśnia sercowego
- Arytmogenna dysplazja prawej komory - występuje, gdy mięsień sercowy w prawej komorze zostaje zastąpiony blizną lub tłuszczem
Inne choroby serca
Serce jest również podatne na inne warunki, których często można uniknąć. Jedną z najczęstszych jest choroba wieńcowa, stwierdza Centers for Disease Control and Prevention.
Zaburzenie to jest spowodowane nagromadzeniem płytki w tętnicach i ogranicza przepływ krwi do serca, zmniejszając ilość tlenu i składników odżywczych otrzymywanych przez mięsień sercowy. W końcu może osłabić mięsień sercowy i spowodować nieregularne bicie serca. Najczęstszym objawem choroby wieńcowej jest dławica piersiowa lub ból w klatce piersiowej.
Czynniki ryzyka choroby wieńcowej obejmują palenie, nadwagę, niewłaściwą dietę, niski poziom aktywności fizycznej i wysokie ciśnienie krwi lub podwyższony poziom cholesterolu. Można temu zaradzić poprzez zmianę stylu życia, w tym zwiększenie aktywności fizycznej i zdrowszą dietę oraz leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi, podwyższonego cholesterolu i arytmii. W ciężkich przypadkach może być wymagana operacja w celu przywrócenia przepływu krwi.
Innym częstym stanem jest zawał serca lub zawał mięśnia sercowego. Ataki serca są zwykle spowodowane chorobą wieńcową, gdy przepływ krwi nie dociera do części serca. Chociaż rzadkie, mogą być również spowodowane nagłym skurczem tętnicy wieńcowej, który odcina przepływ krwi. Uszkodzenie mięśnia sercowego może wystąpić, jeśli leczenie nie zostanie zapewnione, a przepływ krwi pozostanie odcięty.
Ostrzeżenie
Funkcja komórek mięśni szkieletowych
Mięśnie szkieletowe łączą się z twoim szkieletem i są odpowiedzialne za ruch i stabilizację twojego ciała. Ich funkcje obejmują:
- Dobrowolna kontrola
- Długi, cylindryczny kształt
- Prążkowany wygląd pod mikroskopem
- Owinięty w tkankę łączną w celu utrzymania struktury podczas skurczu
Kiedy myślisz o mięśniach szkieletowych, ruch twojego ciała jest prawdopodobnie najważniejszą rzeczą, jaka przychodzi ci na myśl. Te komórki mięśniowe są tymi, na które celujesz, gdy uderzasz na siłownię, i dają ci kontrolę nad ciałem i kończynami. Oprócz tworzenia ruchu, mają one także możliwość zatrzymania ruchu i utrzymania ciała lub części ciała w bezruchu.
Mięśnie szkieletowe zapewniają stabilizację twojego ciała. Pomagają utrzymać postawę i równowagę. Mięśnie te stabilizują również stawy i utrzymują je w prawidłowej pozycji.
Te dobrowolne włókna mięśniowe odgrywają ważną rolę w ochronie narządów wewnętrznych, zapewniając wsparcie dla utrzymania ich w miejscu na brzuchu i chroniąc je przed uderzeniami zewnętrznymi. Włókna mięśni szkieletowych zapewniają również dobrowolną kontrolę oddawania moczu, wypróżnień i połykania.
Wreszcie pomagają regulować temperaturę ciała. Kiedy mięśnie kurczą się, wytwarzają ciepło. To właśnie powoduje wzrost temperatury podczas ćwiczeń. To także powód, dla którego drżysz, gdy jest zimno. Twoje ciało kurczy mięśnie, aby wytworzyć ciepło i ogrzać ciało.
Urazy mięśni szkieletowych
Kiedy ćwiczysz zbyt mocno lub przepychasz mięsień poza jego ograniczenia, możesz odczuwać napięcie lub łzę w mięśniu. Napięcia są zwykle powodowane przez ciągnięcie lub rozciąganie mięśnia lub ścięgna poza jego zakres ruchu.
Niektóre osoby mogą mieć przewlekłe napięcia w wyniku nadużywania lub powtarzających się ruchów. W ciężkich przypadkach mięsień może pęknąć lub rozerwać się. Objawy obejmują ból, zapalenie, osłabienie mięśni i skurcze.
Ponieważ mięśnie wspierają stawy, słabe lub nadmiernie napięte mięśnie mogą zwiększać podatność na urazy stawu, takie jak skręcenia, zapalenie ścięgien i zwichnięcie. Skręcenia to nadmierne rozciąganie lub pękanie ścięgna łączącego kości w stawie, zauważa University of Rochester Medical Center. Ból, obrzęk i zasinienie stawu są powszechnymi objawami.
Leczyć skręcenia i obciążenia za pomocą odpoczynku, lodu, kompresji i wysokości lub RYŻU. Unikaj przenoszenia lub obciążania dotkniętego stawu lub mięśnia i nakładaj lód przez 15 do 20 minut na sesję, aby zmniejszyć obrzęk. Zapewnij ucisk, owijając ranny obszar bandażem, a następnie unieś uszkodzoną część ciała tak, aby znajdowała się powyżej twojego serca.
Ostrzeżenie
Zawsze skonsultuj się z lekarzem, jeśli masz jakiekolwiek objawy napięcia lub skręcenia. Poważniejsze obrażenia mogą wymagać dodatkowego leczenia, takiego jak operacja, unieruchomienie i fizykoterapia. Kontynuowanie ćwiczeń z kontuzją może spowodować pogorszenie i opóźnienie czasu regeneracji.
Zaburzenia mięśni szkieletowych
Mięśnie szkieletowe są niezwykle ważne dla funkcjonowania organizmu, ale są również podatne na choroby i zaburzenia. Niektóre warunki występują przy urodzeniu lub rozwijają się w dzieciństwie.
Na przykład dystrofia mięśniowa jest chorobą genetyczną, która powoduje osłabienie mięśni w miarę upływu czasu. Istnieje wiele rodzajów dystrofii mięśniowych, a objawy i szybkość ich rozwoju mogą się różnić. Niektóre objawy obejmują:
- Zmniejszona wytrzymałość
- Zanik mięśni
- Problemy z oddychaniem
- Zaćma i inne problemy ze wzrokiem
- Ograniczony ruch i deformacja stawu
Na mięsień mogą również wpływać zaburzenia nerwowo-mięśniowe, które wpływają na nerwy wysyłające sygnały do mięśni. Kiedy nerwy te umierają, powoduje atrofię mięśni, stwierdza Cedars-Sinai. Warunki te są często chorobami genetycznymi lub autoimmunologicznymi. Niektóre typowe objawy zaburzeń nerwowo-mięśniowych obejmują:
- Osłabienie mięśni, ból i skurcze
- Utrata mięśni
- Utrata równowagi
- Drętwienie i mrowienie
- Problemy ze wzrokiem, takie jak podwójne widzenie lub opadające powieki
- Trudności w oddychaniu
- Trudności z połykaniem
Lekarz oceni objawy i wykona określone testy, takie jak nakłucie kręgosłupa, biopsja mięśni lub badanie krwi, w celu zdiagnozowania zaburzenia nerwowo-mięśniowego. Niektóre zaburzenia obejmują stwardnienie zanikowe boczne lub ALS, stwardnienie rozsiane, miopatię i dystrofię mięśniową.
